Supernowe

Próby określenia tempa rozszerzania wszechświata przyprawiają naukowców o ból głowy już od bardzo dawna. Fizycy z Uniwersytetu Genewskiego opracowali jednak teorię, która może w końcu rozwiązać tę zagadkę. 

Pod koniec istnienia Cesarstwa Rzymskiego na niebie widocznym z półkuli południowej można było obserwować bardzo jasną gwiazdę. Choć nie istnieją żadne wzmianki historyczne mówiące o obserwacjach tego obiektu, to naukowcy jeszcze dzisiaj mogą obserwować pozostałość po tym wydarzeniu.

W 1670 r. na nocnym niebie w gwiazdozbiorze Liska rozbłysła nowa gwiazda. W ciągu kolejnych kilku miesięcy jasnością zrównała się z Gwiazdą Polarną, a następnie zaczęła ciemnieć, aby zniknąć całkowicie po roku. Teraz naukowcy dowiedzieli się o niej czegoś zaskakującego.

Supernowe to jedne z najbardziej energetycznych eksplozji we wszechświecie. W momencie wybuchu, starzejąca się masywna gwiazda przez chwilę staje się jaśniejsza od całej galaktyki, w której się znajduje, a jednocześnie w ciągu kilku miesięcy jest w stanie uwolnić tyle energii ile słońce uwolni przez całe swoje życie.

Betelgeza to jedna z najbardziej znanych gwiazd nocnego nieba, jednak z określeniem wielu jej cech astronomowie od dekad mają problemy. Najnowsze informacje pokazują jak mało naprawdę wiemy o tym czerwonym olbrzymie.

Naukowcy z Uniwersytetu w Sydney przeprowadzili obserwacje bardzo egzotycznej pary gwiazd. Jeszcze niedawno gwiazdy te wyglądały zupełnie inaczej, wkrótce nie będą wglądały tak jak dzisiaj.

W skałach osadowych badacze z Monachium odkryli pojedyncze atomy manganu-53. To pozornie mało ekscytujące odkrycie jest jednak dowodem na to, że życie na Ziemi mogło się skończyć tuż przed pojawieniem się na niej człowieka.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a został wyniesiony na orbitę okołoziemską ponad trzydzieści lat temu. Mimo to, wciąż jest naszym najlepszym okiem na wszechświat. Dwa lata temu zarejestrował rozbłysk i gaśnięcie bardzo jasnej supernowej w odległej galaktyce. Badacze właśnie opublikowali nagranie z tego wydarzenia.

Promieniotwórczy pył znajdujący się na dnie oceanicznym wskazuje, że Ziemia przelatuje przez masywnym obłok powstały w wyniku eksplozji gwiazdy.

Eksplodujący biały karzeł wyrwał się ze swojej orbity w układzie podwójnym w trakcie częściowej eksplozji supernowej i teraz mknie przez naszą galaktykę z ogromną prędkością.

12 marca 2020 r. kosmiczny teleskop Swift zarejestrował rozbłysk promieniowania w odległości kilkudziesięciu tysięcy lat świetlnych. Kilka dni później było już wiadomo, że J1818.0-1607 to bardzo nietypowy magnetar.

Astronomowie mają nieco inne spojrzenie na czas niż wszyscy ludzie wokół. Nic w tym dziwnego, skoro na co dzień bada się obiekty w wieku miliardów lat czy zjawiska, do których doszło setki milionów lat temu.

Najpierw astronomowie dostrzegli na niebie „krowę”. Teraz znalazła się także i „koala”. I nie mówimy tutaj wbrew pozorom o gwiazdozbiorach.

Błyski promieniowania gamma to jedne z najsilniejszych eksplozji we wszechświecie. Naukowcy od dawna zastanawiali się, co jest źródłem energii dla tak potężnych wybuchów. Teraz jednak udało się wyjaśnić tę zagadkę.

Supernowa, która eksplodowała w jednej z pobliskich galaktyk, mogła oznaczać koniec niebieskiego nadolbrzyma, który powstał z połączenia się dwóch gwiazd. Według astrofizyków z RIKEN, asymetryczność eksplozji może wskazać nam miejsce, w którym powinniśmy poszukiwać gwiazdy neutronowej powstałej w eksplozji.

Od kilku miesięcy środowisko astronomów i miłośników astronomii uważnie przygląda się Betelgezie, jednej z gwiazd zimowego gwiazdozbioru Oriona, która w ciągu zaledwie kilku tygodni znacząco zmieniła swoją jasność. Astronomowie z Uniwersytetu Waszyngtońskiego mają jednak sensowne wyjaśnienie tego osobliwego zjawiska.

Wybuchy supernowych to wydarzenia spektakularne, ale i twórcze. Naukowcy na podstawie danych z Teleskopu Kosmicznego Chandra stworzyli mapę pierwiastków powstałych w wyniku takiej kosmicznej eksplozji.

W mediach zyskała miano gwiazdy-zombie. Supernowa oznaczona jako iPTF14hls od ponad 60 lat nie może dokończyć żywota. Zamiast tego raczy astronomów kolejnymi wybuchami.

Astronomom udało się wykryć najsilniejszą supernową w historii obserwacji kosmosu. Ta eksplodowała w galaktyce oddalonej od nas o miliardy lat świetlnych, emitując 20-krotnie więcej światła, niż wszystkie gwiazdy naszej Mlecznej Drogi… razem wzięte.

Niestety, nie dostrzeżemy go ani gołym okiem, ani za pomocą amatorskiego teleskopu. Daje on jednak poczucie jak wielki jest nasz wszechświat. To, co udało się zaobserwować astronomom, wydarzyło się zanim nasz świat zaczął istnieć.