Testujemy komputery iMac 24” (2023) i MacBook Pro 16” (2023). Tak Apple M3 i M3 Max wypadają w praktyce

Apple pod koniec 2023 r. roku zaprezentował pierwsze maszyny z nowymi procesorami Apple Silicon, czyli Apple M3 (3 nm). W przypadku poprzednich generacji najpierw pojawiały się te bazowe modele układów (M1, M2), a dopiero potem ich mocniejsze wersje (M1 Pro, M1 Max, M2 Pro, M2 Max i M2 Ultra) , ale tym razem już na starcie dostaliśmy aż trzy główne wersje tego chipu.

Sprawdź inne teksty na temat nowych procesorów oraz komputerów Apple’a:

Bazowym procesorem jest Apple M3, który można znaleźć w komputerach iMac oraz w MacBooku Pro z 14-calowym wyświetlaczem, który zastąpił 13-calowy model. Do tego dochodzą chipy Apple M3 Pro i Apple M3 Max w obu wersjach tegoż laptopa, a każdy z nich występuje w wariantach różniących się liczbą rdzeni. Ten najpotężniejszy trafił zaś wyłącznie do 16-calowego notebooka.

Do naszej redakcji trafiły dwa nowe komputery, czyli mierzący jedynie 11,5 mm grubości iMac 24” (2023) z Apple M3 oraz MacBook Pro 16” (2023) z Apple M3 Max w nowym kolorze Space Black. Ich specyfikacji oraz zmianom względem poprzedników przyglądałem się bliżej w poprzednim materiale na ich temat, więc tu pokrótce przypomnę jednak, z jakimi konfiguracjami mieliśmy do czynienia:

Ponieważ wyniki benchmarku Geekbench 6 dla procesora Apple M3 Max już znamy, sam postanowiłem sprawdzić, jak nowe komputery poradzą sobie w praktyce na tle mojej prywatnej stacjonarki. Jest nią Mac mini z 2020 r. z procesorem M1 (8/8; 16 GB RAM, 256 GB SSD).

W ramach testów wykorzystałem dwa programy, których używam do pracy przy montażu wideo. Jednym z nich jest Final Cut Pro (wraz z trzema różnymi projektami o różnym stopniu złożoności), a drugim MacWhisper, który służy mi do automatycznego generowania napisów na bazie ścieżki audio.

Wyniki osiągane przez komputery Mac mini z M1, iMac z M3 i MacBook Pro 16” z M3 Max porównałem do tych, jakie wykręciły swego czasu Mac mini z M2 Pro (12/9; 16 GB RAM, 4 TB SSD) i Mac Studio z M2 Ultra (24/76; 128 GB RAM, 4 TB SSD). Obie te maszyny testowałem kilka miesięcy temu.

Podczas pracy biurowej (przeglądanie sieci, redagowanie tekstów, podstawowa obróbki grafiki) mój Mac mini z M1 jest w pełni wystarczający, a po przesiadce na modele z potężniejszymi procesorami… nie czuję różnicy. Ta pojawia się dopiero, gdy zajmuję się tymi bardziej wymagającymi zadaniami. Wystarczy odpalić odpalić grę (taki np. Baldur’s Gate III na M3 Max działa cudnie!) lub oprogramowanie do montażu takie jak Final Cut Pro i wziąć do ręki stoper.

Generowany z tego projektu plik MP4 ma długość 30 sekund w formacie Rec. 2020 HLG. Mac mini z M1 wykonał eksport w 10 bitach z ustawieniem 4:2:2 do nieskompresowanego pliku (10 bit, 4:2:2) o wadze ponad 20 GB w 25 sekund. Użycie opcji h.264 (plik o wielkości około 300 MB), trwało 24 sekundy, a wybranie opcji Source - Apple ProRes422 trwało 20 sekund (i dawało plik 3 GB).

Dla porównania iMac z M3 poradził sobie z tymi zadaniami w 16, 22 i 10 sekund - przy kompresji wyniki są podobne, ale przy formatach bez kompresji i ProRes jest już wyraźnie szybciej. MacBook Pro z M3 Max z kolei potrzebował jedynie 8, 14 i 7 sekund, więc chociaż mowa tu o komputerze przenośnym, wyprzedził on wyraźnie stacjonarnego all-in-one’a (co oczywiście nie dziwi).

