prasa

W Polsce rynek płatnego dostępu do treści w sieci dopiero raczkuje. Trochę inaczej jest zagranicą - tam wydawcy od lat starają się wypracować odpowiedni model biznesowy, choć zamykanie materiałów za "ścianą płatności" też nie zawsze kończy się sukcesem. Jednym z pionierów paywalla jest  New York Times, choć wydaje się, żę w jego przypadku to nie walka o klienta, lecz próba walki z haraczem dla Apple.

Z ciekawością czytam wszystkie komentarze o Piano - pierwszym “dużym” paywallu w Polsce, który obejmuje serwisy i strony siedmiu wydawców. To, że u tych wydawców pojawiają się pozytywne artykuły i felietony o Piano jest zrozumiałe - nie robi się we własne gniazdo. Piano dopiero niedawno weszło w pełni oficjalnie i do pierwszych wyników jeszcze pewnie daleko - o ile je w ogóle poznamy. Mam za to jeden, spory problem z Piano. Mianowicie szeroko pojętą jakość, o której to mówi się, że wymaga płacenia.

Internet powoli, ale sukcesywnie zaczyna wypierać tradycyjne media. Odczuwa to telewizja oraz przede wszystkim prasa drukowana, która ni jak nie potrafi się odnaleźć w nowych realiach. Okazuje się jednak, że przyszłość polskich gazet i magazynów może być jeszcze bardziej zagrożona, niż zdawaliśmy sobie z tego sprawę do tej pory. Yellow Hat zadebiutował właśnie na cyfrowym rynku magazynem kobiecym iAM, który jest przeznaczony wyłącznie na tablety.

Jeden z największych dystrybutorów prasy w Polsce, pamiętany doskonale ze swoich zielonych kiosków, kupił od Grupy MCI Managment większościowy pakiet udziałów (80%) w NetPress Digital Sp. z o.o., do której należy dobrze znane Nexto.pl. Wydaje się, że RUCH w końcu przyznał, że powoli nadchodzi czas cyfrowej dystrybucji prasy oraz książek.

Okazuje się, że media chętniej powołują się na doniesienia z Facebooka i Twittera, niż te płynące z radia i telewizji. Porównując portale społecznościowe z dużymi graczami na rynku prasowym okazuje się, że obie strony internetowe zajęłyby kolejno piąte i szóste miejsce w rankingu.

Dla osób zainteresowanych bieżącym wydarzeniami i polityką Stanów Zjednoczonych, The Huffington Post jest jednym z najważniejszych mediów sieciowych. Serwis ten, uznawany jest również za protoplastę wielu politycznych platform blogowych, w tym naTemat.pl

Smart TV nie zwalnia tempa - każdego tygodnia do telewizorów różnych producentów trafiają nowe aplikacje dodające kolejne funkcjonalności. W liczbie aplikacji dedykowanych polskiemu użytkownikowi przoduje Samsung. Wczoraj do telewizorów z Smart TV i Internet@TV trafiła Tuba.TV.

Lektura porannej piątkowej chińskiej prasy może być fascynującym zajęciem, szczególnie kiedy natrafia się na spektakularne informacje, które dopiero w następnej kolejności dotrą do Europy i Stanów Zjednoczonych. Na pierwszej stronie biznesowego dodatku do dzisiejszego wydania "China Daily", które właśnie wylądowało w moim hotelowym pokoju w Szanghaju, znajduje tekst o największym światowym producencie gadżetów elektronicznych, słynnej firmie Foxconn. Nie byłoby w tym jednak nic nadzwyczajnego, gdyby cytowany w gazecie prezes Foxconnu nie wypowiadał się w definitywnym tonie na temat pewnego produktu pewnej firmy, który nie dość, że nie został nigdy oficjalnie potwierdzony, to na dodatek jakiekolwiek wzmianki o nim powodują wypieki na twarzy zagorzałych fanów tejże firmy.

W ramach testów serwisów VOD pozostajemy wśród usług oferowanych przez popularne portale. Drugim serwisem, który sprawdzamy jest Kinoplex będący częścią serwisów Gazeta.pl należącego do Agory. Tu nie znajdziemy seriali, znajdziemy sporo filmów. Czy jednak jest to miejsce dla zagorzałych kinomaniaków?

Dostałam dostęp do NSFW, nowego projektu publikacyjnego Paula Carra, rozpoznawalnego wcześniej jako jednego z najbardziej charakterystycznych twarzy “starego” TechCruncha. Od razu skłania mnie to do refleksji co z prasą, a właściwie publikacjami w internecie, zwłaszcza tymi płatnymi? “Papierowe” wydania mają łatwiejszy start - są rozpoznawalne, zaufanie do druku jest duże, więc w momencie, gdy przenoszą się do sieci i każą płacić za dostęp nikogo nie dziwi to przesadnie. Taka kolej rzeczy. Co jednak z projektami, które nigdy nie były drukowane, a swój start zaliczają w sieci? Mam nadzieję, że NSFW nie będzie tak medialnie głośnym, ale za to finansowo lepszym sukcesem.