media

Grecy, Hiszpanie, Włosi - ci członkowie Unii Europejskiej o prawdziwie południowej naturze (kto kiedyś zasmakował współpracy z przedstawicielami tych nacji, to dobrze wie o co chodzi...) mają najwięcej ekonomicznych problemów związanych z najnowszą falą światowego kryzysu gospodarczego. Odciska on swoje piętno na bez wątpienia wszystkich aspektach życia, także tego medialnego. Włosi, którzy od lat szczycą się bardzo silnymi mediami drukowanymi, najprawdopodobniej stracą blisko 100 gazet i czasopism. To dlatego, że rząd włoski zdecydował się na wycofanie subsydiów dla większości z nich.

Od dobrych kilku lat ze smutkiem obserwuję, jak w mediach postępuje wykoślawianie pierwotnego znaczenia słowa haker. Najpierw "pomysłowy Dobromir" (bo przecież pierwotnie to właśnie ten opis chyba najlepiej oddawał sens "hakera") stał się złowieszczym i przebiegłym przestępcą internetowym. To było jeszcze od biedy do przełknięcia, bo jakiś sens w tym był (choć ja starałem się nigdy nie nazywać cyberprzestępców hakerami) - ale obecnie dla mainstreamowych mediów hakerem jest każdy, kto potrafi zrobić coś z komputerem lub komórką. Najlepiej, jeśli jest to coś złego.

Miałam dziś napisać o geolokalizacji i doniesieniach o tym, że Facebook kupił Gowallę. Jednak informacja, choć prawdopodobna, nie jest jeszcze potwierdzona - napiszę gdy będzie wiadomo dokładnie co i jak. A potem zobaczyłam ten filmik “Sick of This” Tales of Mere Existence, który spowodował, że też poczułam się przytłoczona szumem informacyjnym, mało wartościowymi informacjami i spekulacjami i narastającą potrzebą do pobieżnego pochłaniania coraz większej i większej ilości wszystkiego. I pomyślałam, że może zatrzymam się na chwilę i zapytam, kto jest odpowiedzialny za taki stan rzeczy - za to, że jako społeczeństwo rzucamy się na informację o tym, że Jola Rutowicz ma nowego różowego jednorożca, ale już nie na tą udowadniającą, że różowy jednorożec to tylko rekwizyt, a Jola Rutowicz jest w rzeczywistości inną osobą. To nie media - chociaż też nie są bez winy - a my, odbiorcy. Bo przecież media są dla nas, a nie my dla nich i to my sami mamy największy wpływ na ich kształt.

Zapraszam do przeczytania gościnnego wpisu autorstwa Wojtka Garbarza, redaktora naczelnego „Magazynu Rajdowego WRC”, a prywatnie mojego wieloletniego dobrego przyjaciela.

Trzeba przyznać, ze Grzegorz Hajdarowicz jest bardzo konsekwentny w swoich działaniach, mimo - co tu dużo mówić - braku oszałamiającego sukcesu na polu płatnej prasy w internecie do tej pory. Wszystko wskazuje na to, że od nowego roku nowy właściciel "Rzeczpospolitej" zamknie swobodny dostęp do treści gazety w internecie. To decyzja o dużo większym gabarycie znaczeniowym niż zamknięcie niszowego "Przekroju". W niektórych dziedzinach, jak choćby w dziale ekonomicznym, "Rzeczpospolita" jest uważana za najbardziej wiarygodne źródło informacji w naszym kraju. 

Dzisiaj na świecie pojawił się siedmiomiliardowy człowiek. Wprawdzie świat obiegło zdjęcie dziewczynki z Filipin, która urodziła się dziś w szpitalu Manili, ale to oczywiście losowo wybrana osoba sygnalizująca to wiekopomne wydarzenie. 