Ten sam projekt eksportowałem również kilka miesięcy temu na komputerach Mac mini z M2 Pro i Mac Studio z M2 Ultra. Wyniki to było odpowiednio 11, 22 i 9 sekund oraz 8, 10 i 7 sekund (aczkolwiek warto zaznaczyć, że te testy obywały się na poprzedniej wersji systemu macOS i poprzedniej wersji Final Cuta Pro). Nowy procesor z linii Max ustępuje starszemu z linii Ultra.

Do klipów dodałem przejścia oraz podłożyłem voiceover. Eksport bez kompresji (10 bit, 4:2:2) na komputerze Mac mini z M1 trwał 155 sekund, a plik wynikowy miał aż 75 GB. Użycie kodeka h.264 skróciło proces do 77 sekund i zmniejszyło rozmiar pliku do 850 MB. Wybranie opcji Source - Apple ProRes422 zajęło jedynie 45 sekund przy rozmiarze pliku 4,7 GB.

iMac z M3 potrzebował na wykonanie tych samych zadań 27, 74 i 22 sekundy, czyli widać tu sporą różnicę między tymi dwoma generacjami. A jak wypadł MacBook z M3 Max? W jego przypadku wyniki to było 16, 38 i 13 sekund.

Wykonane kilka miesięcy temu testy na komputerach Mac mini z M2 Pro i Mac Studio z M2 Ultra dały wyniki rzędu odpowiednio 22, 68 i 17 sekund oraz 15, 23 i 13 sekund. Oznacza to, że w tym przypadku nowy topowy procesor z linii Max w komputerze mobilnych radzi sobie niemal tak samo dobrze, jak ten z linii Ultra w ramach poprzedniej generacji w komputerze stacjonarnym.

W tym projekcie wykorzystałem klipy wideo nagrane iPhone’em w rozdzielczości 4K z HDR. Dorzuciłem przejścia, korekcję kolorów, filtry, stabilizację obrazu, redukcję szumów i masę innych efektów. Eksport materiału w 4K i 60 FPS-ach do nieskompresowanego formatu (10 bit, 4:2:2)… nie był możliwy na komputerze Mac mini z M1 ze względu na zbyt małą pojemność wbudowanego SSD.

Podłączyłem do portu USB-C dysk Samsung T5 o pojemności 512 GB i wybrałem go jako miejsce zapisu, a eksport zajął 35… minut (i tego wyniku nie uwzględniam na wykresie). Wybranie formatu h.264 i dysku wewnętrznego w komputerze poskutkowało czasem eksportu o długości 11:06 min. (rozmiar pliku: 4,7 GB). Przy ustawieniu Source - Apple ProRes422 (30 GB) render trwał 10:24 min.

iMac z M3 wykonał te zadania w 429, 446 i 321 sekund, podczas gdy MacBook Pro z M3 Max potrzebował na nie 166, 244 i 152 sekundy. Mac mini z M2 Pro i Mac Studio z M2 Ultra wykręciły z kolei odpowiednio wyniki 280, 405 i 237 sekund oraz 180, 195 i 162 sekundy. Oznacza to, że nowszy procesor z linii Max poradził sobie tutaj gorzej od poprzedniego Ultra wyłącznie przy kompresji h.264.

Kolejnym programem, który sprawdziłem, był MacWhisper. Odpaliłem go na wszystkich trzech komputerach i poleciłem każdej instancji, aby przygotowała mi napisy do naszego poprzedniego wideo o komputerach iMac (2023) i MacBook Pro (2023). Plik w formacie MP3 miał długość 16 minut i 33 sekund.

Mac mini z M1 potrzebował dokładnie 9 minut i 49 sekund, by poradzić sobie z tym zadaniem, podczas gdy iMac z M3 ukończył je w 6 minut i 10 sekund. Również i tutaj MacBook Pro z M3 Max wylądował, oczywiście bez zaskoczenia, na szycie podium z wyniki 3 minut i 53 sekund - a to czterokrotnie mniej, niż trwał klip.

Oprócz tego postanowiłem sprawdzić testowane maszyny, czyli komputery Mac mini z M1, iMac z M3 i MacBook Pro z M3 Max jeszcze w dwóch programach benchmarkowych firmy Blackmagic. Są nimi Blackmagic RAW Speed Test i Blackmagic Disk Speed Test. Wyniki prezentują się całkiem ciekawie, zwłaszcza w tym drugim.

