Tomasz Wawrzyczek

Upalny letni dzień. Powietrze jest ciężkie, duszne, gorące, jakby lepkie. Jest bezwietrznie - nie drgnie nawet jeden liść na drzewach. Niebo jest bezchmurne, ale z powodu dużej wilgotności jego naturalny błękit jest przygaszony, jakby wyszarzały. Niemal idealne warunki dla powstania jednego z najgroźniejszych zjawisk występujących w przyrodzie - burzy.

Jest uznawany za ojca chrzestnego współczesnej fotografii reporterskiej. Nie wywoływał swoich zdjęć sam, bo uważał, że miejscem fotografa jest ulica, nie ciemnia. Nie używał lampy błyskowej - uznawał tylko naturalne dla danej sytuacji światło. Jego rozumienie fotografii ujęte w formułę momentu decydującego zmieniło podejście do robienia zdjęć.

W życiu młodego człowieka pojawia się taki moment, kiedy przestaje wierzyć w myszki zamieniające schowane pod poduszką mleczne zęby na prezenty, bożonarodzeniowe aniołki, Świętego Mikołaja przecinającego przestrzeń powietrzną w saniach ciągniętych przez renifery, krasnoludki mieszkające pod grzybkami, elfy, jednorożce i inne rusałki. Wydoroślał, wydaje się. Nic z tych rzeczy. Im bardziej człowiek dorośleje, tym chętnej zaczyna wierzyć w inne dziwy jak choćby w latające spodki pełne ufoludków, które przybywają do nas gromadnie z bliższych i dalszych zakątków wszechświata.

22 sierpnia 1908 w miejscowości Chanteloup-en-Brie we Francji przychodzi na świat Henri Cartier-Bresson. Ojciec chrzestny współczesnej fotografii reporterskiej. Twórca momentu decydującego - podstawy dobrej fotografii ulicznej. Człowiek, który sam z siebie, przez swoją twórczość, był momentem decydującym w historii fotografii.

W 1877 roku włoski astronom Giovanni V. Schiaparelli dokonał odkrycia, które jak chyba żadne inne w historii, rozpaliło wyobraźnię opinii publicznej. Prowadząc obserwacje powierzchni Marsa w mediolańskim obserwatorium astronomicznym , spostrzegł na niej sieć kilkudziesięciu liniowych tworów znanych później jako “kanały marsjańskie”. Schiaparelli prowadził badania przy pomocy teleskopu o średnicy 21 cm podczas tzw. wielkiej opozycji Marsa, mówiąc w dużym uproszczeniu, jego największego zbliżenia do Ziemi.

Niewiele jest marek, które nie tylko zapisały się w historii ludzkości, ale wręcz na nią wpływały, kreowały, pobudzały rozwój społeczny i kulturowy, odpowiadały za postęp technologiczny i cywilizacyjny. Jak dziś wyglądałby rynek motoryzacyjny, gdyby na początku XX wieku nie pojawił się pierwszy masowo produkowany samochód osobowy - Ford? Czy fotografia byłaby dziś tak popularna, tak masowa, gdyby równo sto lat temu nie został zaprojektowany pierwszy aparat małoobrazkowy - Leica?

Ubiegłoroczny sylwester przeszedł do historii wraz z ostatnim wypuszczonym w nocne niebo fajerwerkiem. Właśnie - czy wyobrażacie sobie sylwestrową noc bez fajerwerków o północy? Znany polski reżyser napisał w noc sylwestrową w jednym z serwisów społecznościowych, że ma uzasadnione podejrzenia, że sylwester to efekt lobbingu Francuzów i Chińczyków. Pierwsi dostarczają wina z bąbelkami, drudzy zarabiają na petardach. Spostrzeżenie godne odnotowania.

Nowoczesna optyka i elektronika kryjące się w obudowie w stylu retro, nawiązującym do słynnej serii M aparatów Leica, bogate możliwości połączone z tradycyjnym systemem kontroli - oto Fujifilm Finepix X100.

