Czarna dziura

Czarne dziury to jedne z najbardziej fascynujących i tajemniczych obiektów we wszechświecie. Ich grawitacyjne macki są tak potężne, że nawet światło nie ma szansy ucieczki. Ale co jeśli dałoby się z nich wydobywać energię? Brzmi jak science fiction, ale fizycy właśnie zbudowali coś, co przez dekady istniało jedynie na papierze - bombę z czarnej dziury. I choć na szczęście nie użyli do tego prawdziwej czarnej dziury, lecz wirującego aluminiowego cylindra, zasady fizyki są dokładnie takie same.

Pierwszy raz w dziejach naukowcy oficjalnie potwierdzili istnienie samotnej czarnej dziury. Bez gwiazdy towarzyszącej. Bez dysku akrecyjnego. Po prostu - czarna dziura samotnie sunąca przez kosmiczną pustkę.

Wszechświat skrywa przed nami jeszcze wiele tajemnic, a teleskop Jamesa Webba (JWST) konsekwentnie dostarcza nam kolejnych powodów do zdumienia. Najnowsze badania wykazały coś, co na pierwszy rzut oka wydaje się niewiarygodne - większość galaktyk w głębokim kosmosie obraca się w tę samą stronę. Co to oznacza dla naszego rozumienia Wszechświata? Możliwe, że znacznie więcej, niż się spodziewaliśmy.

Supermasywna czarna dziura w centrum Drogi Mlecznej wydaje się urządzać imprezę, z pokazem świetlnym w stylu kuli dyskotekowej. Korzystając z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba NASA, zespół astrofizyków uzyskał najbardziej szczegółowy jak dotąd obraz potwora, który czai się w środku naszej galaktyki.

Sześć lat po opublikowaniu pierwszego w historii zdjęcia czarnej dziury, zespół Event Horizon Telescope (EHT) przedstawia nowe analizy supermasywnej czarnej dziury M87*, znajdującej się w centrum galaktyki Messier 87. Badania te, oparte na obserwacjach z lat 2017 i 2018, dostarczają świeżych, fascynujących informacji na temat tego tajemniczego obiektu.

Na astronomicznym horyzoncie pojawiła się informacja, która może zmienić nasze postrzeganie centrum Drogi Mlecznej. Międzynarodowy zespół naukowców wykrył układ podwójny gwiazd, krążący w bliskim sąsiedztwie Sagittarius A* – supermasywnej czarnej dziury znajdującej się w sercu naszej galaktyki. To pierwsze takie odkrycie w historii nauki.

Najnowsze odkrycie, dokonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba, rzuca nowe światło na to, jak wyglądały galaktyki i czarne dziury tuż po Wielkim Wybuchu.

Gdy wyobrażamy sobie narodziny czarnej dziury, zapewne a myśl przychodzi nam masywną gwiazdę, której kończy się paliwo, i która zapada się w sobie. Jednak naukowcy od dawna przypuszczają, że chaotyczne warunki wczesnego wszechświata również mogły umożliwić powstanie wielu małych czarnych dziur i to na długo, zanim pojawiły się gwiazdy. 

Astronomowie wykorzystali Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba do potwierdzenia, że ​​supermasywne czarne dziury mogą pozbawiać swoje galaktyki macierzyste paliwa niezbędnego do formowania nowych gwiazd.

Jak wynika z doświadczeń holenderskich uczonych, w niektórych przypadkach nawet nowoczesne algorytmy nie są tak dobre w rozpoznawaniu niektórych wzorów i schematów, co ludzkie oko. Choć powinno być odwrotnie. Na bazie tych doświadczeń zlecili zbudowanie aplikacji do rozpoznawania czarnych dziur. A teraz proszą o pomoc każdego, kto szuka jakiegoś prostego zajęcia do zabicia czasu.

Nowe zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba urzeka swoim delikatnym pięknem, choć przedstawia najpotężniejszą siłę we Wszechświecie.

Pierwszy raz w dziejach naukowcy podglądali na żywo "aktywację" czarnej dziury. Zebrane dane posłużą do wyjaśnienia zagadek wszechświata.

Czy możemy na własne oczy zobaczyć co kryje wnętrze czarnej dziury? W pewnym sensie tak. Z pomocą przychodzi moc obliczeniowa najnowszych superkomputerów.

Astronomowie donoszą o niezwykłym odkryciu - w naszej galaktyce czai się najcięższa gwiazdowa czarna dziura odkryta do tej pory w Drodze Mlecznej. Potężny pochłaniacz materii, o masie 33 razy większej od Słońca, skrywa się w układzie podwójnym z gwiazdą i rzuca nowe światło na ewolucję czarnych dziur.

Międzynarodowa grupa naukowców z programu LIGO-Virgo-KAGRA ogłosiła ekscytujące odkrycie: analizę sygnału fal grawitacyjnych, pochodzącego z nieznanego dotąd źródła. To niezwykłe wydarzenie otwiera nowe okno na Wszechświat i niesie ze sobą ogromny potencjał naukowy. Mają w tym udział także badacze z Polski.

Astronomowie zaprezentowali nowe, fascynujące zdjęcie Sagittariusa A*, supermasywnej czarnej dziury w centrum naszej galaktyki. Obraz, uzyskany dzięki teleskopowi Event Horizon Telescope (EHT), nie tylko pokazuje sam obszar czarnej dziury, ale ujawnia również jej pole magnetyczne w świetle spolaryzowanym.

Czarne dziury to potężne obiekty, które wywołują ogromny wpływ grawitacyjny na swoje kosmiczne otoczenie. Teoretycznie można przypuszczać, że istnieje sposób na wydobycie z nich przynajmniej części posiadanej energii.

Para naukowców z Uniwersytetu Tianjin Zhan-Feng Mai i Run-Qiu Yang w Chinach zaproponowała rewolucyjne rozwiązanie. Według nich mikroskopijne czarne dziury mogłyby teoretycznie zostać wykorzystane jako źródło energii na Ziemi.

Czarna dziura to jedno z najbardziej fascynujących i tajemniczych zjawisk we Wszechświecie. Jednak czarna dziura to obszar skupiający kilka zjawisk. Z czego więc składa się czarna dziura?

Czarne dziury, które zazwyczaj pochłaniają wszystko wokół siebie, również mogą tracić energię. Do takich wniosków doszli naukowcy, którzy analizują słynną już supermasywną czarną dziurę M87, tą samą, która jako pierwszą w historii udało się uwiecznić na zdjęciu.