Muzyka

Jeden z najbardziej obiecujących europejskich start-upów - Spotify - poinformował, że już 1 milion użytkowników płaci za usługi muzycznego streamingu. Obok samej spektakularnej liczby, ważna jest dynamika - zaledwie trzy miesiące temu Spotify miał 750 tys. płacących subskrybentów, a w październiku 2010 r. - 500 tys. W ciągu pół roku Spotify podwoił więc liczbę klientów stale płacących za nielimitowany dostęp do muzycznego streamingu w sieci. To już nie przelewki.

Jest taki zespół muzyczny, który drwi ze status-quo na rynku muzycznym i jednocześnie pozostaje tak wielki, jak przed tym, kiedy zaczął drwić. Jest taka grupa muzyczna, która udowadnia, że ilość sprzedaży nie musi równać się "kompromisowi" jakości. Jest w końcu taki fenomen muzyczny, który niby ciągle - tfu tfu - w mainstreamie, ale jednak totalnie na obrzeżach tego, co dziś sprzedawane jest (wyraźnie zaznaczam: sprzedawane, a nie sprzedaje się) muzycznie.

W AppStore pojawiła się niezwykle ciekawa aplikacja - mSpot Music. Ciekawa o tyle, że przynosi bardzo intrygujący precedens. Jeśli się utrzyma - w co chyba jednak należy wątpić - będzie pierwszą usługą, która przyniesie wielce oczekiwany przez fanów muzyki sposób przechowywania własnej muzyki w chmurze z dostępem przez iPhone'a. Wyprzedzi samego Apple'a, a przy okazji także Google'a, który miał taki pomysł już kilka miesięcy temu. Nie mówiąc już o tym, że i na Spotify nie będzie się już patrzeć tak tęsknym okiem jak dotychczas.

Czasami można mieć wrażenie, że Apple za bardzo fruwa w swoich własnych obłokach wielkości i wypuszcza z nich czasami nieświeże powietrze - no bo jak inaczej nazwać wielkie "halo" wokół tak małej rzeczy, jaką jest pojawienie się w katalogu plików muzycznych dostępnych w iTunesie muzyki Beatlesów. A kogo to w ogóle obchodzi?

Wszyscy posiadacze programu iTunes - bez znaczenia na jaką platformę : Windows czy Mac OS X - zostali wczoraj niespodziewanie przywitani bannerem reklamowym pod tytułem ? Tomorrow is just another day. That you`ll never forget?, co w polskim tłumaczeniu brzmi ?Jutro jest kolejny dzień, którego nigdy nie zapomnisz?. Co Apple szykuje i co chce nam przez to powiedzieć? W internecie od razu zagrzmiało, szczególnie na polskich forach dyskusyjnych i blogach. Wiele osób jak na zabawienie czeka na otwarcie polskiego oddziału iTunes Store i premierę systemu na platformy mobilne iOS 4.2. Muszę Was zmartwić. Nic z tych rzeczy!

Nie wiadomo kiedy Spotify - internetowy serwis muzyczny oferujący tzw. streaming (odsłuchiwanie plików muzycznych w sieci bez możliwości pobrania i zapisania ich na własnym twardym dysku) - zadebiutuje w Polsce. Wszystko jednak wskazuje na to, że do końca roku zadebiutuje w Stanach Zjednoczonych. Jeśli tak się stanie, serwis będzie miał szansę na globalny sukces. Życzę mu tego z całego serca.

Nokia wykorzystuje brak w Polsce zarówno największych internetowych sklepów muzycznych na świecie - iTunes i Amazon oraz serwisów streamingowych tj. Spotify i otwiera nową usługę Ovi Muzyka. Już jutro, 16 września, polscy melomani będą mogli kupować muzyczne pliki mp3 przez dowolną przeglądarkę, także mobilną, także tą w? iPhonie. Pliki dostępne będą bez żadnych zabezpieczeń. Ich ceny nie będą sztywne.

Gitara z otworem rezonansowym w kształcie logotypu Apple'a - w taki, jak zwykle enigmatyczny sposób Steve Jobs zaprasza na dzisiejszą konferencję. Niby nic nowego, zaproszenie nie odbiega zbytnio od stylistyki, której Apple hołubi od dawien dawna. Jednak tym razem zaproszenie nie ma tytułu. Czy to sygnał głębszych zmian, które przyniesie dzisiejsza konferencja?

Google szykuje się do wejścia na rynek muzyczny. Według nieoficjalnych informacji koncern z Mountain View prowadzi rozmowy z największymi wytwórniami muzycznymi, a start nowego serwisu ma nastąpić jesienią bieżącego roku. Według doniesień kilku czołowych gazet i serwisów internetowych Google planuje uruchomienie płatnego serwisu z muzyką, który będzie bezpośrednim konkurentem iTunes firmy Apple. W chwili obecnej nie wiadomo jaki model sprzedaży przyjmie Google, czy trzeba będzie płacić podobnie jak w iTunes za każdy ściągnięty plik lub zostanie wprowadzona forma abonamentu z nieograniczonym dostępem do biblioteki serwisu.

