Nauka

Poszukiwanie alternatywnych, ekologicznych i czystych źródeł energii to jedno z najważniejszych zadań stojących przed cywilizacją zamieszkującą trzecią planetę od Słońca. Jakby nie patrzeć, od sukcesu tych poszukiwań zależy, jeżeli nie dalsze istnienie tej cywilizacji, to jakość jej życia na tejże planecie. Z tego też powodu należy się cieszyć, kiedy okazuje się, że naukowcy odkrywają zupełnie nowe źródło energii elektrycznej. Tym razem jest nim… powietrze. Tak po prostu.

To będzie przełom w poszukiwaniu życia poza Ziemią - pisał dziś na Spider's Web Rafał Dadura, informując, że to AI pomoże nam odkryć sygnał od obcych.Może tak będzie. Jednak jeśli tak się stanie, to prawdopodobnie w dłuższej perspektywie oznaczać będzie zagładę Ziemi. Już tłumaczę dlaczego.

Międzynarodowy zespół naukowców pod przewodnictwem uczonych z Uniwersytetu w Toronto skorzystał z pomocy sztucznej inteligencji przy poszukiwaniu odpowiedzi na jedno z najstarszych pytań ludzkości: czy poza Ziemią istnieje inteligentne życie?

W 1800 roku astronomowie prowadzący obserwacje za pomocą największego w Europie teleskopu w obserwatorium Lilienthal zawiązali nieformalną grupę, której głównym zadaniem miało być poszukiwanie brakującej - jak się wtedy zdawało - planety Układu Słonecznego. Miałaby ona znajdować się w przestrzeni między orbitą Marsa i Jowisza.

Po wielu latach opóźnień w przygotowaniu rakiety Space Launch System pod koniec 2022 roku w końcu doczekaliśmy się startu misji Artemis I, pierwszej misji całego programu Artemis, w ramach którego ludzie mają wrócić na powierzchnię Księżyca.

Żyjemy w czasach prawdziwego podboju kosmosu. Najlepszym dowodem na to jest nasza aktywność na powierzchni czwartej planety od Słońca. Owszem ludzi na Marsie jednak nie było, jednak odwieczna cisza i szum wiatru, które dominowały na powierzchni Czerwonej Planety od 2004 roku, zakłócane są przez dźwięk metalicznych kół łazików przysłanych na miejsce przez cywilizację zamieszkującą trzecią planetę od Słońca. To one, jako nasi wysłannicy pokazują nam, jak wygląda powierzchnia Marsa i obserwowane z niej niebo.

Dużych, ciemnych planetoid w Pasie Głównym rozciągającym się między orbitami Marsa i Jowisza jest całkiem sporo. Powszechnie przyjmuje się, że krążą one wokół Słońca od samego początku istnienia Układu Słonecznego cztery i pół miliarda lat temu. Kiedy wewnętrzne planety skaliste i zewnętrzne planety gazowe powstawały, planetoidy już tam były. Mimo tego, że obiekty te są obserwowane od dziesięcioleci, to wciąż skrywają one sporo tajemnic. Jedna z nich właśnie została odkryta i z pewnością w najbliższym czasie zapewni im sporo uwagi.

Loty w kosmos są jednocześnie poważnym zagrożeniem dla warstwy ozonowej. Silniki rakietowe, wyrzucają w atmosferę ogromne ilości szkodliwych gazów. Jak wynika z najnowszych badań, rakiety poważnie zagrażają warstwie ozonowej, która jest kluczowa dla ochrony życia na Ziemi. Dziura ozonowa grozi wzrostem poziomu promieniowania UV i poważnymi skutkami dla zdrowia ludzi i zwierząt.

Około 13,8 miliardów lat temu miało miejsce wydarzenie, które dało początek wszechświatowi, w którym obecnie żyjemy. Wtedy to miała powstać wszelka materia, energia i oddziaływania. Więcej, wtedy najprawdopodobniej pojawiły się przestrzeń i czas. Od lat naukowcy próbują zrozumieć, co wydarzyło się w pierwszych chwilach istnienia wszechświata. Sam moment wielkiego wybuchu, a tym samym jego przyczyny i moment zerowy są nieosiągalne, choć już teraz wydaje się, że wiemy co się wydarzyło zaledwie ułamek sekundy po Wielkim Wybuchu. Pytanie, czy jednak na pewno wiemy wszystko?

Perun to rakieta suborbitalna, która po dotarciu na orbitę powraca na Ziemię i ląduje dzięki spadochronom. To w pełni odzyskiwalna rakieta napędzana silnikiem hybrydowym, zdolna do przetransportowania ładunków o wadze do 50 kg.

