Uran

Może się wydawać, że znamy nasz układ słoneczny na wylot, ale prawda jest taka, że nadal kryje on wiele tajemnic. Jedną z nich jest możliwość istnienia planety wielkości Neptuna, która pochodzi z innego systemu gwiezdnego i została schwytana przez grawitację Słońca.

Oto przepis na idealną kosmiczną informację. Scenariusz jak w dobrym filmie, potężny Uran, sonda wystrzelona prawie 50 lat temu i woda w stanie ciekłym. Ponowna analiza danych ze statku kosmicznego Voyager, wraz z nowym modelowaniem komputerowym, doprowadziła naukowców z NASA do wniosku, że cztery największe księżyce Urana prawdopodobnie zawierają warstwę płynnego oceanu między ich rdzeniami a lodową skorupą. 

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba wykonał oszałamiające zdjęcie lodowego olbrzyma Układu Słonecznego, planety Uran. Nowa fotografia przedstawia wyraźnie pierścienie, jak również jasne chmury w atmosferze planety. Pierścienie pyłowe Urana zostały wcześniej sfotografowane tylko przez dwa inne instrumenty: sondę kosmiczną Voyager 2, która przelatywała obok planety w 1986 r., oraz Obserwatorium Kecka.

Układ Słoneczny na pierwszy rzut oka jest niezwykle uporządkowanym miejscem. Wszystkie planety krążą wokół Słońca w jednej płaszczyźnie i w tym samym kierunku. Wystarczy jednak przyjrzeć się dokładniej Uranowi, aby stwierdzić, że nie wszystko jest takie uporządkowane jak mogłoby się wydawać. Teraz naukowcy odkryli dlaczego jest on tak nietypowy.

Pięć dekad temu chiński przemysł kosmiczny nie istniał. Obecnie nie ma rejonu Układu Słonecznego, do którego Chiny by się właśnie nie wybierały. Najnowszy pomysł Państwa Środka jest naprawdę oryginalny.

Uran i Neptun to dwie ostatnie planety Układu Słonecznego zwane także lodowymi olbrzymami. Pod wieloma względami obie planety są do siebie bardzo podobne. Naukowcy właśnie ustalili dlaczego zatem różnią się od siebie kolorami.

Zaledwie przez kilka dni mogliśmy pomarzyć o sondzie wysłanej w kierunku Neptuna i Trytona. Informacje zawarte w przeglądzie dekadalnym wskazują, że naukowcy raczej nie zajmą się tą misją. Zamiast tego jednak status najważniejszej misji kosmicznej kolejnej dekady otrzymała misja do Urana. Uranus Orbiter and Probe to paradoksalnie bardzo podobna misja, ale nieco lepsza.

Co się dzieje we wnętrzu gazowych olbrzymów - Urana i Neptuna, które 32 lata temu odwiedziła sonda Voyager 2? Jak się okazuje deszcz diamentów w ich atmosferze to nie mit. Niestety nie oznacza to, że powierzchnie jąder tych planet są nimi usłane.

Na przestrzeni ostatniego wieku naukowcy bardzo dobrze poznali planety skaliste w Układzie Słonecznym. Choć wielu rzeczy jeszcze o nich nie wiemy, to w porównaniu do Urana i Neptuna, o Marsie i o Wenus wiemy zasadniczo wszystko.

Uran to bardzo zaniedbana przez ludzi planeta. Poza jedną sondą kosmiczną kilkadziesiąt lat temu nie wysłaliśmy do niej nigdy żadnego innego instrumentu. Teraz naukowcy korzystający z pobliskich teleskopów dostrzegli emitowane przez nią promieniowanie rentgenowskie.

Uran to bardzo zaniedbana planeta, zarówno przez obserwatorów nieba, jak i przez inżynierów tworzących plany kolejnych misji kosmicznych. 20 stycznia lodowy olbrzym znajdzie się w pobliżu dwóch bardzo jasnych obiektów na niebie. Może warto go poszukać?

Pod grubą skorupą lodową pokrywającą największe księżyce Urana, przedostatniej (jak na razie) planety Układu Słonecznego, mogą skrywać się rozległe oceany ciekłej wody.

Nawet sonda Voyager 2, która znalazła się w bliskiej odległości od Urana nie dostarczyła wystarczających dowodów na obecność siarkowodoru w atmosferze planety. Udało się to za to naziemnemu teleskopowi wyposażonemu w spektroskop używany do badania czarnych dziur.