Voyager

Astronomowie obserwujący błękitnego lodowego olbrzyma zauważyli osobliwe zachowanie jednego z wirów w jego atmosferze.

Voyager 2, sonda wysłana w podróż po Układzie Słonecznym w 1977 r., właśnie dostarczyła niezwykle interesujące dane. Wskazują one na to, że gęstość materii w otaczającej ją przestrzeni międzygwiezdnej zaczęła rosnąć.

Sonda Voyager 2, która od 1977 r. przemierza Układ Słoneczny, wkrótce przestanie otrzymywać jakiekolwiek polecenia z Ziemi. Nie jest to jednak koniec misji, a jedynie tymczasowa przerwa spowodowana modernizacją anteny DSS43 w Australii, która zapewnia komunikację z sondą.

Samo przekroczenie granicy Układu Słonecznego było nie lada wyczynem Voyagera 2. Okazuje się jednak, że ta mała sonda dokonała czegoś więcej – zdołała przesłać na Ziemię bardzo ciekawe dane pochodzące z granicy heliosfery.

Sonda New Horizons zmierza do planetoidy MU69. Ma do niej dotrzeć w styczniu 2019 r. Przy okazji pobiła ciekawy rekord. 

Po raz pierwszy od 1980 r. sonda Voyager I uruchomiła cztery silniki zapasowe. Pozwoli to wydłużyć czas życia sondy, która przemierza wszechświat od 1977 r.

Z okazji Halloween NASA przygotowała kompilację kosmicznych „dźwięków”, które mogą przyprawiać o gęsią skórkę.

W tym roku sonda Voager 1 obchodzić będzie swoje 40. urodziny. Z tej okazji NASA postanowiła wysłać swojej maszynie cyfrową kartkę urodzinową.

Sondy Voyager obchodzą w tym roku wyjątkową rocznicę. Już od 40 lat przemierzają przestrzeń kosmiczną.

Jak dotąd nie udało nam się odkryć życia na innych planetach. Nie oznacza to, że nie próbujemy tego dokonać na wiele różnych sposobów. 45 lat temu wysłaliśmy nawet kosmiczny list w butelce, licząc na to, że dotrze on do innej, inteligentnej rasy.

Wygląda na to, że najnowszy trend w dronach to kamery z zoomem optycznym. Nowa Walkera Voyager 4 potrafi dostrzec z kilometra to, co standardowy dron widzi z poziomu kilku metrów nad ziemią. Nie to jest jednak w tym dronie najstraszniejsze.

Dzięki sondom kosmicznym zobaczyliśmy obrazy o jakich mogli pomarzyć Galileusz, Huygens czy Cassini. Historia misji bezzałogowych to opowieść o zmaganiach ludzi z prawami fizyki i ograniczeniami technologicznymi.

Z takim właśnie sprzętem muszą pracować inżynierowie z NASA, opiekujący się komputerami pokładowymi takich pojazdów jak Voyager. A komputer Voyagera właśnie kończy 40 lat – powstał w roku 1975. Wymiana nie wchodzi w grę – pojazd znajduje się około 20 miliardów kilometrów od Ziemi.

Pomysł na ten wpis pochodzi od Czytelnika, który po ostatnim artykule na temat fotografii z Voyagera wysłał do mnie maila z pytaniem, czy mógłbym napisać coś więcej na temat sprzętu fotograficznego znajdującego się na pokładzie tej sondy z 1977 roku.

Każdy z nas czuł się czuł trochę nieswojo, będąc z dala od domu. Jednak odległości na Ziemi są tak niewielkie, że w ciągu kilku dni jesteśmy w stanie dotrzeć w każdy jej punkt. Wyobraźmy sobie jednak, że spoglądamy na nasz dom – Ziemię, z takiej odległości, iż musimy sobie zdać sprawę, że za naszego życia nie mamy szans tam wrócić…

Biorąc pod uwagę najnowsze odkrycia Voyagera, powyższy tytuł może być nieco mylący. Niewykluczone, że nasz Układ Słoneczny zajmuje znacznie większy obszar w przestrzeni kosmicznej, niż nam się na początku wydawało.

Voyagera pamiętają już tylko prawdziwi entuzjaści. Ten pierwszy ambasador rodzaju ludzkiego, wysłany w kierunku gwiazd, dokonał praktycznie wszystkich pomiarów, jakie tylko mógł. Teraz jego podróż potrwa dziesiątki lat, zanim… błąd! Sonda dokonała właśnie kolejnego, bardzo interesującego odkrycia!

Misja sondy Voyager 1 miała niekwestionowany wkład w rozwój astronomii, pozwoliła przyjrzeć się z bliska światom, na które kiedyś udadzą się pierwsi ludzcy odkrywcy. Teraz opuszcza nasz system słoneczny, kierując się ku innym gwiazdom. To nasz emisariusz i ambasador, nasz najodleglejszy przyczółek. Chociażby z tego względu warto poznać historię jego podróży.