'- Jesteś bogiem - rzuciła w kierunku Petera Gabriela fanka podczas jednego z jego koncertów w latach 80 ubiegłego wieku. Gabriel tak się tym przejął, że zaprosił na miesiąc do siebie, aby przekonać ją, że jest zwykłym człowiekiem.

Rankingi płyt roku prowadzę od 1995 roku. To zamierzchłe czasy, kiedy nie było Internetu z całym swoim inwentarzem: blogami, serwisami, portalami, wymienialniami itp. Słuchałem wtedy namiętnie Piotra Kosińskiego i jego audycji "Noc Muzycznych Pejzaży", która ukształtowała mój gust muzyczny. Swoje rankingi zapisywałem w pamiętnikach (pisałem rozliczne) oraz na komputerze w Wordzie. Drukowałem je i przyklejałem nad biurkiem. Wisiały tam przez cały rok.

Ok, przyznaję - nie będę udawał obiektywnej recenzji, bo muzyka - wbrew wszelkim dyskusjom na temat tego, czy to zapis nutowy, czy dźwięk - to przede wszystkim emocje. I jeśli dzięki tym emocjom świat choć na chwilę wydaje się fajniejszy niż jest w rzeczywistości, to kompletnie nieważne czy to dzięki mp3, AAC, czy wave.

Dokładnie 30 lat temu do sklepów trafił pierwszy Sony Walkman. Model TPS-L2 z grubsza nie różnił się od późniejszych Walkmanów. Odtwarzał kasety, był zasilany z baterii i od biedy mieścił się do kieszeni.

Trzykrotnym potężnym i symultanicznym uderzeniem gitary, basu i perkusji zaczyna się najnowszy album grupy Porcupine Tree zatytułowany "The Incident". Następnie przez 55 minut bez przerwy pomiędzy utworami Steve Wilson snuje opowieść o wypadkach i przypadkach targających życie człowieka. Niejako w bonusie, na drugim krążku, dostajemy 4 niezależne od siebie utwory.

Dave Matthews Band to jeden z nielicznych zespołów muzycznych, które są niezwykle popularne jedynie na jednym brzegu Atlantyku. W Europie praktycznie nieznani, w Ameryce DMB to jedna z najbardziej rozpoznawalnych kapel muzyki rozrywkowej, a na pewno jeden z ulubionych zespołów koncertowych Ameryki. Dzisiaj premiera ich najnowszej płyty studyjnej "Big Whiskey & the GrooGrux King". Płyty szczególnej. Pod wieloma względami.

Grupa U2 już dawno wyszła poza ramy muzyki. U2 to machina promocyjna, która z muzyką ma tyle wspólnego, że co kilka lat pojawia 11 - 12 nowych piosenek. Chociaż "nowe" to chyba za mocne słowo w przypadku nowych płyt U2. A w najnowszym rozdaniu machiny, walec U2 woli Pre i BlackBerry od Apple i iPoda.

Nowy iLife '09 już pojawia się na półkach sklepowych, a w nim nowa wersja GarageBand z lekcjami gry na instrumentach prowadzonych przez sławnych artystów. Według jednego z wiodących blogów technologicznych TechCrunch, lekcje te mogą być kolejną rewolucją Apple na rynku muzycznym. Naprawdę?

2008 rok był niezłym rokiem dla muzyki. Wprawdzie nie obfitował w dużą liczbę doskonałych płyt, ale co najmniej kilka z nich z pewnością przetrwa próbę czasu i wejdzie do kanonu nieśmiertelnych albumów. W ciągu najbliższych kilkunastu dni zaprezentuję najlepsze płyty wydane w 2008 roku według mojej oceny.

Ostatnio rzadziej poświęcam łamy Spider's Web na opis wrażeń muzycznych, a w założeniu miał być to blog o trzech pasjach, które targają moją osobą. O Apple piszę ostatnio bardzo dużo, także w wymiarze marketingowym (co jest moją drugą pasją). Muzyka to trzecia, z pewnością największa i najbardziej pojemna mania mojego życia. Dzisiaj nadarza się wspaniała okazja, aby trochę nadrobić zaległości. Do bram mojego domu zapukał dziś bowiem listonosz i przyniósł długo oczekiwaną przesyłkę - pierwszy solowy album Stevena Wilsona. Jakiego Wilsona zapytacie? O tym za chwilę. Przedtem spieszę się pochwalić, że "Insurgentes" - a tak nazywa się to wydawnictwo - to płyta, którą niełatwo było zdobyć. Jej limitowana przedpremierowa wersja dostępna była jedynie na zapisy - które trwały tylko około dwóch tygodni - w nakładzie 3 tysięcy egzemplarzy. Przepięknie wydany album w formie wspaniałego albumu fotograficznego z trzema płytkami w środku kosztował również odpowiednio wysoko. Na liście najbardziej unikatowych wydawnictw w mojej kolekcji "Insurgentes" wyląduje jednak pewnie tuż obok pierwszego wydania płyty "Damage" duetu Sylvian/Fripp, która dziś jest białym krukiem i na rynku osiąga naprawdę wysokie ceny.