Droga Mleczna

Supermasywna czarna dziura znajdująca się w samym środku naszej galaktyki może dopisać sobie nową umiejętność do CV. Najnowsze badania wskazują, że jest w stanie zmieniać ogromne, czerwone gwiazdy w mniejsze i niebieskie.

Wiedza o naszym bezpośrednim otoczeniu gwiezdnym otrzymała właśnie potężną aktualizację. Europejska Agencja Kosmiczna opublikowała właśnie kolejny zestaw danych z satelity Gaia.

Jeszcze wczoraj znajdowaliśmy się ok. 28000 lat świetlnych od supermasywnej czarnej dziury Sagittarius A*. Dzisiaj ta odległość jest o 2000 lat świetlnych mniejsza.

Poznawanie budowy naszej galaktyki, Drogi Mlecznej, to nie lada wyzwanie. Dużo łatwiej jest analizować budowę innych galaktyk niż naszej własnej. Tak samo jako łatwiej przez okno własnego domu opisać dom po przeciwnej stronie ulicy, niż własny.

Jeżeli jeszcze nigdy nie słuchaliście kosmosu, to koniecznie musicie to zrobić. Brzmi fantastycznie.

Centrum Drogi Mlecznej to naprawdę tłoczne miejsce. W samym środku galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura o masie ponad 4 mln razy większej od masy Słońca. Bezpośrednio czarną dziurę otacza największa gromada gwiazd składająca się z kilkudziesięciu milionów gwiazd. Teraz zaczynamy rozumieć, dlaczego jest ona tak duża.

Jedna z nadchodzących misji kosmicznych realizowanych przez NASA ma szansę dowieść, że w Drodze Mlecznej, naszej galaktyce, istnieje więcej planet swobodnych czyli planet, które nie krążą wokół żadnej gwiazdy, niż gwiazd.

Astronomowie korzystający z radioteleskopu ALMA odkryli wyjątkowo odległą, a tym samym bardzo młodą galaktykę, która przypomina Drogę Mleczną. Galaktyka znajduje się tak daleko od nas, że wyemitowane przez nią światło potrzebowało ponad 12 mld lat, aby do nas dotrzeć.

Dzięki najnowszym danym zebranym przez kosmiczne obserwatorium Gaia, naukowcy zidentyfikowali w naszym bezpośrednim gwiezdnym otoczeniu rozległy strumień gwiazd, które nie powstały w naszej galaktyce, a dopiero teraz do niej dołączają.

Powstanie Słońca, Układu Słonecznego, a z czasem także życia na Ziemi, może być skutkiem zderzenia, do którego doszło między Drogą Mleczną a mniejszą galaktyką satelitarną Sagittarius, którą odkryto w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.

Prowadzone od niemal trzech dekad obserwacje ścisłego otoczenia supermasywnej czarnej dziury znajdującej się w samym centrum Drogi Mlecznej, pozwoliły naukowcom przeanalizować ruch jednej z gwiazd i dowieść, że jest on zgodny z przewidywaniami Ogólnej Teorii Względności Einsteina.

Od lat astronomowie zastanawiali się dlaczego dysk naszej galaktyki, Drogi Mlecznej, jest zakrzywiony. Najnowsze dane z satelity Gaia wskazują, że za odkształcenie dysku odpowiada wciąż trwające zderzenie z drugą, mniejszą galaktyką.

Astronomowie z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA) odkryli nową klasę bardzo ciekawych obiektów krążących wokół supermasywnej czarnej dziury w samym centrum naszej galaktyki. Wyniki swoich badań opublikowali w renomowanym periodyku naukowym Nature.

Droga Mleczna to jedna z największych galaktyk należących do Grupy Lokalnej, części supergromady Laniakea. Okazuje się, że 2 miliardy lat temu miała ona bliźniaczą galaktykę. Co się z nią stało?

Według najnowszych symulacji, Mleczna Droga przetrwała potężną kolizję, która miała miejsce jakieś 10 mld lat temu. Wygląda na to, że nasza galaktyka zawiera w sobie pozostałości po innej, nazwanej przez naukowców per Kiełbasa.

Skąd pochodzi materia wokół nas i w nas samych? Jej źródłem mogą być inne galaktyki. 

Brexit, Trump, Putin, III wojna światowa, zalew lewactwa z jednej lub odrodzenie faszyzmu z drugiej - każdy z nas z potrafi stworzyć subiektywną listę zagrożeń dla świata w perspektywie dwóch, pięciu czy dwudziestu lat. Czegokolwiek na nią nie wstawimy, w zasadzie mechanizmy są zawsze podobne. Dlatego czasem mówi się, że historia toczy się kołem. Znacznie bardziej fascynujące są zagrożenia w dłuższej, kosmicznej perspektywie.

Zawsze zapominam, że w miastach nie ma nocnego nieba. Patrzę w nocy w górę i widzę kilka, maksymalnie kilkanaście gwiazd. Robi mi się smutno gdy myślę o tym, że wielu ludzi nie widzi piękna setek gwiazd i Drogi Mlecznej. Problem w tym, że ma to większe konsekwencje dla nas wszystkich.

Jest w nas jedna cecha, która sprawia, że jako ludzkość jesteśmy w pewien sposób wyjątkowi. Nie wiem tylko, czy to pozytywne czy negatywne. Lubimy zresztą myśleć, że jesteśmy wyjątkowi i mamy skłonność do uważania, że jesteśmy mądrzejsi, niż faktycznie jesteśmy.

Jak dużo nowych technologii można zmieścić w jednym filmie? Nie wiem, ale tytułowe nagranie jest na dobrej drodze do osiągnięcia rekordu.