Albert Einstein

Kiedy myślimy o Albercie Einsteinie, wyobrażamy sobie geniusza o rozwianych włosach, który samotnie zmieniał oblicze nauki. Mało kto jednak wie, że w kluczowych momentach swojej kariery współpracował z innymi wybitnymi naukowcami, a jednym z nich był Polak – Leopold Infeld.

Maria Skłodowska-Curie i Albert Einstein to dwóch geniuszy, którzy zmienili świat nauki na zawsze. Ale czy wiedzieliście, że tych dwoje łączyła niezwykle głęboka i inspirująca relacja? Teraz mamy okazję zajrzeć do ich prywatnego świata dzięki nowej publikacji pt. „Maria Skłodowska-Curie · Albert Einstein. Listy/1911-1932”.

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba dostarczył nam kolejnego, niezwykłego odkrycia. Tym razem naukowcy zaobserwowali coś, co nazwali "zygzakiem Einsteina" – a to określenie wcale nie jest przesadzone. Chodzi o niezwykłe zjawisko optyczne, które potwierdza słynne teorie Einsteina i może rzucić nowe światło na nasze rozumienie Wszechświata.

Świat, w którym żyjemy, pomimo swej złożoności wydaje się względnie prosty. Przyczyna wywołuje skutek, obowiązują prawa przyrody dające pewność, że Słońce rano wstanie, a wieczorem zajdzie. Rzeczywistość określona cyklami dobowymi i porami roku daje nam poczucie przewidywalności. Pod skorupą tego typu myślenia kryje się niespodzianka.

Fani science fiction od dawna marzą o kosmicznych podróżach z prędkością przekraczającą prędkość światła. Napęd warp, znany z serii Star Trek, pozwala pokonywać ogromne odległości w mgnieniu oka, łamiąc bariery kosmicznego dystansu. Choć wciąż pozostaje on w sferze fantazji, naukowcy wysuwają nową, zaskakującą hipotezę: fale grawitacyjne emitowane przez awarie napędów warp mogą stanowić swoisty sygnał z obcych cywilizacji.

„Żyjemy w najlepszym z możliwych światów” – twierdził Gottfried Leibniz, a serial „Mroczna materia” mógłby być niezłym uzasadnieniem tej hipotezy, choć jednocześnie jest jej zaprzeczeniem.

Czarne dziury, które zazwyczaj pochłaniają wszystko wokół siebie, również mogą tracić energię. Do takich wniosków doszli naukowcy, którzy analizują słynną już supermasywną czarną dziurę M87, tą samą, która jako pierwszą w historii udało się uwiecznić na zdjęciu.

Nauka stanowi niezaprzeczalny fundament naszej cywilizacji. Zawdzięczamy jej poprawę jakości życia i jego wydłużenie za sprawą medycyny i farmacji. Dzięki nauce mogliśmy nieprawdopodobnie poszerzyć nasze horyzonty wiedzy nt nie tylko planety, na której żyjemy, ale i całego Wszechświata.

Czarne dziury to naprawdę irytujące obiekty. Choć wiemy o nich całkiem sporo, to na przykład wciąż nie wiemy wiele o tym, jak się przemieszczają w przestrzeni. Nic dziwnego, wszak są całkowicie ciemne i nie można ich obserwować bezpośrednio. Teraz jednak naukowcom udało się dokładnie prześledzić ruch, czy wręcz nawet taniec, dwóch ogromnych czarnych dziur. 

Tegoroczną Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki otrzymają naukowcy, którzy pracowali nad wykryciem fal grawitacyjnych.

Naukowcom po raz pierwszy udało się obliczyć masę białego karła dzięki wykorzystaniu mikrosoczewkowania grawitacyjnego. Istnienie tego zjawiska przewidział Albert Einstein. Fizyk nie sądził jednak, żeby kiedykolwiek udało nam się je zaobserwować.

Udało się kolejny raz. Detektor LIGO zarejestrował fale grawitacyjne będące efektem kolizji dwóch czarnych dziur odległych o 3 miliardy lat świetlnych od Ziemi.

No dobra, może nie naukowca konkretnie, a prawideł rządzącym naszym wszechświatem, które ów wybitny naukowiec odkrył. Czy słyszeliście o czymś, co można nazwać świetlnym hamulcem?