Wszechświat

W samym sercu Dakoty Południowej, z dala od zgiełku cywilizacji, dobiegła końca imponująca budowa. To nie kolejna autostrada, ani rekordowy drapacz chmur, ale coś o wiele bardziej ekscytującego: gigantyczne podziemne laboratorium. Naukowcy z całego świata zjednoczą w nim siły, by zmierzyć się z największymi tajemnicami Wszechświata.

Jak wiele materii jest w naszym wszechświecie? To proste pytanie skrywa w sobie trudną zagadkę, która spędza sen z powiek kosmologom. Aby zbliżyć się do rozwiązania, naukowcy stworzyli największą i najbardziej realistyczną symulację komputerową ewolucji wszechświata, śledząc nie tylko ciemną, ale i zwykłą materię (taką jak planety, gwiazdy i galaktyki).

Do Ziemi zbliża się nazywana tak przez naukowców Diabelska Kometa. Obiekt ten wkrótce przeleci obok Ziemi i najprawdopodobniej rozpadnie się na skutek zbliżenia do Słońca.

Gwałtowna emisja fal radiowych pochodząca sprzed 8 mld lat i będąca efektem pradawnego zderzenia przynajmniej dwóch galaktyk może pomóc astronomom w rozwiązaniu zagadki dotyczącej tego, gdzie podziewa się brakująca materia we Wszechświecie.

Nazwisko Hubble’a jest nierozłącznie związane z kosmosem. Większości kojarzy się zapewne z pierwszym teleskopem umieszczonym na orbicie, który nosił jego nazwisko. Pojazd ten został tak nazwany ze względu na jedno z najbardziej doniosłych odkryć, jakiego kiedykolwiek dokonano w astronomii. Jego autor - właśnie Edwin Hubble - odkrył, że Wszechświat się rozszerza.

Słońce ma około 4,6 miliarda lat i będzie istnieć przez następne siedem lub osiem. Za około 5 miliardów lat nasza gwiazda stanie się tzw. czerwonym gigantem. Jej jądro skurczy się, a zewnętrzne warstwy rozszerzą się być może aż do orbity Marsa, pochłaniając w tym procesie naszą planetę. Jest to ugruntowana wiedza, co do której panuje wśród astronomów konsensus. Zastanawialiście się jednak kiedyś skąd, tak naprawdę wiemy co stanie się za kilka miliardów lat?

Ciemna materia jest jednym z najbardziej nieuchwytnych pojęć współczesnej nauki. Nie wiemy, czym jest, jak wygląda ani jakie ma właściwości. Wiemy jednak, gdzie się znajduje. Możemy to określić, ponieważ jesteśmy w stanie zaobserwować efekty jej obecności, takie jak oddziaływanie grawitacyjne. Teraz, naukowcy związani z Teleskopem Kosmologicznym Atacama (ACT) przedstawili przełomową mapę rozmieszczenia ciemnej materii, która obejmuje jedną czwartą nieba.

Ciemna materia i ciemna energia to najbardziej tajemnicze pojęcia dotyczące wszechświata i całej nauki w ogóle. Istnieje długa lista pytań i wątpliwości, które są z nimi związane, a ja postaram się przedstawić jak najzwięźlej odpowiedzi na najważniejsze z nich.

Jakie rozmiary ma wszechświat? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta. Co nieco wiemy o obserwowalnym wszechświecie, czyli tym, który - jak sama definicja wskazuje - możemy zaobserwować.

Wszechświat prawdopodobnie w końcu dotrze do kresu swoich dni. Kiedy to nadejdzie i jak będzie wyglądało? Naukowcy mają cztery scenariusze i wszystkie są przerażające.

Kiedy nastąpi koniec wszechświata? Tego oczywiście nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Wiadomo jednak, że zacznie się on kurczyć znacznie szybciej niż myśleliśmy i dążyć do swojej pierwotnej formy, czyli pojedynczego punktu w przestrzeni..

Naukowcy coraz lepiej rozumieją procesy, które doprowadziły wszechświat od Wielkiego Wybuchu do stanu obecnego. Superkomputer DiRAC COSmology MAchine na Uniwersytecie w Durham stworzyli właśnie symulację przedstawiającą ewolucję wszechświata.

Zobaczyć sam moment powstawania wszechświata. Naukowcy bezustannie próbują tego dokonać, ale im bardziej zbliżają się do początku wszystkiego, tym bardziej wydaje się on nieosiągalny.

Patrząc na ludzki mózg i wszechświat widzimy mnóstwo podobieństw. Jednak sama zbieżność pod względem wyglądu i struktury to nie wszystko. Podobieństw jest więcej.

Koniec wszechświata będzie stopniowy i potrwa bardzo długo. Wszystkie obiekty oddalą się od siebie na tyle, że z powierzchni jednego nie będzie widać żadnego innego. Jak zatem będzie wyglądał koniec wszechświata? Naukowiec ma swoją teorię.

Kiedy myślimy o największych wirujących obiektach we wszechświecie, najpierw do głowy przychodzą planety, gwiazdy, duże gwiazdy. Potem sobie uświadamiamy, że w sumie przecież galaktyki spiralne są spiralne, bo… wirują. Gdzie się jednak to szaleństwo kończy?

Co było przed Wielkim Wybuchem? Otóż nie było nic, ba, nie było nawet żadnego przed, bowiem czas też nie istniał. Najczęściej właśnie taką odpowiedź na to niezwykle skomplikowane pytanie możemy usłyszeć. Sir Roger Penrose, tegoroczny laureat Nagrody Nobla z fizyki ma jednak inne zdanie na ten temat.

Zmierzyć całkowitą ilość materii we wszechświecie? To brzmi jak definicja niewykonalnego zadania. Przynajmniej na pierwszy rzut oka. Zespół badaczy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside twierdzi jednak, że właśnie tego dokonał.

Zespół europejskich astrofizyków podejrzewa, że we wszechświecie może istnieć całe mnóstwo gwiazd bozonowych - teoretycznych, przezroczystych obiektów zbudowanych z samych bozonów.

Po trwających ponad 20 lat poszukiwaniach, zespół astronomów z Australii w końcu odkrył brakującą materię we wszechświecie, tym samym rozwiązując wiekową zagadkę.