grawitacja

Eksperyment z wykorzystaniem czujników kwantowych umożliwi wykrycie pojedynczych grawitonów - cząstek, z których składa się grawitacja - co do tej pory uważano za niemożliwe.

Albert Einstein przewidział wiele zjawisk, które potem zostały potwierdzone przez obserwacje i eksperymenty. Jednym z nich są fale grawitacyjne, czyli zmarszczki w przestrzeni-czasie, które powstają pod wpływem ruchu mas. Innym jest stymulowana emisja promieniowania, czyli zjawisko, które leży u podstaw działania laserów. Czy te dwa efekty mogą się połączyć w coś jeszcze bardziej niezwykłego? Nowe badanie sugeruje, że tak - i że w kosmosie mogą istnieć lasery grawitacyjne, które strzelają z czarnych dziur.

Czy to przełom, na który czekaliśmy od stu lat? Jest jeszcze za wcześnie by to stwierdzić, ale dochodzące do nas wiadomości z pewnością mogą spowodować przyspieszenie pulsu. Nowa teoria nazywa się postkwantową teorią klasycznej grawitacji. Zawiera ona propozycję sprawdzenia, czy czasoprzestrzeń jest klasyczna czy kwantowa, poprzez poszukiwanie przypadkowych zmian masy.

Przeprowadzony niedawno eksperyment w słynnym ośrodku naukowym CERN dowiódł, że antymateria jest odpychana przez grawitację. Co to oznacza?

Gigantyczna czarna dziura zniszczyła dużą gwiazdę i wyrzuciła jej fragmenty w przestrzeń kosmiczną. Wszystko rozegrało się w odległości 290 milionów lat świetlnych od Ziemi.

Co to właściwie jest stała grawitacyjna? Jaką ma wartość stała grawitacyjna? Do czego ona służy? Wy macie pytania, my mamy odpowiedzi.

Grupa naukowców z Narodowego Laboratorium Oak Ridge w Tennessee w USA zdołała odtworzyć kluczową reakcję jądrową, jaka zachodzi na powierzchni gwiazdy neutronowej, która pochłania inną. Prace, w których udział brali naukowcy z dziewięciu różnych instytucji z trzech krajów sprawiły, że od tej pory nasze zrozumienie procesów, jakim podlegają gwiazdy we Wszechświecie, będzie jeszcze większe.

Należące do Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA obserwatorium Gaia znalazło dwie czarne dziury i to blisko Ziemi. Znajdują się one w odległości 1 560 i 3 800 lat świetlnych. Pierwsza z nich znajduje się na niebie w konstelacji Wężownika. Jeśli chcielibyśmy zlokalizować drugą z nich, powinniśmy skierować się w kierunku gwiazdozbioru Centaura. Oczywiście najpierw musielibyśmy mieć do dyspozycji sprzęt do obserwacji porównywalny z orbitalnym obserwatorium, jakim jest Gaia.

Jeżeli zdarzyło wam się kiedykolwiek obejrzeć jeden z klasycznych filmów science-fiction, istnieje duża szansa, że choć przez chwile znalazła się w nim rotująca stacja kosmiczna o kształcie pierścienia, w której astronauci mogą korzystać ze sztucznej grawitacji. Być może już za kilka lat ta fikcja literacka zacznie stawać się rzeczywistością. 

Według przeważającej części fizyków ciemna materia odpowiada za większość masy wszechświata, a przez to również większość zachowań związanych z grawitacją, takich jak obracanie się galaktyk. Nowa teoria opublikowana w The Astrophysical Journal podważa tę koncepcję.

Naukowcom po raz pierwszy udało się obliczyć masę białego karła dzięki wykorzystaniu mikrosoczewkowania grawitacyjnego. Istnienie tego zjawiska przewidział Albert Einstein. Fizyk nie sądził jednak, żeby kiedykolwiek udało nam się je zaobserwować.

Po kilkunastu godzinach gry spędzonych w otwartym świecie okazuje się, że wielkie i kolorowe miasto to tylko przystawka. Twórcy rzucają w was drugim, jeszcze większym obszarem oraz podwojoną liczbą zadań. To Gravity Rush 2 w pigułce.

Amerykański astrofizyk Neil deGrasse Tyson to jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci we współczesnej nauce. Jako popularyzator nauki pojawia się jako gospodarz programów telewizyjnych, np. znanego i z polskiej wersji Kosmosu. Na pewno widzieliście go albo w telewizji albo w którymś z popularnych internetowych wideo.

Ziemska grawitacja nie jest, jak wiadomo, jednolita. W niektórych miejscach jest mniejsza, w niektórych większa - zależy to wielu czynników, takich jak gęstość skał w skorupie ziemskiej, spłaszczenie Ziemi wywołane ruchem obrotowym, lub strumienie wody pod powierzchnią oceanów. Dla wielu regionów powstają nawet specjalne mapy anomalii grawitacyjnych pokazujących przewidywaną i właściwą grawitację w danym punkcie.

Film Alfonso Cuarona jak wiemy otrzymał aż siedem statuetek od Akademii Filmowej. Niewątpliwie zasłużenie: film jest piękny, widowiskowy, i wprawia w zadumę nad miejscem człowieka w Kosmosie.

Awaria systemu chłodzącego może kosztować Amerykańską Agencję Kosmiczną wiele bezsennych nocy. Usterkę należy jak najszybciej usunąć. Sęk w tym, że naprawy mogą oznaczać odwołanie misji zaopatrzeniowej.

Grawitacja nie była jednym z tych filmów, które znajdowały się na mojej liście pod tytułem „zobacz to koniecznie”. Na seans wybrałem się za namową bliskiej osoby i nie pozostaje mi nic innego, jak podziękować jej za inicjatywę.