Kupują autobusy wodorowe, ale mają problem z paliwem. Będą je produkować na miejscu
Polskie miasta stawiają na wodór, ale po drodze pojawiają się problemy. W Lublinie naukowcy pomogą produkować paliwo przyszłości na miejscu.
- Chcemy stać się w zakresie pozyskiwania tej energii liderem na skalę ogólnopolską – odważnie deklaruje Tomasz Fulara, zastępca prezydenta Lublina ds. inwestycji i rozwoju, ogłaszając powstanie Lubelskiej Wyżyny Wodorowej.
To projekt współtworzony przez Politechnikę Lubelską, Gminę Lublin, Zarząd Dróg i Transportu Miejskiego oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne. Uczelnia wyjaśnia, że celem jest "działalność badawczo-rozwojowa ukierunkowana na wykorzystywanie praktycznych wyników prac badawczych i wiedzy technologicznej o dużym potencjale komercyjnym w zakresie wykorzystania wodoru m.in. w komunikacji miejskiej".
- Po Lublinie jeżdżą już cztery autobusy wodorowe, a następnych dwadzieścia pojawi się w przyszłym roku. Dotychczas brakowało nam jednak wodoru jako paliwa, który moglibyśmy sami produkować i sami stosować, jako paliwo i jako magazyn energii – tłumaczy Fulara.
Właśnie dlatego produkcja wodoru odbywać ma się w Lublinie. Prof. Paweł Droździel, prorektor ds. studenckich, przypomina, że w okolicach Lublina znajdują się dwie fabryki autobusów wodorowych, a ich szefami są absolwenci Politechniki Lubelskiej. Lubelska Wyżyna Wodorowa nie musi być więc wyłącznie sloganem reklamowym, a zwykłym opisem rzeczywistości.
Czy ta rewolucja się uda?
Paliwo przyszłości z problemami
Na początku roku władze 21 miast zwróciły się z apelem do Ministerstwa Klimatu i Środowiska. W odezwie podkreślono, że "rozwój technologii wodorowych stanowi jeden z kluczowych filarów polityki klimatycznej wielu krajów na całym świecie", ale potrzebne są "mechanizmy wsparcia", by móc wdrożyć technologię w praktyce.
Podano przykład Chełma, gdzie cena kilograma wodoru wynosiła prawie 70 zł. Tyle samo oleju napędowego to raptem niecałe 5 zł. Samorządowcy domagali się więc programu pozwalającego pokryć koszty wynikające z różnic. Miałby obowiązywać przez trzy lata.
Takie podejście krytykował w rozmowie z portalem wnp.pl Michał Hetmański, prezes Fundacji Instrat. Jego zdaniem naiwnością było zakładanie, że koszty produkcji wodoru będą tańsze.
Wiele osób z branży motoryzacyjnej wierzyło, że nastąpi płynne przejście z zużywania takich paliw jak benzyna czy diesel na wodór, rzekomo inne paliwo. To naiwne założenie brało się z niezrozumienia charakterystyki wodoru. Wodór to bardzo trudne paliwo ze względu na temperaturę kompresji, koszty jego magazynowania oraz ekonomikę produkcji - uzasadniał.
O problemach przekonano się w Poznaniu czy Wałbrzychu, gdzie autobusy wodorowe trzeba było ściągać z ulic. Powód? Paliwo, które otrzymały miasta, miało niewłaściwe parametry. "Niestety ze względu na to, że to trzeba przepłukać azotem, a w Bolechowie są odpowiednie instalacje, które odciągają ten wodór, było konieczne zawiezienie tych autobusów do producenta i tam na miejscu zostały one przeczyszczone" – wyjaśniał Radiu Wrocław Kamil Orpel, prezes Miejskiego Zakładu Usług Komunalnych.
Mimo to miasta nie zrażają się do wodoru, choć nie brakuje głosów ekspertów, że to ślepa uliczka. Na wysokie koszty zwracał wielokrotnie uwagę choćby Piotr Rachwalski, ekspert ds. transportu publicznego.
Płock ogłosił podpisanie umowy na dostawę 18 sztuk fabrycznie nowych, niskopodłogowych autobusów zasilanych właśnie wodorem. "Dofinansowanie z KPO na realizację tego przedsięwzięcia stanowi 100 proc. kwoty netto umowy. Z budżetu Płocka zapłacimy podatek VAT w wysokości nieco ponad 13 mln zł. To nasz wkład własny – informował prezydent Andrzej Nowakowski.
Z kolei 10 autobusów NesoBus trafi do Krakowa. Tam też dofinansowanie pokryje 100 proc. W planach krakowskiego MPK jest nawet zakup do 150 autobusów wodorowych oraz budowa zajezdni wraz z niezbędną infrastrukturą do obsługi pojazdów z takim zasilaniem. Tankowanie wodoru w stacji autobusowej Płaszów zapewnia stacja mobilna Orlenu, która była pierwszą stacją tego koncernu w Polsce.
W Poznaniu nie zgadzają się z głosami ekspertów. W rozmowie z portalem transport-publiczny.pl Krzysztof Dostatni, prezes tamtejszego MPK, przekonuje, że autobusy spisują się dobrze, a drobne usterki – "głównie po stronie obsługi stacji tankowania wodoru" – nie wpływają na tę ocenę.
A ceny? Prezes poznańskiego MPK zauważył, że diesli nie da się kupić z dofinansowaniem unijnym i płaci się 100 proc. ceny. Owszem, na autobusach się "oszczędza", ale paliwo jest drogie. Nie szkodzi - odpowiada na ten zarzut szef przewoźnika.
Oczywiście, że paliwo wodorowe jest droższe od prądu czy oleju napędowego, ale w ogólnym rozliczeniu użytkowanie autobusów wodorowych przy takiej cenie wodoru, jaką mamy oraz ogromnym dofinansowaniu do zakupu samych pojazdów, to jest to stosunkowo niewielka różnica w kosztach, między różnymi rodzajami napędu. W zasadzie to na razie jest taniej – wyjaśnił.
Słowo klucz: "na razie"? Ale kto wie – być może zapowiadana w Lublinie rewolucja sprawi, że paliwo łatwiej będzie zaadaptować w miejskich warunkach i przyjmie się już bez żadnych zastrzeżeń i wątpliwości.
Czytaj też:
Zdjęcie główne: Longfin Media / Shutterstock.com