Siła dzielenia się informacjami w sieci rośnie, internet staje się ich coraz większym dostawcą a media społecznościowe i nowe oblicze Web 2.0 zmienia sposób myślenia o interakcji. Jednak jest drobny, a właściwie większy problem - weryfikacja prawdziwości. Dziś okazało się, że niedawne badanie mówiące, że użytkownicy Internet Explorera mają niższe IQ niż użytkownicy innych przeglądarek jest nieprawdziwe. Informacja o badaniu błyskawicznie obiegła świat, użyło jej setki małych portali jak i giganci: BBC, Buisness Insider, Mashable, ZDNet, The Telegraph, The Daily Mail czy The Register. Dopiero BBC po kilku dniach ogłosiło, że strona AptiQuant (rzekoma firma badawcza) ma dopiero miesiąc, z samą firmą nie da się skontaktować, a fotografie zostały skopiowane ze strony francuskiego Central Test.

W dobie wszechobecnego internetu i darmowego dostępu do zawartej w nim treści, coraz więcej tradycyjnych wydawców zaczyna mieć problemy z malejącym nakładem tytułów. Moda na małe przenośne urządzenia stale podłączone do internetu sprawia, że wiele osób coraz częściej czerpie codzienne informacje za pomocą tego środka przekazu wiadomości. Sytuacja odbija się niekorzystnie na wydawcach i tradycyjnych dziennikarzach, którzy pomimo swojej specjalizacji i rozbudowanego warsztatu skutecznie wypierani są przez specjalistyczne serwisy i blogi internetowe. Nic więc dziwnego, że ci pierwsi coraz intensywniej poszukują sposobu na utrzymanie swojej pozycji i wpływów z tytułu sprzedanych gazet oraz magazynów.

Kiedy w moim wywiadzie Grzegorz Hajdarowicz dość górnolotnie stwierdził, że chce być polskim Murdochem, to czytając to wielu puszczało przysłowiowe oczko. Kiedy z rynku zeszły pierwsze dane na temat sprzedaży subskrypcji rocznych zamkniętego za szczelnym paywallem "Przekroju" - przypomnijmy: 500 abonentów rocznych w pierwszym miesiącu - wielu postawiło krzyżyk na krakowskim przedsiębiorcy. Tymczasem Grzegorz Hajdarowicz idzie w zaparte: kupił… Presspublikę, wydawcę: "Rzeczpospolitej", "Uważam Rze", "Parkietu" i "Życia Warszawy". I zapowiada, że jego nowe tytuły pójdą śladem "Przekroju".*, **

Internet wraz ze wszystkimi towarzyszącymi mu zjawiskami rozwija się tak szybko, że nie sposób za nim nadążyć. Przykładem jest zakaz, który przed weekendem wprowadziła francuska Conseil Supérieur de l'Audiovisuel, odpowiednik polskiego KRRiT. W radiu i telewizji we Francji zakazała używania dwóch magicznych dla.naszych czasów słów - "Facebook" i "Twitter". Te dwa samoistne fenomeny nie są zrozumiałe dla ludzi trzymających się tradycyjnych dróg przekazu informacji.

Miałem dziś przyjemność wziąć udział w Konferencji Naukowej "Media w Polsce: Co nowego w nowych mediach?" zorganizowanej przez Instytut Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego jako prelegent. Przed 64 osobami (policzyłem…) opowiadałem o tym jak urządzenia mobilne zmieniają komunikację międzyludzką. W rozwinięciu wpisu załączyłem moją prezentację.

Instytut Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego po raz trzeci organizuje Ogólnopolską Konferencję Naukową "Media w Polsce", której tegoroczna edycja postara się odpowiedzieć na pytanie: Co nowego w nowych mediach? Będę miał niezwykłą przyjemność brać udział w konferencji jako jeden z prelegentów. Wszystkich zainteresowanych tym, co mam do powiedzenia na temat: "Jak urządzenia mobilne zmieniają komunikację międzyludzką" zapraszam jutro, tj. 3 czerwca, do Biblioteki Jagiellońskiej, al. Adama Mickiewicza 22 o godzinie 14:15.

