Media

Kiedy patrzę na Interię, to jako osoba pasjonująca się internetowymi trendami, widzę kandydata na trupa.

Facebook zbiera cięgi ze wszystkich stron – i słusznie. Niestety, ja też nie będę bronił przywiązanego do pręgierza serwisu, lecz zamachnę się batem. Bo po ostatnich zmianach serwis stał się po prostu bezużyteczny.

Google właśnie dokonał niemożliwego. Sprawił, że będziemy chcieli płacić za paywalle, bo będzie to tak proste, że zabraknie nam argumentów, by tego nie robić.

Media, w tym media społecznościowe, są dziś miejscem, gdzie wygrywa się wybory. To truizm, wiem. Ale to, że może to być także potężne narzędzie w rękach opozycji, mało kto dziś jednak rozumie. Szczególnie w Polsce.

Kiedy uczyłem się podstaw tworzenia stron WWW, nikomu nie śniła się natywna obsługa audio i wideo, skalowalna grafika wektorowa czy znaczniki typu zawartości. Co dopiero pisać o wepchnięciu do przeglądarki internetowej takich aplikacji jak Quake 3 Arena czy Battlefield 2.

Playboy znów eksperymentuje. Tym razem inwestuje w Vice Industry Token, czyli kryptowalutę, która działa jak karta lojalnościowa.

YouTube, zagłębie teorii spiskowych i kopalnia treści o takim charakterze, zamierza z nimi walczyć. Wybrał nawet sojusznika w tej wojnie. Będzie nim Wikipedia.

To było do przewidzenia - po „sukcesie” wprowadzenia standardu AMP u siebie, Google wyrusza na krucjatę, by przekonać inne organizacje do wprowadzenia podobnych rozwiązań w internecie mobilnym.

Jakby nie patrzeć, to duży sukces - „Gazeta Wyborcza” miała 133 tys. prenumeratorów cyfrowych treści na koniec 2017 r. To informacja skutecznie obala mit, że w Polsce paywall nie zadziała. Choć oczywiście, jak w przypadku każdego sukcesu, ma on także swoje ciemniejsze strony.

Chwała shitposterom, kulturze memów, dank memów, trollingu i efemeryczności tematów poruszanych codziennie w internecie. Chwała internetowemu nihilizmowi, który obnażył szambo które kotłowało się w społeczeństwie pod cienką pokrywką. 

Przyszłość jest trudna do przewidzenia, ale są wskazówki, które pozwalają nam wywnioskować jak może wyglądać.

W tym roku mija pięć lat, odkąd w moim mieszkaniu nie ma telewizora. Odkąd nie oglądam telewizji. I choć telewizji w dużej mierze zawdzięczam to, kim dziś jestem, odstawienie jej było jedną z lepszych decyzji mojego życia.

Z wielkim zdumieniem i przerażeniem obserwuję jak różne osoby z przestrzeni publicznej zaczynają precyzyjnie odgrywać role, które swego czasu rozpisał im PiS. 

Już niebawem do kiosków trafi magazyn Netfilm (donoszą Filmożercy), poświęcony filmowym i serialowym nowościom z platform Netflix, Showmax, HBO GO itd. Co zaskakujące - do magazynu nie będzie dołączana kaseta VHS! 

Przyznaję, dawno już nie czytałem tak mocnych słów dotyczących rynku książki, jednocześnie przeplatanych tak wielkim niezrozumieniem dynamicznie zmieniającego się świata nowych technologii.

Włodzimierz Szaranowicz postanowił zakończyć swoją olimpijską karierę i zapowiedział, że to były jego ostatnie Igrzyska. Czas ustąpić miejsca młodszym? 

Cieszę się, że na Instagramie są tacy ludzie jak Kasia Nosowska, którzy przypominają mi, że jestem człowiekiem i nie wszystko muszę. Ta presja, by być doskonałym i zawsze gotowym, choć bywa irracjonalna, potrafi doprowadzić do obłędu.

Pisząc ten artykuł zauważyłem coś, co może od razu nie rzuca się w oczy, ale... Adam Małysz jest podobny do Roberta Lewandowskiego. 

Moi znajomi nie są fanatykami ani wędkarstwa, ani świata mediów i technologii. Traktuję ich jako wyznacznik normalnej części społeczeństwa. Oczywiście - z ograniczonym zaufaniem, na tyle, na ile warszawskich prawników, zręcznie balansujących na granicy dobrej zabawy i alkoholizmu, można w ogóle nazwać reprezentatywną grupą badanych. 

Krzysztof Gonciarz to najprawdopodobniej jedyny akredytowany youtuber na świecie, który relacjonuje Igrzyska Olimpijskie wprost z Pjongczangu. Zapytaliśmy go o kulisy vlogowania z Igrzysk.