Układ Słoneczny

Wielka Czerwona Plama to ogromny antycyklon, który zdobi atmosferę Jowisza od co najmniej 350 lat. Skala tego zjawiska jest na tyle duża, że możemy obserwować je nawet najbardziej amatorskimi teleskopami. Przynajmniej na razie.

To, że Mars nie ma stabilnego pola magnetycznego nie oznacza, że jest on magnetycznie martwy. Sonda MAVEN odkryła, że czerwona planeta posiada... magnetyczny ogon.

Dziś po południu na Ziemię dotarła energia z dwóch potężnych rozbłysków słonecznych. Spowodowało to liczne awarie i zakłócenie komunikacji radiowej.

Najnowsza teoria Stephena Mojzsisa i Ramona Brassera wydaje się mieć sporo sensu. Nie tylko wyjaśnia sposób powstania dwóch księżyców Czerwonej Planety – Deimosa i Fobosa, ale tłumaczy również różnice pomiędzy jej południową i północną hemisferą.

Pamiętacie jeszcze, że na początku zeszłego roku naukowcy z Pasadeny ogłosili, że znaleźli dowody na istnienie dziewiątej planety Układu Słonecznego? Sprawa nieco przycichła, tymczasem hiszpańscy naukowcy dorzucili do sprawy swoje trzy grosze.

Jeśli interesujecie się astronomią, zapewne wiecie już, że dzisiaj mamy wyjątkowy dzień. Ziemia bowiem znalazła się w tzw. punkcie odsłonecznym, czyli w punkcie swojej orbity najbardziej oddalonym od Słońca.

Obecne warunki na planecie Wenus przypominają piekło. Okazuje się jednak, że do niedawna klimat na drugiej planecie od Słońca przypominał ten, który panuje na Ziemi.

Pod koniec XIX wieku astronomów frapowały nieregularności w ruchu Urana po orbicie. W 1906 roku bostończyk Percival Lowell ufundował poszukiwania czegoś, co nazwał Planetą X. X nie oznaczał rzymskiej dziesiątki - wtedy poszukiwana planeta byłaby dziewiątą - a miał symbolizować niewiadomą.

Wielu fanów astronomii zapamiętało sobie rok 2006 przede wszystkim jako rok, w którym Pluton utracił status planety, który posiadał od momentu swojego odkrycia w 1930 roku. Wielu odebrało to jako osobistą obrazę. "Pluton nie żyje" - skomentował wtedy Mike Brown z kalifornijskiej Politechniki. "Mamy oficjalnie osiem planet w Układzie Słonecznym".

Najdalsze obszary naszego Układu Słonecznego to fascynujący i słabo zbadany obszar. Tam, gdzie światło Słońca jest już bardzo słabe, obserwujemy wiele tajemniczych obiektów krążących często po bardzo ekscentrycznych orbitach.

Księżyc to jeden piksel. Idziemy po kolei, od słońca, przez Merkurego aż do ostatniej planety Układu Słonecznego. Wszystko jest właściwie przeskalowane, przewijamy w prawo i lecimy przez przestrzeń kosmiczną.

Astronomia jest nauką opartą na obserwacji i przez wiele stuleci, w czasie których człowiek patrzył w gwiazdy, nauczyliśmy się już odkrywać pewne reguły i zasady rządzące typami formacji ciał, które możemy zaobserwować. Niektóre zjawiska i układy, mimo że możliwe, są bardzo rzadko spotykane. Wciąż jednak, i w tym jest cały romantyzm astronomii, od czasu do czasu astronomowie znajdą coś, co ich zadziwi.

Sonda Cassini wysłała do nas zdjęcie, które jest równie poruszające, co niegdyś historyczna fotografia nadesłana przez Voyagera. To Ziemia. To my. To ta mała, ledwo dostrzegalna niebieska plamka na niebie.