Układ Słoneczny

Przedstawiciele NASA poinformowali o wyborze czterech zespołów naukowych, które otrzymają po 3 mln dol. na przygotowanie dokładnego projektu proponowanych przez siebie misji, które mogłyby być zrealizowane w ramach kolejnej tury Programu Discovery. Dwa z tych zespołów spoglądają w kierunku Wenus, jeden w kierunku Io, wulkanicznego księżyca Jowisza i jeden w kierunku Trytona, księżyca Neptuna.

Samo przekroczenie granicy Układu Słonecznego było nie lada wyczynem Voyagera 2. Okazuje się jednak, że ta mała sonda dokonała czegoś więcej - zdołała przesłać na Ziemię bardzo ciekawe dane pochodzące z granicy heliosfery.

Układ Słoneczny nadal skrywa przed nami kilka tajemnic. Naukowcy odkryli właśnie 20 dodatkowych księżyców orbitujących wokół Saturna i nie mają za bardzo pomysłu, jak je nazwać. Możemy im w tym pomóc.

Astronomom udało się dostrzec kolejny obiekt, który prawdopodobnie nie pochodzi z naszego Układu Słonecznego. Tym razem, wszyscy planują być o wiele lepiej przygotowani, niż w przypadku odkrycia Oumuamuy.

Planeta 9 to jedna z największych zagadek naszego Układu Słonecznego. W 2016 r. naukowcy z Pasadeny ogłosili, że znaleźli dowody na jej istnienie. W 2019 r. zespół z Uniwersytetu w Cambridge doszedł do zupełnie innego wniosku.

Organizacja Minor Planet Center, działająca w ramach Międzynarodowej Unii Astronomicznej, pochwaliła się swoim najnowszym odkryciem. Jest nim planeta karłowata 2018 VG18, która ukrywała się do tej pory na końcu naszego Układu Słonecznego. Nazwano ją naprędce Farout.

Dane pozyskane z sondy ExoMars jasno wskazują, że astronauci wybierający się w podróż na Marsa otrzymaliby nawet 60 proc. dawki promieniowania przewidzianej na cały okres ich kariery. I nie jest to jedyny problem związany z misjami załogowymi na Czerwoną Planetę.

Ci, którzy mają dobrą pamięć, zapewne kojarzą inauguracyjne wystąpienie Jima Bridenstine'a, zaraz po tym, jak został on nowym szefem agencji kosmicznej NASA. Bridenstine obiecał m.in. powrót misji załogowych na Księżyc. Wiemy już, jak NASA planuje to zrobić.

Włoscy naukowcy oznajmili właśnie światu, że na Marsie znajduje się podziemne jezioro. Zbiornik znajduje się na południowym biegunie planety i przykryty jest grubą warstwą lodu.

Jowisz nie przestaje nas zadziwiać. Zaledwie rok temu naukowcom udało się odkryć dwa nowe księżyce orbitujące wokół tej planety, a tu proszę - okazało się, że to nie koniec. Zespół Scotta Shepparda przez przypadek odkrył właśnie 12 nowych satelitów tej planety.

Amerykańska agencja kosmiczna NASA ogłosiła światu, że łazik Curiosity znalazł na Marsie kolejne dowody na to, że na Marsie mogło istnieć kiedyś życie. Do 100 proc. pewności brakuje nam jeszcze bardzo dużo.

Nawet sonda Voyager 2, która znalazła się w bliskiej odległości od Urana nie dostarczyła wystarczających dowodów na obecność siarkowodoru w atmosferze planety. Udało się to za to naziemnemu teleskopowi wyposażonemu w spektroskop używany do badania czarnych dziur.

Wielka Czerwona Plama to ogromny antycyklon, który zdobi atmosferę Jowisza od co najmniej 350 lat. Skala tego zjawiska jest na tyle duża, że możemy obserwować je nawet najbardziej amatorskimi teleskopami. Przynajmniej na razie.

To, że Mars nie ma stabilnego pola magnetycznego nie oznacza, że jest on magnetycznie martwy. Sonda MAVEN odkryła, że czerwona planeta posiada... magnetyczny ogon.

Dziś po południu na Ziemię dotarła energia z dwóch potężnych rozbłysków słonecznych. Spowodowało to liczne awarie i zakłócenie komunikacji radiowej.

Najnowsza teoria Stephena Mojzsisa i Ramona Brassera wydaje się mieć sporo sensu. Nie tylko wyjaśnia sposób powstania dwóch księżyców Czerwonej Planety – Deimosa i Fobosa, ale tłumaczy również różnice pomiędzy jej południową i północną hemisferą.

Pamiętacie jeszcze, że na początku zeszłego roku naukowcy z Pasadeny ogłosili, że znaleźli dowody na istnienie dziewiątej planety Układu Słonecznego? Sprawa nieco przycichła, tymczasem hiszpańscy naukowcy dorzucili do sprawy swoje trzy grosze.

Jeśli interesujecie się astronomią, zapewne wiecie już, że dzisiaj mamy wyjątkowy dzień. Ziemia bowiem znalazła się w tzw. punkcie odsłonecznym, czyli w punkcie swojej orbity najbardziej oddalonym od Słońca.

Obecne warunki na planecie Wenus przypominają piekło. Okazuje się jednak, że do niedawna klimat na drugiej planecie od Słońca przypominał ten, który panuje na Ziemi.

Pod koniec XIX wieku astronomów frapowały nieregularności w ruchu Urana po orbicie. W 1906 roku bostończyk Percival Lowell ufundował poszukiwania czegoś, co nazwał Planetą X. X nie oznaczał rzymskiej dziesiątki - wtedy poszukiwana planeta byłaby dziewiątą - a miał symbolizować niewiadomą.