Michał Młynarczyk

Na Nokia World pytałem paru osób z Nokii, do czego - po premierze N900 i N97 Mini - jest im jeszcze potrzebna N97. Nie uzyskałem żadnej sensownej odpowiedzi. Ktoś mówił coś o tym, że N97 ma być przeznaczona dla klientów, którym bardziej zależy na designie, ale niespecjalnie mnie to przekonuje (to chyba ostatni telefon, który wybrałbym kierując się wyłącznie wyglądem...).

Mam na myśli oczywiście N900. Pooglądałem sobie dzisiaj ten smartfon (bo to już nie tablet internetowy jak N810 - w końcu ma moduł GSM/UMTS) i jestem naprawdę pod wrażeniem. Pod wrażeniem tego, jak bardzo różni się od innych, dotykowych telefonów Nokii.

Były takie czasy, kiedy wydajność komputera mierzyło się w megahercach. Ale to było dawno temu. Raz, że w pewnym momencie taktowanie procesora przestało być jakoś specjalnie istotne (ważniejsza stała się architektura, ilość rdzeni, etc.). Dwa, że teraz wszystkie komputery są wystarczająco szybkie, więc poza profesjonalistami i graczami mało kogo obchodzi wydajność.

Od jakiegoś tygodnia testuję Nokię N97. Przez poprzedni rok używałem iPhone 3G. Z rosnącym zdziwieniem obserwuję próby porównywania tych urządzeń, które co jakiś czas pojawiają się na blogach. To są przecież dwa kompletnie różne telefony!

Trend jest taki, że współczesne smartfony coraz lepiej integrują się z serwisami społecznościowymi. Przez aplikacje w iPhone i Androidzie, widżety w Nokii (N97) albo wynalazki w stylu Synergy Palma Pre. Jakkolwiek. To fajna, wygodna rzecz - na fejsbuka częściej zaglądam z aplikacji w ajfonie niż przez WWW. Ostatnio, zdarzyło mi się nawet wykorzystywać ją jako książkę telefoniczną (musiałem zadzwonić do osoby, której numeru nie mam w pamięci telefonu). Zadziałało dokładnie tak, jak wbudowana książka telefoniczna aparatu (ciekawe swoją drogą, kiedy ta ostatnia przestanie w ogóle być potrzebna...).

Ostatnio, podczas półgodzinnej jazdy samochodem dostałem dwa SMSy, jednego maila, miałem jedno połączenie wychodzące i jedno przychodzące. Maila nie przeczytałem, ale SMSy - przyznaję się bez bicia - tak (automatyczne wyświetlanie treści wiadomości na ekranie iPhone jest jednak nie takie głupie...). Mam zestaw głośnomówiący Bluetooth, więc przynajmniej rozmowy odbyłem zupełnie legalnie.

Co łączy koński zad i rakietę? Wbrew pozorom, całkiem sporo.

Pecety są jak ziemniaki - nie ważne, kto i gdzie je produkuje, ważne żeby były tanie i w miarę trzymały normy.

Bo to monopoliści, którzy blokują konkurencję i wiążą klientów długimi umowami.

Redmond mówi: maki są drogie, mkey? W czasie szalejącego kryzysu kupują je tylko bogate snoby, mkey? Można być fajnym (wystarczająco fajnym, żeby jeździć europejskim samochodem i to nie jakimśtam europejskim samochodem, ale VW New Beetle Cabrio) i używać dwa razy tańszych pecetów, mkey? Po co przepłacać, mkey?

W komentarzach po prezentacji iPhone 3.0 wyraźnie przewija się jeden wątek: ?ok, super, wreszcie ma to, co miała konkurencja x lat temu?.

Kupiłem sobie ostatnio nowe radio do samochodu (tak, znowu w MediaMarkcie i znowu niewiele drożej niż w internecie, ale z montażem wliczonym w cenę). Było drogie, ale nie żałuję.

Ajfonowy fanboj we mnie nie mógł sobie odmówić zacytowania rankingu najlepszych i najgorszych telefonów zeszłego roku, który przygotowało Revoo.com na podstawie ocen 19.000 czytelników.

A co jeśli Nokia naprawdę zacznie produkować laptopy ?

Shanzhai to chińskie słówko, które oznacza ?górską fortecę?. Chodzi o opór słabszych wobec silniejszych (państwa); pierwotnie - w znaczeniu militarnym (partyzantka?). Ostatnio jednak, karierę robi nieco inne znaczenie shanzhai. Opór ciągle jest gdzieś tam w tle, ale zmieniły się pole walki, wrogowie, broń i motywacje.

Zastanawiałem się ostatnio, jak nazwać urządzenia, które wyewoluowały z telefonów komórkowych. Trudno wrzucać do jednej kategorii Nokię 2110 i Androida/iPhone. Nie chodzi o liczbę funkcji czy rozmiary, tylko o przeniesienie punktu ciężkości z rozmów na mobilnych dostęp do usług internetowych. Słowo smartfon średnio mi tu pasuje, bo kojarzy się z jakimś przedpotopowym Pocket PC z włożoną kartą GSM. Albo z symbianową Nokią, która dla przeciętnego użytkownika jest po prostu zwykłym telefonem, tylko trochę lepiej wyposażonym, większym i ze słabszą baterią.

Poglądy Janusza Korwina Mikke i Wojciecha Cejrowskiego, legalizacja marihuany, światowy (albo europejski - zależnie od wersji) spisek ekologów przeciw Świętemu Postępowi, dokonania generała Pinocheta, piractwo (nie, nie to piractwo), wyższość Linuksa nad Windowsem oraz X (podstawić dowolny model telefonu) nad iPhone - oto lista tematów do niekończących się, jałowych dyskusji.

OK, to prawda, większość (mój generator losowych statystyk podpowiada, że jakieś 93%) aplikacji z App Store to kompletny crap. Już nawet nie chodzi o iFart i spółkę, ale ile można potrzebować do szczęścia programów w stylu ?niespecjalnie wygodny w obsłudze edytor maili z dużą klawiaturą QWERTY? albo ?program do rozpoznawania mowy, którego i tak nie będziesz używał, bo nie rozumie po polsku i nie da się go uruchomić przyciskiem w samochodowym zestawie głośnomówiącym? ?

Gdyby nie telefonia komórka, nikt i nic nie zmusiłoby nas do noszenia stale przy sobie komputera, który mieści się w kieszeni. Z resztą spójrzcie na ?sukces? palmtopów. Albo tych potworków Microsoftu, co to były za duże do kieszeni, a za słabe by zastąpić laptopa. Odtwarzacze MP3? Apple sprzedał w ciągu 7 lat coś koło 180 milionów iPodów. Czyli trochę więcej niż Nokia sprzedaje telefonów. W jeden kwartał.