Astrofizyka

Badaczom korzystającym z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a udało się odkryć najbardziej energetyczne wypływy materii kiedykolwiek obserwowane we wszechświecie. Owe wypływy pochodzą z otoczenia kwazarów i przemierzają przestrzeń międzygwiezdną niczym tsunami, siejąc istne zniszczenie w swoich galaktykach macierzystych.

Supernowa, która eksplodowała w jednej z pobliskich galaktyk, mogła oznaczać koniec niebieskiego nadolbrzyma, który powstał z połączenia się dwóch gwiazd. Według astrofizyków z RIKEN, asymetryczność eksplozji może wskazać nam miejsce, w którym powinniśmy poszukiwać gwiazdy neutronowej powstałej w eksplozji.

Jakieś 1500 lat świetlnych od Ziemi astronomowie odkryli gwiazdę, która pulsuje tylko z jednej strony. Naukowcy spodziewają się, że będą odkrywać więcej takich gwiazd wraz z rozwojem technologii pozwalającej słuchać wnętrza gwiazd.

Od kilku miesięcy środowisko astronomów i miłośników astronomii uważnie przygląda się Betelgezie, jednej z gwiazd zimowego gwiazdozbioru Oriona, która w ciągu zaledwie kilku tygodni znacząco zmieniła swoją jasność. Astronomowie z Uniwersytetu Waszyngtońskiego mają jednak sensowne wyjaśnienie tego osobliwego zjawiska.

Nasza życiodajna gwiazda narodziła się ok. 4,6 mld lat temu w jakiejś masywnej gromadzie. Naukowcom z Instituto de Astrofisica e Ciencias do Espaco (IA) udało znaleźć się jej bliźniaczą gwiazdę z tego samego miejsca pochodzenia.

Zdarza się, że próby popularyzacji nauki prowadzą do jej spłycenia. Niestety nauka zdaje się coraz częściej przegrywać z potopem informacji. Staje się clickbaitem. 

Amerykański astrofizyk Neil deGrasse Tyson to jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci we współczesnej nauce. Jako popularyzator nauki pojawia się jako gospodarz programów telewizyjnych, np. znanego i z polskiej wersji Kosmosu. Na pewno widzieliście go albo w telewizji albo w którymś z popularnych internetowych wideo.

Na świecie jest półtora miliarda smartfonów. Większość z nich to maszynki do paplania przez nie, wysyłania sobie nawzajem nagich fotek i hejtowania każdego, kto się nawinie. No i do wysyłania informacji o nas do praktycznie każdego rządu i korporacji, która jest zręczna na tyle, by umieścić w smartfonach swoich szpiegów. Akcelerometry w smartfonach są tak czułe, że potrafią wychwycić mowę będąc w kieszeni, a co potrafią aparaty w telefonach? Wyłapać wiązki promieniowania kosmicznego.

Często bywa tak, że astrofizycy przewidzą teoretyczną możliwość istnienia jakiegoś kosmicznego obiektu – i pozostawiają astronomom jego odnalezienie. Często bywa też tak, że… nie udaje się go odnaleźć przez wiele lat. Tak było i w przypadku gwiazd nazwanych obiektami Thorne-Żytkowa (TŻO). Astronomowie Kip Thorne oraz Anna Żytkow przewidzieli ich istnienie w 1975 roku.

Wszechświat obserwowany przez astronomów to jakby jedna klatka w fascynującym filmie. Często jest to klatka przedstawiająca wydarzenia sprzed milionów lat – bo tak długo biegło światło do oczu astronoma. Aby wyobrazić sobie wszechświat w ruchu i przemiany w nim zachodzące, astronomowie tworzą, często bardzo szczegółowe, symulacje.

W dzisiejszej nauce wiele rzeczy opiera się na uproszczeniach i wartościach umownych. Nieraz tworzy się sztuczne zmienne i wydumane założenia w myśl zasady, że jeżeli fakty przeczą równaniom matematycznym, to tym gorzej dla faktów. Nie panuje tu jednak wolnoamerykanka: każda przyjęta stała i każde uproszczenie ma swoje uzasadnienie w obserwowalnym wszechświecie. To taka zaślepka na „to odkryjemy później”. Właśnie te zaślepki ma usunąć Wielki Zderzacz Hadronów. Sęk w tym, że póki co, właściwie nie usunął żadnej.