treści

Przeglądasz sieć. Całkowicie przypadkiem trafiasz na pozorną bzdurę i… dajesz się wciągnąć w mroczny świat wyobraźni i dziwactw, o których prawdopodobnie nie miałeś pojęcia, ale które wywołują w ciele mocne reakcje. Googlujesz więcej, więcej i więcej.

'- Jak mogłeś nie oglądać tego serialu, przecież on jest niesamowity?! – Ech, nie miałem ostatnio czasu. – A z oscarowymi nagrodami się nie zgadzam. Co Twoim zdaniem powinno wygrać? – Nie widziałem żadnego z nominowanych filmów…

Ekstraklasa SA złożyła wniosek do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji o udzielenie koncesji na rozpoczęcie nadawania kanału Ekstraklasa TV. O powstaniu takiego programu mówiło się od lat, teraz jednak wydaje się on zbyteczny.

Rzadko zdarza mi się coś wychwalać - zazwyczaj dobre produkty psute są czymś prostym i tracą miano znakomitych. Opera Mini wymyka się z tego grona, bo stanowi swoją własną kategorię, w której istnieje tylko ona, długo, długo nic, a potem cała reszta.

Na początku pomyślałem, że z rozwiązania skorzystałyby tylko dzieciaki i (delikatnie mówiąc) wariaci. Potem jednak pojawiło się słowo klucz, które otwiera wszystkie serca na całym świecie: pieniądze.

Teraz, już, natychmiast, jak naszybciej i jak najwygodniej. Internet robi z nas ludzi “on-demand”, którzy nie czekają, nie dostosowują się do godziny wyświetlania filmu, nie lubią czekać na polską premierę miesiąc po światowej, i chcą wszystkiego “od ręki”. Jest nas wciąż mniejszość, ale rośniemy. Przynajmniej, dopóki ktoś tego nie zablokuje.

Gdy niemal dwa lata temu zaczęłam przygodę ze Spider’s Web, jednym z pierwszych moich tekstów, który nieźle się “wyklikał się” był ten: “Podziękujmy piratom. Serio.” Przez ten czas nie stracił wiele na aktualności, zwłaszcza część o wyścigu zbrojeń, na którym korzystamy my - odbiorcy. Piractwo było i jest impulsem do szybszych zmian. Dzięki piractwu skorzystaliśmy my i dziś mamy o wiele mniej wymówek dla piracenia treści.

Nie wiem jak Wy, ale ja często mam problem ze znalezieniem stron internetowych, które mnie interesują. Większość ciekawych witryn dostałem drogą wirusową od moich znajomych. Teraz sytuacja ta może zmienić się dzięki projektowi podobnestrony.pl. Nazwa tego serwisu idealnie odwzorowuje jego przeznaczenie.

W mej piwnicy nie założyłem naszego klubu, ale gdyby postawić tam jamnika, odwinąć z czarnej folii gnijącego już pewnie trupa taśm magnetofonowych, zakupić kratę piwa i zaprosić kumpli, to po kilku butelkach płakalibyśmy ze wzruszenia. Poruszyłaby nas nie tylko zawarta na taśmach muzyka naszej młodości, ale charakterystyczny szum z głośnika czy przewijanie za pomocą ołówka, aby raz jeszcze odsłuchać szczególnie piękne solo gitarowe, bo przecież szkoda by było na to poświęcić cząstkę, z i tak niedługiego, życia baterii kaseciaka.

Nie potrzeba monitoringu internetu, by wyczuć nastroje panujące wokół Piano, czyli systemu zamykającego treści za Paywallem. SentiOne jednak przeprowadziło taki monitoring między 7 lipca a 7 września i przekazało wnioski - internauci nie lubią Piano i oceniają je źle. Nic nowego, bo wystarczy wejść na pierwsze lepsze teksty za Piano czy poczytać komentarze na np. wyborcza.pl czy, by zobaczyć, że nawet te serwisy mające ciągnąć popularność Piano nie radzą sobie z zachęceniem czytelników do płacenia.

Google Wallet, który kiedyś nazywał się Google Checkout, wprowadza w końcu opcję mikropłatności za treści. Właściciele treści będą mogli użyć Wallet do płatności w przedziale 25-99 centów, umieścić banner na swojej stronie i zamknąć w ten sposób swoje treści. To wciąż eksperyment i zastanawiam się, czy wypali - internet rozpaczliwie potrzebuje jednej, popularnej formy mikropłatności, której będą używali prawie wszyscy, bo to co jest teraz jest często tragedią.

Z ciekawością czytam wszystkie komentarze o Piano - pierwszym “dużym” paywallu w Polsce, który obejmuje serwisy i strony siedmiu wydawców. To, że u tych wydawców pojawiają się pozytywne artykuły i felietony o Piano jest zrozumiałe - nie robi się we własne gniazdo. Piano dopiero niedawno weszło w pełni oficjalnie i do pierwszych wyników jeszcze pewnie daleko - o ile je w ogóle poznamy. Mam za to jeden, spory problem z Piano. Mianowicie szeroko pojętą jakość, o której to mówi się, że wymaga płacenia.

Google nie próżnuje, wciąż usilnie poszukuje sposobu na to, by YouTube stał się atrakcyjnym produktem, szczególnie jeśli chodzi o wpływy finansowe. Dziś największy w sieci portal z materiałami wideo to olbrzymie koszty infrastruktury oraz mozolna praca moderatorów zmagającymi się z nielegalnymi treściami. Google stara się stworzyć w USA profesjonalne materiały, wydając na ten cel ponad 100 milionów dolarów. Na szczęście firma myśli globalnie i w Polsce też już podjęła odpowiednie działania.