wolność słowa

Platformy społecznościowe są pełne toksycznych treści. Czy to wina użytkowników, którzy nie potrafią dyskutować na poziomie? Czy może raczej tego, jak są skonstruowane te platformy, które celowo wydobywają z nas to, co najgorsze? Odpowiedź może znać serwis, który poprawnością polityczną nie grzeszy.

Dwa lata trwało, zanim sąd zdecydował oddalić zażalenie Facebooka przeciw Społecznej Inicjatywie Narkopolityki. W końcu jednak jest pierwsza istotna decyzja, dzięki której udało się ustalić warunki gry. I która sprawia, że Facebookowi w tej grze może być trudniej, niż zakładał.

Zablokowanie kont Donalda Trumpa i jego najbardziej ekstremistycznych zwolenników w mediach społecznościowych wywołało niemałą burzę. Facebook rozważy uchylenie banu dla byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych – czy słusznie?

Piu, piu, piu – wykopowicze strzelają prześmiewczymi komentarzami w kierunku restauracji PIU. Jej właściciel wytacza zaś najcięższe działa – włącznie z sądem.

Internet zniszczy wszystkich. Może raczej sami zniszczymy się w internecie jak polski pisarz fantastyki Jacek Piekara. Jeden tweet wystarczył, by rozpisały się o nim media, To nie pierwszy raz, gdy biję się sama ze sobą, bo nie wiem po której stronie barykady stanąć.

Amerykański serwis społecznościowo-obrazkowy 4chan wypowiedział wojnę politycznej poprawności Google. Jego użytkownicy zadecydowali, że słowo „czarnuch”, które google’owe algorytmy usuwały, będzie zastąpione słowem „Google”. Dostało się też innym korporacjom.

Nie wiem czy to prawda, bo wierzyć źródłom z internetu to jak wierzyć politykom, ale podobno na jakiejś plaży we Francji uskuteczniono zakaz noszenia burkini i ukarano mandatem muzułmankę za to, że za bardzo się okrywała. W dupie mam waszą poprawność polityczną albo nienawiść do niej – nieważne po której stronie stoicie, lewo czy prawo, w większości zwariowaliście i jesteście hipokrytami.

Z dużym zaciekawieniem obserwuję sagę z przegranym procesem, bankructwem i sprzedażą Gawker Media. I upewniam się w przekonaniu, że wolność słowa, nawet w takim liberalnym (ponoć) kraju jak USA, to fikcja.

Nie to, żebym złowróżyła, ale Internet jaki znamy dziś nie ma szans na przetrwanie. Nie dlatego, że coś z nim nie tak. Internet jest wspaniałym narzędziem do komunikacji, które odbija nas samych, nasze dobre i złe strony. Jednak Internet to też narzędzie i potężna siła, a to oznacza, że jest łakomym kąskiem rozgrywek politycznych od lat. Ostatnio elity zyskały kolejny argument do prób ograniczenia wolności w sieci. Kolejnych. A te w końcu staną się skuteczne.

Internet cały czas mniej lub bardziej żyje książką Jasona Hunta, a dla mnie „THORN” stał się bodźcem do refleksji, które nie są już bezpośrednio związane z treścią powieści. Z tym rozprawiłam się parę dni temu i wystarczy. Te refleksje, które książka Kominka zapoczątkowała, dotyczą kwestii znacznie poważniejszych. A mianowicie idealizmu, szczerości, dążenia do prawdy i szeroko pojętego poczucia misji.