Astronomowie spoglądają we wczesny wszechświat i... nic nie pasuje do siebie. Skąd tam się wzięły tak masywne czarne dziury. Od początku istnienia wszechświata nie upłynęło wystarczająco dużo czasu, aby mogły one tak bardzo urosnąć. Coś tu jest bardzo nie tak.

Amerykańska sonda kosmiczna Mars Reconnaissance Orbiter, która od 2006 roku niestrudzenie obserwuje powierzchnię Marsa z orbity znajdującej się na wysokości od 260 do 320 kilometrów w ciągu niemal dwudziestu lat wykonała zdjęcia wielu osobliwych regionów Czerwonej Planety. Jednym z takich regionów jest obszar pokryty czarnymi, stosunkowo regularnymi plamami, które z orbity wyglądają jak czarne dziury w gładkiej powierzchni.

W 2022 roku Chiny zgodnie z planem zakończyły budowę swojej pierwszej załogowej stacji kosmicznej Tiangong. Trzy moduły: Tianhe, Mentian i Wentian trafiły na orbitę na przestrzeni zaledwie 18 miesięcy. Jak się jednak okazuje, także w Chinach apetyt rośnie w miarę jedzenia. Wszystko bowiem wskazuje na to, że już teraz przygotowywane są plany rozbudowy stacji kosmicznej o kolejne moduły.

Burza słoneczna zwana też burzą magnetyczną to zjawisko niezwykle wręcz niebezpieczne, którego skutki odczuwalne mogą być na całym globie. W trakcie takiej burzy na Ziemi pojawiają się zakłócenia w polu magnetycznym, co może prowadzić do awarii systemów telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych. Jednak burze słoneczne nie są tylko zagrożeniem - to również spektakularne zjawisko, które powoduje zjawiskowe zorze polarne.

W kosmosie dzieje się wiele fascynujących rzeczy, a w najbliższych latach będziemy świadkami kilku niesamowitych misji kosmicznych. Od poszukiwania życia na lodowych księżycach do badania najgęstszej atmosfery w Układzie Słonecznym - te misje wnoszą wiele emocjonujących wyzwań i wskazówek dla naszych dalszych odkryć. Przygotujcie się na zaawansowaną technologię i wielkie przełomy w naszej wiedzy o wszechświecie! Oto przegląd pięciu najciekawszych zbliżających się misji kosmicznych.

Kiedy pół wieku temu w ramach programu Apollo pierwsi ludzie lądowali na powierzchni Księżyca, nie byli pewni czego spodziewać się na jego powierzchni: głazów, piasku, kamieni, czy jeszcze czegoś innego. Do końca nie było wiadomo, jak głęboko zanurzą się wsporniki lądownika księżycowego. Wszystko było nowe, a astronauci na swój sposób byli królikami doświadczalnymi. Dzięki nim jednak teraz naukowcy przygotowujący skafandry księżycowe na miarę XXI wieku wiedzą, z czym będziemy się mierzyć, kiedy faktycznie wrócimy na Księżyc na dłużej.

ChatGPT potrafi rozwiązać twoje zadanie matematyczne, ale nie potrafi go odczytać ze zdjęcia kartki papieru. Podobnie GPT-3, który napisze ci przepis na bigos, ale nie powie czy mięso, którego używasz jest dobre. Microsoft ma rozwiązanie na te i inne problemy, które stawiamy przed sztuczną inteligencją: Kosmos-1.

Poszukiwanie życia poza Ziemią to niezwykle trudne wyzwanie, nawet jeżeli dotyczy planet Układu Słonecznego, do których możemy wysłać orbitery, lądowniki, czy łaziki. Od niedawna do palety instrumentów poszukujących życia dołączyły drony. Naukowcy mają jedno miejsce na Ziemi, które idealnie nadaje się właśnie do testowania dronów poszukujących życia na Marsie i jeszcze dalej.

Orbita okołoziemska już od wielu lat jest środowiskiem, w którym największe potęgi militarne na świecie prowadzą działania wywiadowcze. Do niedawna satelity szpiegujące skupiały się na obserwowaniu tego, co się dzieje na terytorium wrogich państw, fotografowaniu tajnych instalacji, czy monitorowaniu ruchu wojsk. Teraz jednak coraz częściej satelity znajdujące się na orbicie śledzą… satelity należące do wrogich państw, podlatując do nich i badając je z bliska.

Pomysł wykorzystania pyłu z powierzchni Księżyca do walki z ocieplaniem klimatu na powierzchni Ziemi na pierwszy, a nawet na drugi rzut oka wydaje się niedorzeczny. Jak się jednak okazuje, taki pomysł faktycznie istnieje. Co ważne, wcale nie oznacza to konieczności przywiezienia na Ziemię olbrzymich ilości regolitu ze Srebrnego Globu. O co zatem chodzi?