Piractwo

Jak zapewne dobrze wiecie, kilka dni przed premierą piątego sezonu Gry o Tron wyciekły jego cztery pierwsze odcinki. Jak łatwo przewidzieć, miliony fanów serialu nie wytrzymało i zamiast grzecznie czekać na jego oficjalną premierę, pobrało go z sieci.

Nie stacja HBO i usługa VOD o nazwie Hulu, a pozwalający oglądać na żądanie filmy udostępniane w sieci torrent serwis Popcorn Time uznany został za największego konkurenta Netfliksa. Usługa kilkukrotnie już, niczym The Pirate Bay, znikała z sieci i wracała online. Teraz dostępna jest na niemal wszystkie liczące się platformy stacjonarne i mobilne, a od dzisiaj z Popcorn Time można skorzystać też na urządzeniach z iOS i to bez jailbreaka. Nie jest to wbrew pozorom żaden precedens.

Choć indywidualni użytkownicy kupują znacznie częściej niż kiedyś oprogramowanie w dobrej wierze, to mogą wiele stracić kupując u nieautoryzowanego dostawcy. Często konsumenci chcą kupić legalny soft, ale wybierając tańszą ofertę nieświadomie kupują de facto nielegalną kopię. Skala piractwa powoduje też straty Skarbu Państwa czy prywatnych firm.

Usługa Popcorn Time jest na dobrej drodze do tego by stać się taką samą solą w oku dla właścicieli praw autorskich do materiałów wideo jak The Pirate Bay. Aplikacja do obsługi plików torrent stylizowana na nowoczesny odtwarzacz wideo ma zresztą w planie korzystanie z podobnych rozwiązań do tych wykorzystywanych przez twórców niesławnej Zatoki Piratów.

Microsoft wczoraj ogłosił, że nawet użytkownicy pirackich systemów Windows 7 i Windows 8 otrzymają aktualizację do legalnego systemu Windows 10. Ostatecznie okazało się, że nie jest to do końca prawda.

Pirackie oprogramowanie ma potencjalnie wiele do zaoferowania. Kusi wygodą dostępu, okazyjną ceną, czy wręcz darmowym użyciem programu, kosztującego inaczej pokaźną sumę pieniędzy. Przed skorzystaniem z okazji należy jednak zrobić prosty bilans zysków i strat, gdyż możemy ponieść konsekwencje nieadekwatnie wysokie do uzyskanych korzyści.

'- Co tam leci w radiu? - A nic, jakaś gra. Choć taki dialog dziś wydaje nam się zupełnie nierealny, to jeszcze kilkanaście lat temu ci, którzy nie chcieli płacić za oprogramowanie, mogli zdobyć swoje upragnione kopie właśnie w ten sposób. Od tego czasu komputerowe piractwo przeszło jednak bardzo długą drogę.

W 9 lat po tym, co w Wielkiej Brytanii uznano za komputerowy kod, który należy chronić, w 1975 w Dolinie Krzemowej po raz pierwszy znalazł się ktoś, kto - ponoć przez przypadek - skopiował interpreter języka BASIC. Od tego czasu problem piractwa jest nierozerwalnie związany z rynkiem komputerów oraz internetem.

Na piratów najczęściej narzekają właściciele praw autorskich do materiałów audio i wideo, które są na potęgę pobierane ze wszelkich warezów i innych torrentowni. Kto jest bez winy ten jednak niech pierwszy rzuci kamień. Okazuje się, że twórcy oprogramowania mogą mieć uzasadnione pretensje do osób, które zawodowo zajmują się muzyką.

Byłem „piratem”. I nie uważam tego za powód do dumy. Raczej przyznaję ze wstydem, który gwałtownie szuka usprawiedliwienia. Na różne pokrętne sposoby, rzecz jasna.

Karma wraca, a im większe przewiny do odkupienia, tym dotkliwiej można odczuć jej działanie. Przekonał się o tym boleśnie serwis hostingowy Rapidshare, gdy próbując odpokutować lata ślepego przyzwolenia na łamanie praw autorskich, podjął walkę z nielegalną dystrybucją treści na swoich serwerach. Odnoszę jednak wrażenie, że nikt nie będzie po nich płakał. Nawet piraci.

Miałem dziś przyjemność gościć w stacji TVN24, gdzie w programie „Wstajesz i wiesz Jarosława Kuźniara” rozmawiałem o prawach autorskich i piractwie.

Temat opłaty reprograficznej powraca jak bumerang. Tym razem postanowili przypomnieć o niej producenci smartfonów i tabletów, którzy nie chcą płacić za pałace ZAiKS-u. Mam z tym jednak pewien problem…

'- Kodeks Piratów to nie są zasady, a raczej coś w rodzaju wytycznych – jak stwierdził kapitan Barbossa w „Piratach z Karaibów”. Załoga The Pirate Bay wydaje się być idealną ilustracją tych słów.

Wygląda na to, że mając do dyspozycji niedrogą, wygodną i dobrze wyposażoną usługę muzyczną odechciewa nam się dokonywać dodatkowych oszczędności za pomocą torrentów czy innych Chomików.

Polscy wydawcy prasowi chcą walczyć z piraceniem ich treści. Nie czekają na zmiany w prawie, tylko biorą sprawy w swoje ręce. I pokazują, że są śmiertelnie poważni, ale przy tym nie rozumieją jak działa internet.

Kilka dni temu świat obiegła informacja o tym, jak nagminnie piracona była jedna z najlepszych mobilnych produkcji całego 2014 roku. Statystyki podane przez producentów Monument Valley były bezwzględne – 95% uruchomionych gier na Androidzie nie pochodziło z legalnej sprzedaży. Porównajmy to do danych pochodzących z iTunes App Store.

Geofencing to zmora naszych czasów. Twórcy „kontentu”, by ułatwić sobie życie, zaczęli segregować swoich potencjalnych klientów na lepszych i gorszych, w zależności od statystycznej majętności danego narodu. Robić to muszą również ich partnerzy, tacy jak Netflix. Efektem może być tylko zwiększony ruch na sieciach BitTorrent.

Szwedzka policja wyłączyła serwis The Pirate Bay. Po niespełna miesiącu wiemy już, że cios wymierzony w piractwo przyniósł odwrotny skutek od pożądanego. W miejsce The Pirate Bay pojawiło się kilka klonów serwisu oraz projekt Open Bay, który całkowicie zmieni podejście do problemu walki z piractwem.

Szukając w Google informacji na temat treści objętych ochroną z tytułu praw autorskich często można natknąć się na informację o usunięciu linków z wyników na wniosek właścicieli tychże praw. Okazuje się, że nie są to wcale jednostkowe przypadki.