Dark Souls

Nioh 2 to aktualnie najlepsze Dark Souls niepochodzące od From Software. Gra jest odczuwalnie lepsza od pierwszej odsłony, która przecież stała na bardzo wysokim poziomie. Wyższa jakość została osiągnięta dzięki nowym pomysłom na rozgrywkę.

Jak możecie wywnioskować z recenzji na Spider’s Web, Star Wars Jedi: Fallen Order to zaskakująco dobra gra akcji. Do tego podana w starym, dobrym stylu. Nie spodziewałem się jednak, że kosmiczna przygoda uciekiniera Imperium będzie aż tak podobna do serii Dark Souls. 

Kucam na dachu świątyni Shinto, obserwując ruch poniżej. Trzech bandytów. Jeden z łukiem, dwóch z pochodniami. Opadam z ostrzem wyciągniętym przed siebie, wbijając je głęboko w ciało przeciwnika. Nim drugi rabuś dobędzie broń, bombarduję go gradem ciosów. Został tylko łucznik. Prosty uskok pozwala ominąć pierwszą strzałę. Druga przelatuje mi nad uchem, gdy wbijam katanę w serce bandyty. W Dark Souls taka akcja robiłaby wrażenie. W Sekiro: Shadows Die Twice to chleb powszedni każdego shinobi.

Na przejście Dark Souls 3 potrzebowałem kilkunastu godzin. Speedrunner Spacey1 robi dokładnie to samo w 99 minut. Oglądanie gracza wyłączającego sztuczną inteligencję bossa za pomocą mgły to uczta dla moich oczu. Uwielbiam imprezę Awesome Games Done Quick, a tegoroczna edycja wydarzenia dopisała w fantastyczne rajdy.

Kiedy uruchomiłem Dark Souls Remastered w pociągu, szczerzyłem się od ucha do ucha. Sama możliwość ogrania takiej gry w trybie mobilnym to dla mnie prawdziwy skarb. Melancholijny Undead Burg mieszczący się do kieszeni kurtki – coś niesamowitego. Kiedy jednak wróciłem do domu i odpaliłem grę w trybie stacjonarnym, musiałem przecierać oczy ze zdumienia. Coś było nie tak.

No nie było między nami chemii. Sekiro: Shadows Die Twice to kolejna wielka gra studia From Software. Tego samego, które odpowiada za wymagające Dark Souls. Chociaż jestem wielkim fanem serii, zamiana brudnego średniowiecza na azjatyckie klimaty nie przekonywało mnie. Podczas Gamescom 2018 chwyciłem jednak za pada, zagrałem i… no zakochałem się. Autentycznie. Co za wizja!

Seria Grand Theft Auto to prawdziwy emocjonalny rollercoaster, jeżeli chodzi o strukturę misji. Część zadań jest niezwykle pomysłowa. Za inną część producenci powinni trafić prosto do piekła. GTA to świetny cykl przełomowych gier, ale chyba wszyscy zgodzimy się, że coś takiego jak odpowiedni balans trudności praktycznie w tych tytułach nie istnieje.

Nintendo nie popisało się podczas E3 2018. Na szczęście nie oznacza to, że na konsolę Nintendo Switch nadchodzą miesiące posuchy. Jeżeli zastanawiacie się, co ciekawego czeka przenośną platformę Wielkiego N w drugiej połowie 2018 r., to spieszymy z pomocą. Oto najciekawsze gry dla Nintendo Switcha na następne sześć miesięcy.

Lenistwo wydawcy czy szacunek dla kultowego materiału źródłowego? Trudno jednoznacznie powiedzieć dlaczego Dark Souls Remastered wprowadza tak mało zmian względem oryginału z 2011 roku. Paradoksalnie to bardzo dobra decyzja. Polskie studio QLOC zrobiło grę, jaka była niespełnionym marzeniem japońskich producentów przez siedem ostatnich lat.

Zawsze w cieniu, schowani za wielkimi i popularnymi twórcami o międzynarodowej renomie. Pracownicy QLOC to bohaterowie drugiego planu, którzy odpowiadają za masę wspaniałych gier, takich jak Resident Evil 6, Injustice 2 czy RIME. Nie wiedzieliście? Najwyższy czas to zmienić.

To była jedna z ciekawszych prezentacji Nintendo Direct, jakimi Japończycy uraczyli nas w ostatnich miesiącach. Poza zapowiedzią długo oczekiwanego Super Smash Bros., posiadacze Switchów zostali poinformowani o innych grach, które zmierzają na przenośną platformę Nintendo w 2018 r:

Dark Souls to druga najlepsza gra w potrfolio studia From Software, znajdująca się na podium zaraz za niesamowitym Bloodborne. Teraz nowe pokolenie graczy będzie miało okazję sprawdzić swoje umiejętności, albowiem Dark Souls: Remastered zostało oficjalne zapowiedziane.

Znam ten ruch! Widziałem go kilkanaście razy. Stawiam gardę i paruję z lewej strony. Potężny kopniak rozchodzi się po moim przedramieniu. Przerzucam ciężar ciała na prawą nogę i robię wypad do przodu. Moja pięść rozbija się na bloku przeciwnika. Uśmiecham się, bo słaby atak był tylko dywersją. Prawdziwy cios nadchodzi z dołu, w postaci bolesnego haka prosto w łydkę. Jeszcze kilkanaście takich forteli i wygram walkę.

Co jakiś czas w mediach czy nawet w prywatnych rozmowach można usłyszeć banalne słowa „obejrzałam ten film i odmienił moje życie, postanowiłam zrobić to, to, to i to (…)”. Moim zdaniem to taki troszkę utarty frazes, który chyba na dodatek nie działa. 

The Surge to klon Dark Souls utrzymany w lekko futurystycznych klimatach, za który odpowiadają Niemcy z Deck13 Interactive. Tych twórców najczęściej wspomina się w kontekście konfliktu z polskim CI Games o Lords of the Fallen.

Nioh wygrywa w dwóch kategoriach. Po pierwsze, na najgłupszy tytuł gry z perspektywy polskiego odbiorcy. Po drugie, na najlepszą kopię Dark Souls. Twórcy Ninja Gaiden stworzyli cudowny produkt!

Styczeń 2017 – wspaniały to był miesiąc w PlayStation Plus i nie zapomnę go nigdy. A czego sobie życzę w nadchodzącym lutym 2017? Tego samego co w styczniu. Konkretniej? Dużo w This War of Mine grałem, dużo grałem w Day of the Tentacle – bo bardzo ją lubię – i dużo umierałem w Titan Souls. 

Potrzebowałem zaledwie minuty, aby na twarzy pojawił się szeroki uśmiech od ucha do ucha. Ponownie znalazłem się w brutalnym świecie Dark Souls 3, ze śniegiem po kolana, gdy trójka przeciwników starała się wziąć mnie z flanki.

Przeszedłem Dark Souls 3. Zrobię to ponownie. Potem jeszcze raz. I jeszcze jeden. To były dla mnie najlepsze „soulsy” w historii From Software. Z przynajmniej 7 powodów: