Nauka

Właśnie opublikowano nowe zdjęcie z kosmicznego teleskopu Jamesa Webba. Jest piękne i działa na wyobraźnię, ale co tak właściwie przedstawia? Widzimy na nim ostatnie chwile życia gwiazdy. Przed nami roztacza się też prawdziwy akt stworzenia. Już tłumaczę, o co chodzi.

Należący do NASA satelita OCO-2 (Orbiting Carbon Observatory-2) od ponad ośmiu lat z wysokości 700 km obserwuje uważnie poziom dwutlenku węgla w atmosferze Ziemi. Teraz naukowcy postanowili przeanalizować skalę emisji CO2 przez poszczególne kraje, ale także zdolność usuwania tego związku przez lasy oraz instalacje do tego służące.

Po prawie trzech latach gdybania, plotek oraz spekulacji, OpenAI wreszcie prezentuje swój długo wyczekiwany model językowy sztucznej inteligencji. Mowa tu o GPT-4, następcy popularnego i imponującego modelu GPT-3.

Zastanawialiście się kiedyś nad różnicą pomiędzy "najlepiej spożyć przed" a "należy spożyć do"? Nie jesteście sami. Unia Europejska widzi, że to spory problem, który prowadzi do marnowania żywności. Dlatego etykiety produktów sprzedawanych na terenie wspólnoty będą nieco czytelniejsze.

Jeżeli wszystko pójdzie dobrze, to już za dwa lata astronomowie zyskają zupełnie nowe oczy na jeden z najwcześniejszych etapów historii wszechświata, ten w którym dopiero formowały się pierwsze gwiazdy i galaktyki. Będzie to możliwe dzięki umieszczeniu nowego obserwatorium w bardzo nietypowym miejscu.

Podczas gdy USA i Chiny szykują się do założenia stałych baz na Księżycu, Rosja musi zbierać drobne, bo komornik zajął jej sprzęt w kosmodromie w Kazachstanie.

Naukowcy przeprowadzili bardzo ważny eksperyment dotyczący momentu magnetycznego elektronu. Dzięki niemu wiemy, czy fizyczny model, którym opisujemy rzeczywistość jest zgodny z rzeczywistością.

W 2019 r. w porozumieniu z American Heart Association, Apple wdrożył program badawczy dot. wczesnego wykrywania migotania przedsionków serca. Kilka dni temu udostępniono raport zawierający szerokie informacje nt. długości snu badanych. Wniosek - śpimy zdecydowanie za krótko, a to grozi poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.

Zaledwie 138 lat świetlnych od nas znajduje się planeta o urokliwej nazwie HD-207496b. Naukowcy, którzy ją badają, wskazują, że należy ona do bardzo nietypowego rodzaju planet. Mamy oto do czynienia z planetą znajdującą się na skali w luce między masywnymi planetami skalistymi a małymi planetami gazowymi. Wszystko wskazuje, że może to być młoda gazowa planeta, która za jakiś czas stanie się filmowym wodnym światem.

Jeżeli macie w sobie coś z typowego meteopaty, to z pewnością serdecznie macie już dość ostatniej pogody. Jednego dnia pada śnieg, drugiego świeci słońce, masy powietrza przewalają się z dużymi prędkościami przez kontynent smagając nas to w jedną, to w drugą stronę. To, że dzisiaj jest ciepło, nie oznacza, że jutro nie będzie powrotu zimy. No, żadnych korzyści z tego nie ma.

W zachodniej części Stanów Zjednoczonych, w stanie Utah żyje wyjątkowy organizm, który stanowi w istocie cały ekosystem dla rozmaitych gatunków zwierząt i roślin. „Pando”, bo tak został nazwany od łacińskiego terminu oznaczającego „rozprzestrzenianie”, to drzewostan klonów osiki. Znajduje się na zboczu położonym nad brzegiem jeziora, do którego spływają wody z pobliskich źródeł. Cały organizm zajmuje powierzchnię 106 akrów, czyli ponad 80-ciu boisk piłkarskich!