Dziś w okolicach godziny 12 (już działa) zadebiutuje nowy serwis technologiczny Agory pod marką Gazeta.pl – Next. W założeniu ma to być miejsce na ‘ambitne’ pisanie na temat technologii, ekologii, energetyki oraz urbanistyki. Serwis będzie miał kilka głośnych nazwisk na czele z Tomaszem Grynkiewiczem z ‘Gazety Wyborczej’ oraz Piotrem Stanisławskim z ‘Przekroju’. Będzie polski ‘Wired’?

Mail ten właściwie powstał w związku z opublikowanym jakiś czas temu wpisem Ewy Lalik dotyczącym memów. Przyznam, że wspomniany artykuł zaciekawił mnie na tyle, że przekopałem się przez trochę zasobów (w tym książkowych), rozmawiałem ze znajomymi na temat memetyki w Internecie i... w końcu przysiadłem i spróbowałem trochę rozwinąć ten ciekawy wątek. Przyznam - nie jestem żadnym informatykiem, specjalistą od marketingu ani socjologiem, w związku z czym zająłem się tymi zagadnieniami z innej strony - bardziej kulturowej.

Na Spider's Web pozwalamy na anonimowe komentarze, bo wychodzimy z założenia, że wolność słowa - nawet jeśli czasem brutalna - jest demokratycznym osiągnięciem internetu. Rozumiemy problem wielkich wydawców, tj. Agora (Gazeta.pl), Onet czy Axel Springer Polska (wydawca "Faktu"), którzy muszą zmagać się z ogromem anonimowych, wulgarnych, obscenicznych i często niezwykle obraźliwych komentarzy. Jednak decyzja Axela Springera o czasowym zawieszeniu możliwości pisania komentarzy pod należącymi do koncernu stronach internetowych wydaje nam się niebezpieczna. Potrzebna jest spójna polityka odnośnie społeczności internetowych a nie zamykanie for.

Nie wiem, czy Grzegorz Hajdarowicz się ucieszy, czy nie, bo nie wiem do końca jak interpretować liczby podane właśnie przez News Corp. dotyczące płatnych subskrybentów zamkniętego serwisu internetowego "The Timesa". Informacja napisana jest bowiem w tonie dość euforycznym, a rzut oka na suche liczby raczej euforii nie przynosi. Chociaż z drugiej strony, jeśli wykonać proste działanie matematyczne, to wyłania się całkiem przyjemny obraz, który "polskiemu Murdochowi" zapewne przypadłby do gustu.

Zaraz, zaraz - zanim wyrzucisz mnie z czytnika RSS, przestaniesz być fanem na Facebooku, wywalisz z obserwowanych na Twitterze - proszę przeczytaj choćby tylko kolejne zdanie niniejszego wpisu. Ten wpis wpisuje się w tematykę Spider's Web, gdyż sporo piszemy tu o współczesnym obrazie mediów i tego, jaki wpływ mają na rzeczywistość. Zostałeś? To teraz proszę - bez uprzedzeń przeczytaj dalszą część wpisu.

Dzisiaj, ponoć o godzinie 17, nastąpi wiekopomna chwila - druga wersja Jezus-tabletu zadebiutuje w Polsce. Zaledwie dwa tygodnie po amerykańskiej premierze, co można odbierać jako dobry omen - jesteśmy już bliżej cywilizowanego świata. Może jak w tym najbardziej cywilizowanym świecie, i u nas będą kolejki przed salonami sprzedaży, będą kamery i obiektywy aparatów, będzie grupowe macanie. Będzie szał, na jaki przystało na drugie wcielenie Jezus-tabletu.

Ostatnie imperium tradycjonalizmu upada na naszych oczach. Gazeta, która po raz pierwszy pojawiła się ok. 1609 roku w swej papierowej formie dostarczała informacji milionom ludzi na całym świecie. Przez stulecia była jedynym środkiem przekazu wiadomości, który kreował nasz światopogląd. Wydawać się mogło, że w walce z radiem i telewizją, kawałek papieru nie nie może konkurować i będzie musiał ustąpić im miejsca. Mimo rozwoju technologi i środków masowego przekazu, ten sposób dostarczania informacji do niedawna był medium numer jeden. Do niedawna, ponieważ tradycyjna gazeta zaczyna przegrywać z internetem.