skamieliny

Te drzewa rosły, gdy na Ziemi nie było jeszcze dinozaurów. W malowniczych klifach południowo-zachodniej Anglii, gdzie morze spotyka się z niebem, naukowcy dokonali odkrycia, które przesuwa granice naszej wiedzy o historii Ziemi. Wysokie na kilka metrów, z wątłymi pniem i bezlistnymi gałęziami, skamieniałości drzew Calamophyton to świadectwo życia sprzed 390 mln lat.

Naukowcy odnaleźli szczątki organizmu, które ciężko zaklasyfikować do znanych kategorii. Rozszyfrowując poszczególne cechy znaleziska, badacze postanowili poszukać odpowiedzi. Co się okazało?

Czy słyszeliście kiedyś o ciągu Fibonacciego? To ciąg liczb, z których każda jest sumą dwóch poprzedzających (1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21 itd.). Nie chodzi jednak tylko o sekwencję liczb. Według ciągu Fibonacciego mogą być również zbudowane spirale. Takie jak te, według których ułożone są pestki w kwiecie słonecznika, zakręcone są rogi barana lub ramiona galaktyk spiralnych.

Mały, kolczasty i nikt nigdy go wcześniej nie widział. Paleontolodzy odkryli w Ameryce Południowej skamieniały szkielet zupełnie nowej grupy dinozaurów.

Aktualnie największym latającym ptakiem jest pelikan kędzierzawy. Rozpiętość jego skrzydeł przekracza niejednokrotnie nawet 300 cm. Jak się okazuje nie zawsze mógłby on się cieszyć palmą pierwszeństwa. 50 mln lat temu miałby wręcz kompleks mniejszości.

24-godzinna doba wydaję się nam wszystkim czymś wyjątkowo naturalnym. Nasz cykl dobowy przystosowany jest do takiej długości dnia i nocy i zapewne odczulibyśmy nawet niewielką jej zmianę. Czy jednak zawsze doba na Ziemi miała 23 godziny i 56 minut? Małże mówią, że nie.

Istnieje wiele śladów życia o wieku sięgajacym nawet pięciu miliardów lat. Co jednak oznaczają konkretnie ślady życia? W przypadku np. kalifornijskich badań sprzed dwóch lat, chodzi o obecność węgla. Ponieważ nie mamy lepszego wyobrażenia, jak mógł powstać, uznajemy go za produkt istot żywych.

Całkiem niedawno prasę i strony internetowe poświęcone nauce, jak i "alternatywnej nauce" obiegły doniesienia o rzekomym artefakcie nie pasującym do warstwy geologicznej, w którym go znaleziono. Był to odnaleziony w London w Teksasie młotek, najwyraźniej umieszczony w środku skamieliny sprzed stu milionów lat.

Skąd naukowcy w Parku Jurajskim wzięli próbki DNA dinozaurów do sklonowania? Jak każdy pamięta z tego znakomitego filmu, pobrali ją z krwi, którą wcześniej opił się komar, zachowany w kropli bursztynu. W momencie tworzenia pierwszego filmu na podstawie scenariusza Michaela Chrichtona była to zwykła fantazja. Czy teraz jest inaczej? Czy mamy szansę odtworzyć żywego osobnika wymarłego gatunku na podstawie zachowanych próbek krwi?