Destiny

Już niebawem będę mógł zagrać w testową wersję następcy jednego z najciekawszych MMO ostatnich lat. Mam tu na myśli oczywiście wspomniane w tytule Destiny 2. Mam jednak pewne obawy…

Do sieci trafił zwiastun Destiny 2. Materiał niestety nie pokazuje ani sekundy z aktualną rozgrywką. Wideo rysuje za to okoliczności, w jakich gracze ponownie sięgną po broń, walcząc z obcymi panoszącymi się po układzie słonecznym.

Jeżeli myślałeś sobie: „zagram w Destiny, kiedy wyjdą wszystkie DLC”, popełniłeś taktyczny błąd. Rise of Iron to produkcja dla wiernych weteranów serii, którzy zabiją z zimną krwią za jakąkolwiek nową zawartość do ulubionej gry.

Podczas targów E3 2016 miałem przyjemność usiąść z przedstawicielami studia Bungie i porozmawiać o nowym dodatku Rise of Iron do Destiny. A także o przyszłości samego studia, jak i marki Destiny.

Rozszerzenie The Taken King sprawia, że Destiny jest takie, jakie powinno być od samego początku. Scementowane ciekawymi zadaniami. Wyposażone w znośną fabułę i zaskakujące zwroty akcji. Wsparte wyraźnymi postaciami drugoplanowymi oraz jasno zarysowanym celem, którego zabrakło w poprzednich wydaniach gry.

Destiny to najczęściej ogrywana przeze mnie produkcja na konsoli ósmej generacji. Razem z 8 milionami innych graczy wykonuję te same zadania, licząc na losowy łut szczęścia. Monotonia, powtarzalność i wszechobecny grind to główne atrybuty Destiny. Bungie wyhodowało sobie klientów-owieczki, którzy biernie dają się skubać na kolejne DLC. Sam do końca nie potrafię zrozumieć, jak stałem się jedną z nich.

Destiny to tak zwane „guilty pleasure”. Gra Bungie udowodniła, że miliony ludzi są w stanie dzień w dzień robić dokładnie to samo, trzymając kciuki za cień szansy na nagrodę. To równie niesamowite, co przerażające. House of Wolves nareszcie wywraca ten porządek do góry nogami.  Tak powinno działać Destiny od samego początku.

Woda zaskwierczała pod silnikami futurystycznego ścigacza. Wraz z dwójką towarzyszy sunęliśmy po powierzchni zielonego Wenus, szukając surowców. Na moment przystanęliśmy, aby spojrzeć na ruiny aglomeracji, która za czasów Złotego Wieku przynosiła chlubę rasie ludzkiej. Dokładnie w tym samym miejscu byłem wczoraj. I przedwczoraj. I przed przedwczoraj. Co w tym wszystkim najbardziej niesamowite, powtarzalne Destiny nie było w stanie mnie znudzić.

Za kosmicznego FPS-a z elementami MMO odpowiada Bungie, twórcy serii HALO. Po wydaniu HALO: Reach oraz rozstaniu z Microsoftem, doświadczone studio rozpoczęło pracę nad strzelaniną pod skrzydłami Activision. Wydawca nie żałował pieniędzy na rozwój projektu powstającego od 2009 roku. Łącznie Destiny pochłonęło ponad 500 mln dol. Oczywiście lwią część z tej sumy wydawca przeznaczył na marketing, co jest widoczne gołym okiem.

Są kampanie reklamowe oraz są Kampanie. Poniższy przypadek bez wątpienia należy do tej drugiej kategorii. Pomysłowość działów PR nie zna granic, czego najlepszym przykładem jest przeniesienie wirtualnych, kosmicznych światów do Google Earth oraz Street View za pomocą Google Technologies. Podróż po Marsie, Wenus albo lodowatym Księżycu? Dlaczego nie!

Gdzie tam Battlefield: Hardline! Po co komu nowe Call of Duty? Twórcy legendarnej serii Halo po raz kolejny udowodnili, że to z myślą o ich produkcji będziemy odliczać dni na kartkach kalendarza. Po kontakcie z edycją beta Destiny jestem o tym przekonany bardziej, niż kiedykolwiek wcześniej.

Seria HALO znalazła się w dobrych rękach 343 Industries, natomiast legendarne studio Bungie zajęło się własnym, multi-platformowym tytułem. Miałem okazję spędzić kilka dni z wersją alfa ich gry, dokładnie zaglądać w każdy, najciemniejszy kąt Destiny. Szykuje się hit na miarę Halo?