To nie jest prezent, który chcielibyśmy otrzymać na Walentynki. Niestety takie ryzyko istnieje. W święto zakochanych w naszą planetę może uderzyć planetoida 2023 DW. Takiej wielkości jak ta, która spowodowała Katastrofę tunguską.

Lato idzie. Powoli, bez większego zaangażowania, ale jednak idzie. Dzień jest coraz dłuższy, słońce coraz częściej wygląda zza chmur. Promienie słoneczne coraz częściej wpadają do mieszkań i domów i oświetlają nasze stoły i stojące na nich misy z owocami. Zanim się obejrzymy, będziemy z tych owoców odpędzać muszki owocówki z uporem godnym lepszej sprawy. Zanim jednak zabierzecie się za eksterminację tych niepozornych owadów, musicie zobaczyć to nagranie.

Ilość mikroplastiku w oceanach rośnie na przestrzeni ostatnich czterech dekad w zastraszającym tempie. W ostatnich dwóch dekadach natomiast wrzuciliśmy prawdziwy szósty bieg i pędzimy w tej konkurencji niczym Hołowczyc ku zakrętom. Póki co muzyka gra, silnik przyjemnie wkręca się na obroty i nikt nie myśli o konsekwencjach. Zanim się obejrzymy trzeba będzie dzwonić po lawetę.

Elektrownie jądrowe nie mają ostatnio dobrej prasy we Francji. Informacje o kolejnych problemach, tym razem w elektrowni Penly u północnych wybrzeży kraju z pewnością tej sytuacji nie poprawią.

To się zdarza niezwykle rzadko. Księżyc jest jedynym obiektem na niebie (poza Słońcem), który gołym okiem możemy obserwować jako tarczę, a nie jako świetlny punkt. Mimo tego, że jego tarcza jest usiana kraterami, to mało komu udało się zobaczyć na żywo jak w Księżyc uderza głaz kosmiczny, zapewne przyczyniając się do powstania nowego krateru. Nie mówiąc już o tym, aby takie zdarzenie zarejestrować. Tak było jednak tym razem.

Przygotujcie się na epickie nowości w podróżach kosmicznych! NASA wkrótce ujawni swoje najnowsze, ultranowoczesne kombinezony kosmiczne, które zostaną wykorzystane podczas pierwszych w tym wieku spacerów po Księżycu. Zaprojektowane z myślą o bezpieczeństwie i wydajności, te innowacyjne skafandry zapewnią astronautom nie tylko większą swobodę ruchu, ale również lepszą ochronę przed niebezpieczeństwami, jakie niesie ze sobą przestrzeń kosmiczna.

LLaMa Mety uciekła z jednostek badawczych i teraz w najlepsze hasa sobie po forum, które znane jest jako "jedno z najgorszych miejsc w internecie". Co poszło nie tak?

Blisko 1800 lat temu, na początku nowej ery na nocnym niebie pojawiła się jasna gwiazda, która z pewnością przyciągnęła uwagę sporej części ludzkości. Obiekt ten przez blisko osiem miesięcy fascynował, przerażał i zachwycał ludzi w wielu miejscach na świecie. Niektórych na tyle, że postanowili go opisać w kronikach. Dzięki tym zapiskom wiemy dość dokładnie kiedy doszło do tej eksplozji supernowej i jaki charakter miała gwiazda, której pozostałość astronomowie obserwują po dziś dzień.

Orbita okołoziemska to przeraźliwie puste miejsce. Gdyby uogólniać, to można przyjąć, że zasadniczo pięćset kilometrów nad powierzchnią Ziemi jest pusto i nie ma tam nic. Czymże bowiem jest te pięć, sześć tysięcy satelitów krążących wokół Ziemi. Problem jednak w tym, że każdy z tych obiektów porusza się z ogromną prędkością i pojedyncze zderzenie między dwoma dowolnymi z nich może mieć bardzo poważne konsekwencje. Szczególnym przypadkiem takiego zderzenia dotyczy dwóch obecnie działających załogowych stacji kosmicznych.