W programie Blackmagic RAW Speed Test mój prywatny Mac mini z M1 osiągnął wyniki 19 FPS-ów w teście 8K CPU i 41 FPS-ów w teście 8K Metal. Dla porównania iMac z M3 był ok. połowę szybszy z wynikami odpowiednio 32 i 66 FPS.

MacBook Pro 16” z M3 Max rozłożył obu konkurentów na łopatki, osiągając wyniki lepsze od iMaka, czyli 71 i 290 FPS. Nie udało mu się jednak przegonić komputera Mac Studio z układem M2 Ultra, który rozpędził się do 90 i 367 FPS.

Na pierwszy ogień poszedł program do sprawdzania szybkości SSD. Mój prywatny Mac mini z M1 i dyskiem 256 GB wykręcał 1800 MB/s przy zapisie i 2800 MB/s przy odczycie danych. Kilka lat temu było to imponujące, ale po procesorach z rodziny Apple M3 spodziewałem się wyższych wartości - i się nie zawiodłem!

iMac ze swoim SSD o pojemności 1 terabajta, czyli o czterokrotnie większej pojemności, w tym samym programie osiągnął o 66 proc. lepszy wynik przy zapisie danych niż Mac mini, a dokładnie było to 3000 MB/s. Co jednak ciekawe, przy odczycie różnica była już marginalna, rzędu 3,5 procenta, gdyż tutaj rozkręcał się on do 2900 MB/s.

MacBook Pro na tle obu konkurentów okazał się ze swoim 8-terabajtowym dyskiem prawdziwym potworem. Wartości zapisu na poziomie 8000 MB/s przy zapisie i 5600 MB/s przy odczycie są wyższe o odpowiednio 166 i 93 proc. od tych osiąganych przez iMaka z M3 oraz 344 i 100 proc. od tych osiąganych przez Maka mini z M1.

Ten test wykonałem kilka miesięcy temu na Maku Studio z Apple M2 Ultra i dyskiem 4 TB. W jego przypadku dostaliśmy wyniki rzędu 6300 i 5700 MB/s. Oznacza to, że ten 8-terabajtowy z MacBooka Pro z M3 Max jest od niego o ok. 27 proc. szybszy przy zapisie i… wolniejszy o niecałe 2 proc. przy odczycie danych.

Przygotowałem też testową paczkę ZIP o wielkości ok 15 GB, w której zawarłem klip wideo nagrany iPhone’em, kilka projektów z programu Final Cut Pro oraz kilka instalatorów programów do montażu wideo. Mac mini z M1 i dyskiem 256 GB potrzebował na rozpakowanie tego archiwum 37 sekund.

Nie jest zaskoczeniem, że oba nowe komputery Apple’a poradziły sobie z tym zadaniem znacznie lepiej. iMac z M3 i dyskiem 1 TB potrzebował ok. trzykrotnie mniej czasu, dokładnie 13 sekund. MacBook Pro z M3 Max i dyskiem 8 TB również i tutaj jest górą - wystarczyło mu na to samo zaledwie 8 sekund.

Patrząc na wyniki przeprowadzonych testów, wnioski w zasadzie nasuwają się same. Apple M3 z iMaca (2023) faktycznie jest wyraźnie szybszy od bazowego procesora Apple M1, który można znaleźć było w wielu komputerach, w tym w poprzedniej edycji tego odświeżonego komputera all-in-one (modelu z M2 nie było). Ten chip jest jednak zauważalnie wolniejszy niż Apple M2 Pro z aktualnego Maca mini.

Apple M3 Max w MacBooku Pro z kolei zapewnia naprawdę spory zapas mocy, ale nadal nie nawiązuje równej walki z procesorem Apple M2 Ultra ze stacjonarnego Maka Studio mimo licznych nowości i usprawnień względem poprzedniej generacji. Ten starszy model ma po prostu znacznie więcej rdzeni i większości przypadków radzi sobie od niego lepiej, w tym przy eksporcie do formatu h.264.

Są tu jednak wyjątki, bo przy najtrudniejszym z projektów i eksporcie bez kompresji oraz do formatu ProRes to nowy układ Apple M3 Max i to zamontowany w laptopie okazał się szybszy od Apple M2 Ultra z komputera stacjonarnego. Widząc te liczby nie mogę się już doczekać testów Apple M3 Ultra, gdy ten już zostanie zaprezentowany (i trafi najpewniej jedynie do komputerów Mac Studio i Mac Pro).