28 stycznia 1986 roku z Przylądka Canaveral na Florydzie wyruszył w swoją dziesiątą misję wahadłowiec “Challengener” z siedmioosobową załogą na pokładzie i ładunkiem złożonym z satelity telekomunikacyjnego TDRS-B i obserwatorium astronomicznego Spartan-Halley. Poranek tego dnia był wyjątkowo chłodny. Na Florydą przechodziła fala silnych, jak ta ten najcieplejszy stan Wschodniego Wybrzeża, mrozów.

Jeśli jesteś kreatywnym fotografem, nie boisz się eksperymentowania, lubisz odkrywać nowe techniki fotograficzne, oto coś dla Ciebie - obiektywy Lensbaby.

Kilka razy w roku w Lipsku w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej odbywały się targi przemysłowo-techniczne. Prezentowano na nich osiągnięcia głównie krajów tak zwanej demokracji ludowej, czyli “demoludów”. Myśl techniczna państw leżących na wschód od żelaznej kurtyny nie wynikała z innowacyjności, nie rodziła się w ośrodkach badawczych - opierała się często na klasycznym szpiegostwie przemysłowym, czyli na podkradaniu pomysłów rodzących się mądrych głowach inżynierów i wynalazców z państw “zgniłego Zachodu”, jak wtedy nazywano kraje o normalnym ustroju społeczno-politycznym. Lub na licencjach kupowanych na tym samym “zgniłym Zachodzie” i to tylko wtedy, kiedy chciano w legalnie zarobić nieco twardej waluty dla budżetu państwa na produkcji i eksporcie. Jeśli produkcja miała trafiać na rynek wewnętrzny, taniej było podpatrzeć gotowe rozwiązanie, zdobyć plany konstrukcyjne i produkować jako własne.

Ludzie robią zdjęcia z wielu powodów. Niektórzy chcą uwieczniać prywatne życie, codzienne chwile, urodziny, imieniny, niedzielne spacery, wakacyjne leżakowanie na plaży, zimowe szaleństwa na stoku. To najliczniejsza grupa fotografujących. Inni fotografują dla przyjemności robienia zdjęć, dla pasji - szukają dobrego tematu, interesującej kompozycji, sytuacji ulotnej, obserwują ludzi na ulicy, wypatrują detali architektury, owadów w trawie, przedmiotów w domu. Czerpią radość z robienia zdjęć, chcą szlifować warsztat, rozwijać umiejętności.

Święta, święta i po świętach. Czas wracać do pracy, czyli... do przybliżania tego, czym się interesowali pasjonaci techniki popularniej i naukowej trzy dekady temu. Za materiał poznawczy posłuży dziś “Młody Technik” z grudnia 1985 - chyba najlepszy jeśli chodzi o tematykę i jej rozpiętość numer tego pisma w latach 80-tych ubiegłego wieku. Numer ów zaczyna się od holografii.

W ostatnim tekście poświęconym fotografii omówiłem współczesny małoobrazkowy aparat kompaktowy typu lomo. Dziś przedstawiam pochodzący z końca lat 50-tych XX wieku średnioformatowy Hasselblad 500C, jeden z najbardziej znanych i cenionych aparatów, model niemal kultowy, po dziś dzień używany zarówno przez wymagających miłośników fotografii, jak i przez uprawiający zawód fotografa, czyli profesjonalistów.

I’m back! Po roku nieobecności na łamach Spider’s Web powracam jako pamiętnikarz “Młodego Technika”, czyli opowiadacz o tym, jak wyglądało życie ciekawego nowinek technicznych w okresie, kiedy żyły jeszcze dinozaury (to znaczy dorośli). 

Są tacy, którzy twierdzą, że nie da się zrobić dobrego zdjęcia bez dobrego sprzętu. Najlepiej takiego, który jest wielki, ciężki, ma mnóstwo przycisków i światełek, ma obiektyw jak stąd do Marrakeszu i - rzecz najważniejsza - kosztuje majątek. Zdradzę tajemnicę - to psińco prawda. Prostym, tanim aparatem typu “małpka” też robi się świetne zdjęcia. Pod warunkiem, że się umie. Bo prawda jest taka, że to nie aparat robi zdjęcia - to człowiek fotografuje przy pomocy aparatu.