prl

Porównywanie tak niepodobnych do siebie rzeczy jest teoretycznie nie na miejscu, ale w tym szaleństwie kryje się logika. Zwyczajna dla nas pralka to wynalazek, który zmienił świat: zrobiła rewolucję w głowach na większą skalę niż internet, który teoretycznie sprawił, że wszystko stało się na wyciągnięcie ręki. Jak to możliwe? Zapytajcie babci.

Jak wyglądałby Londyn, gdyby ktoś postanowił przerobić stolicę Anglii na amerykańską modłę? Wyższe partie Big Bena mogłyby być podziwiane z okien samochodu, bo obok przebiegałaby gigantyczna, wielopoziomowa autostrada. Mieszkańcy Śląska, a właściwie to wielu regionów w Polsce, mogą powiedzieć, że nie muszą sobie tego wyobrażać – wystarczy, że pójdą do centrum swego miasta.

Kiedy wjeżdża się do Kalisza, jadąc z Łodzi, po prawej stronie widać piękną panoramę miasta. Zawsze skupiałem się na tej starówkowej części z zabytkowymi kościołami i kamieniczkami. Nie wiem jednak, jak tyle razy mogłem pominąć to cudo. W trakcie niedawnej podróży do Wrocławia było inaczej. Od razu przykuł moją uwagę, brutalnie wcinając się w krajobraz. Jak mogłem go nie zauważyć wcześniej?! Poznajcie kolejne dzieło polskiej architektury.

To nie moja opinia – właśnie tak uznał ceniony wydawca Phaidon, który umieścił kompleks uzdrowisk w Ustroniu Zawodzie w publikacji poświęconej najlepszym projektom XX wieku. Jedna z pereł polskiego modernizmu to też pretekst do trwającej do dziś dyskusji: na ile architekt może i powinien ingerować w przyrodę?

Porównanie osiedli z wielkiej płyty z nowoczesnym budownictwem można często sprowadzić do stwierdzenia przestrzeń vs patodeweloperka.

Jedyny kompletny egzemplarz Poloneza Piedra przyjechał do Polski z Belgii. Ten rarytas był egzemplarzem pokazowym modelu, który miał być sprzedawany na rynkach Europy Zachodniej. Polonez Piedra z silnikiem diesla z łodzi motorowej miał osiągnąć sukces na miarę Scaldii. Ale nie osiągnął.

Nie znajdziecie go w przewodnikach turystycznych, choć znajduje się zaraz obok jednej z atrakcji Jeleniej Góry. Nie da się jednak przejść obok niego obojętnie – to budynek, który albo się kocha, albo (częściej) nienawidzi. Ja należę do tej pierwszej grupy.

Każdy z nas ma przypisany numer PESEL. Stał się on tak powszechnym identyfikatorem mieszkańca naszego kraju, że nawet nie zastanawiamy się, skąd się wziął, kto i kiedy go wymyślił i co on tak naprawdę oznacza.

Dziś nie do końca można pojąć, czym kiedyś była cytryna. A była ona w ubiegłym stuleciu czymś w rodzaju smartfona działającego tydzień bez ładowania. Albo telewizora wielkości ściany w cenie paczki zapałek. Albo komputera, który nigdy się nie starzeje.

Wymieniłem pamięć w komputerze. I teraz siedzę przerażony. Bo ja już mam taki odruch, że kiedy zaopatrzę się w coś nowego, to natychmiast oczekuję awarii.