Wenus

Gdy myślimy o miejscu, które byłoby najbardziej nieprzyjazne życiu, Wenus zawsze pojawia się w czołówce. Temperatura sięgająca 460 stopni C, ciśnienie zdolne zmiażdżyć łódź podwodną i nieprzeniknione chmury składające się z niemal czystego kwasu siarkowego. A jednak to właśnie tam, w tej toksycznej atmosferze, naukowcy coraz odważniej zadają pytanie: czy życie może istnieć w chmurach Wenus? A jeszcze bardziej zaskakujące – czy życie może tam przetrwać bez wody?

Wenus to jedna z najbliższych nam planet, która jest jednocześnie niezwykle nieprzyjazna do życia – nie tylko ludzkiego. Nie przeszkadza to jednak współzałożycielowi OceanGate, Guillermo Sohnleinowi, w snuciu dość odważnego planu: wysłania ludzkiej kolonii na Wenus do 2050 r. Prosząc by tragedia Titana nie przysłoniła innowacji, biznesmen opowiada o swojej firmie.

Już od jakiegoś czasu mają się ku sobie, ale dzisiaj znajdą się najbliżej. Zjawisko „spotkania” Wenus z Jowiszem będzie można obserwować gołym okiem.

Pod wieloma względami Wenus przypomina Ziemię. Nie bez powodu powszechnie mówi się, że jest to bliźniaczka naszej planety. Mimo to oba światy nie mogłyby być od siebie różniejsze. Pytanie zatem o to, dlaczego dwa podobne globy tak bardzo się od siebie różnią od dawna frapuje naukowców. Czy Wenus mogła być kiedyś drugą Ziemią? Czy Ziemia może stać się kiedyś drugą Wenus? Wkrótce istna armada sond kosmicznych zmierzających ku drugiej planecie Układu Słonecznego postara się odpowiedzieć na te pytania. Póki co naukowcy wciąż analizują dane zebrane niemal trzy dekady temu przez sondę Magellan. W tych danych wciąż kryją się interesujące informacje.

Termometr i ciśnieniomierz nie są pierwszymi rzeczami, które przychodzą do głowy kiedy ktoś zada nam pytanie o skomplikowaną, zaawansowaną technologię. Mimo to właśnie teraz cały sztab naukowców pochwalił się opracowanymi przez siebie instrumentami tego typu i, co więcej, są one prawdziwym osiągnięciem. Wkrótce polecą badać atmosferę Wenus.

Żyjemy w trzeciej dekadzie XXI wieku. Kiedyś wydawało się, że mniej więcej teraz ludzie będą latali już na Marsa. Tymczasem wciąż mamy ogromne problemy z powrotem na Księżyc. Misje załogowe na Marsa nawet najwięksi optymiści przewidują na lata czterdzieste XXI wieku. Tymczasem w umysłach naukowców pojawia się zupełnie nowy pomysł.

Jeszcze pół wieku temu podział był jasny: Stany Zjednoczone były zauroczone badaniem Marsa, Związek Sowiecki umiłował sobie Wenus. W XXI wieku wszystko jednak się zmieniło. Amerykanie wciąż preferują Marsa, Związku Radzieckiego i ich programu kosmicznego już dawno nie ma, a na scenie pojawiły się Chiny, które postanowiły latać i na Marsa, i na Wenus.

W połowie 2031 roku, podczas trzeciego już przelotu w pobliżu drugiej planety od Słońca, wysłana z Ziemi sonda kosmiczna wrzuci próbnik w atmosferę Wenus. To będzie istny punkt kulminacyjny trwającej dwa lata misji.

O tym, że w chmurach Wenus mogłoby istnieć życie słyszeliśmy już nie raz. Teraz jeden z naukowców z NASA postanowił wymyślić sposób na zasiedlenie drugiej planety od Słońca. Przy tym pomyśle, terraformacja i kolonizacja Marsa to pikuś.

Jeżeli jesteś w stanie wstać wcześnie rano, tuż przed wschodem Słońca w poniedziałek 27 marca to będziesz miał okazję zobaczyć na niebie coś ciekawego.

Wenus, bliźniaczka Ziemi, choć jest najbliższą nam planetą, wciąż skrywa przed nami swoje sekrety. Mimo ponad pięćdziesięciu lat badań, wciąż niewiele wiemy o powierzchni tej fascynującej planety. Teraz trochę się to zmieni.

Już wkrótce może się okazać, że Wenus nie jest tylko gorącą, martwą planetą o rozmiarach zbliżonych do Ziemi. Wiele wskazuje, że na jej powierzchni wciąż wybuchają wulkany.

Odkąd naukowcy odkryli w chmurach Wenus fosforowodór, planeta ta stała się celem zainteresowania wszystkich agencji kosmicznych. Teraz naukowcy zapowiadają misję, w której sprawdzą, czy faktycznie mieli rację.

Jeden z ośrodków NASA właśnie opublikował bardzo ciekawe nagranie, na którym kusi „wizją przyszłości”. Szkoda, że ta wizja nie ma nic wspólnego z rzeczywistym podbojem kosmosu. To czysta fantastyka.

Przerażający efekt cieplarniany na powierzchni Wenus, może pokazywać co czeka Ziemię w odległej przyszłości, gdy temperatura Słońca wzrośnie. Naukowcy jednak odkrywają, że nie oznacza, że kiedykolwiek Wenus była podobna do dzisiejszej Ziemi.

Takie obserwacje chyba lubię najbardziej. Wczesnym wieczorem, tuż po zachodzie Słońca, kiedy niebo będzie jeszcze jasne, będzie doskonała okazja, aby rzucić okiem na Wenus. Jeżeli będziecie mieli szczęście, być może dostrzeżecie także Merkurego.

Do niedawna atmosfera Wenus była tylko nieprzeniknioną jednorodną, gęstą otoczką skrywającą pod swoim welonem rozpaloną powierzchnię planety. Teraz, dzięki uratowanej japońskiej sondzie Akatsuki astronomowie odkryli w niej niesamowitą Wielką Ciemną Chmurę.

Jeżeli wybieracie się na wycieczkę w chmury Wenus tuż przed świętami, to będziecie mieli okazję do zobaczenia spektakularnego deszczu meteorów. Nie wybieracie się? Cóż, „gwiazdy wpadające w atmosferę Wenus” i tak się pojawią. Po prostu nikt nie będzie ich obserwował.

Jedna zmierza do Słońca, druga do Merkurego: dwie sondy kosmiczne przelecą w pobliżu Wenus w odstępie zaledwie kilkunastu godzin.

Odlatując od Ziemi, najbliższą planetą jest Wenus, oddalona od nas o ok. 40 mln km w najbliższym punkcie. Mimo to wiemy o niej wciąż zaskakująco mało. Dopiero teraz poznaliśmy procesy pogodowe zachodzące po jej nocnej stronie.