pole magnetyczne

Pamiętacie scenę ze słynnego filmu „2001: Odyseja Kosmiczna”, w której ostatnim meldunkiem dowódcy Bowmana było pełne zachwytu zdanie „My God, it’s full of stars” („Mój Boże, ile tu gwiazd”)? Ten cytat przyszedł mi na myśl, gdy czytałem komunikat prasowy o najnowszym odkryciu w dziedzinie astronomii. W komunikacie tym Jackie Villadsen, profesor fizyki i astronomii na Uniwersytecie Bucknell w Pensylwanii w USA stwierdza: „Widzę tę rzecz, której nikt wcześniej nie widział”. Przyznacie, że brzmi doniośle i nieco poetycko. Co sprowokowało ją do takiej reakcji? Odkrycie pola magnetycznego na jednej z egzoplanet.

Co stanie się, gdy człowiek mający niewiele wspólnego z fizyką weźmie do ręki stosunkowy tani miernik pola elektromagnetycznego? Albo się przerazi, że chcą go usmażyć, bo zobaczy często czerwoną lampkę, albo machnie ręką i powie: „nic z tego nie rozumiem”. Mnie bliżej do tej drugiej osoby, ale boję się, że to pierwsi będą bardziej krzykliwi.

Cudze chwalicie, swego nie znacie. To powiedzenie zawsze przychodzi mi do głowy, gdy słyszę o nowych odkryciach dotyczących budowy naszej planety. Badamy za pomocą sond kosmicznych wnętrza Marsa czy księżyców Jowisza i Saturna, a wciąż nie do końca wiemy jak działa to, co mamy pod własnymi nogami.

Cały Układ Słoneczny położony jest w gigantycznej strukturze magnetycznej mającej długość nawet tysiąca lat świetlnych. To, co wydawało się wieloma obiektami, tworzy jedną większą całość. Naukowcy jeszcze nie wiedzą, jak powstają i jak utrzymują się takie magnetyczne struktury.

Przestawiliśmy już czas na letni, niby zrobiło się trochę cieplej, ale jakoś wiosny w powietrzu jeszcze nie czuć. Słońca wciąż na niebie stosunkowo mało. Dlatego dzisiaj na tapecie ląduje właśnie nasza gwiazda dzienna.

Czarne dziury charakteryzują się niezwykle silnym polem magnetycznym, którego w warunkach ziemskich nie da się wytworzyć. Przynajmniej dotychczas tak uważano.

Naukowcy od dawna podejrzewają, że pole magnetyczne na Ziemi może się odwrócić w najbliższej przyszłości i magnetyczny biegun południowy znajdzie się tam, gdzie obecnie jest północny.

Dziesiątego kwietnia w pobliżu Ziemi przeleciała sonda BepiColombo zmierzająca do Merkurego. Mknąc z prędkością ponad 3 km/s sonda zarejestrowała osobliwe dźwięki w otoczeniu Ziemi.

W jaki sposób planety tracą swoją atmosferę? Jaki wpływ na ten proces ma Słońce? Jedna z potencjalnych nowych misji NASA ma dać odpowiedzi na te pytania lub przybliżyć naukowców do nich.

Pole magnetyczne otaczające Ziemię nie tylko chroni nas i całe życie na naszej planecie przed wpływem kosmicznego promieniowania. Ziemskie bieguny magnetyczne również potrzebne są wielu przyrządom, np. pokładowej nawigacji samolotów.