Cenzura

Kilka dni temu Google zwróciło uwagę na działania Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, stanowisko giganta z Mountan View jest bez wątpienia czysto marketingowym zagraniem. Teraz również organizacja Mozilla stanęła do walki o wolny Internet. Czy w powietrzu wisi powtórka wydarzeń z akcji NO ACTA? Mozilla w swoich materiałach mocno do tego nawiązuje, więc wszystko jest możliwe.

Drugi tekst, druga polemika, i po raz drugi nie zgadzam się z tekstem Macieja Gajewskiego (https://spidersweb.pl/2012/07/google-francja-najglupszy-mozliwy-przypadek-cenzury.html). Obiecuję, że w następnym tekście będę się wyżywał na kimś innym. Na swoje usprawiedliwienie mogę dodać, że na końcu linkowanego tekstu explicite została wyrażona prośba o komentowanie na łamach m.in. Blog Forum Spider’s Web. Kilka dni temu francuski Sąd...

Blokowanie internetu jest złe. Przodują w tym Chiny i “Great Firewall od China”, ale ostatnio Iran próbuje dorównać Państwu Środka. Jednak w irańskich działaniach, mimo że niektóre ewidentnie ukierunkowane są na cenzurowanie internetu, czasem jest sens. Decyzja o zablokowaniu oficjalnej korespondencji od banków, firm ubezpieczeniowych i operatorów telekomunikacyjnych z użytkownikami posiadającymi adresy e-mailowe w zagranicznych usługach paradoksalnie ma sens. Tak samo, jak przenoszenie hostingu stron rządowych z zagranicy do Iranu. Naświetla to ważny problem globalizacji, która niesie ze sobą potencjalne problemy bezpieczeństwa.

Ostatnio regularnie odwiedzam The Pirate Bay z jednego, prostego powodu - The Promo Bay, czyli projektowi promującemu artystów, szczególnie muzyków, którzy postanowili udostępnić swoją twórczość za darmo w nadziei na zdobycie popularności. Wiem jednak, że niewiele jest takich osób jak ja i prawdopodobnie 99% (jak nie więcej) użytkowników The Pirate Bay korzysta z niego w jednym celu: znalezienia torrentów, ripów filmów, muzyki i tym podobne. Mieszkańcy Wielkiej Brytanii nie będą mieli jednak już tak łatwo. Sąd Najwyższy Wielkiej Brytanii nakazał dostawcom internetu blokowanie The Pirate Bay.

Polski ambasador w Japonii w imieniu premiera Donalda Tuska podpisała porozumienie ACTA, porozumienie, które wywołuje skrajne reakcje. Podpisanie nie znaczy jeszcze, ze ACTA wchodzi w życie, bo do tego potrzeba jeszcze zgody Parlamentu Europejskiego, następnie procesu ratyfikacji i ostatecznej zgody Rady Europejskiej. Jednak to symboliczne podpisanie jest znakiem, że głos internautów i zwykłych obywateli, głos “terrorystów” i “szantażystów” wyrażających swoje zdanie na wiele sposobów i domagających się dyskusji przed, a nie po podpisaniu, został zignorowany. Prawo, które “może oznaczać jedno, ale i może oznaczać drugie” i forma, bardzo tajna i jednostronna, spotyka się z aprobatą rządzących. I oby odbiło im się to czkawką.

Wszyscy mniej więcej słyszeliśmy już o SOPA, czyli amerykańskiej ustawie stworzonej przez ludzi, którzy nie rozumieją, co to internet, nie używają go, za to przyjaźnią się z wielkimi koncernami zarabiającymi na prawach i mają chęci kontrolować sieć. Wiemy też już, że SOPA, mimo iż amerykańska, zagraża światowemu internetowi. Ostatnio najciekawszy trend skupiony wokół SOPA to wyliczanie, kto popiera ten akt, a kto publicznie go krytykuje. Przekładając to na rzeczywistość wychodzi mniej więcej, że popierający mają przechlapane u opinii publicznej w internecie, a przeciwnicy zbierają sympatię.

Gdy RIAA albo MPAA zabierają się za nowy etap walki z piractwem, schemat jest zwykle bardzo podobny - mówi się o tym dużo w mediach, przedstawiciele wzmiankowanych organizacji tłumaczą, że piratów bić trzeba, internauci protestują... ale w sumie więcej jest zamieszania niż jakiegokolwiek realnego wpływu na sytuację w Internecie. Google działa zupełnie inaczej - swoje działania antypirackie prowadzi po cichu, ale efekty bywają bardziej konkretne, bo automatycznie dotyczą gigantycznej liczby użytkowników. Tak jest i tym razem - firma właśnie rozszerzyła listę stron objętych "filtrem antypirackim". Bez rozgłosu, ale dość zasadniczo, bo o nazwy kilku bardzo popularnych domen.

Ostatnie dni obfitują w informacje o piractwie oraz działaniach skierowanych przeciwko piratom. My również o nich piszemy, ponieważ jest to ważna kwestia i nie dotyczy wyłącznie samego ściągania i udostępniania treści, ale całego krajobrazu internetu jako medium docierającego do całego świata. Kongresowi Stanów Zjednoczonych została przedstawiona ustawa o nazwie SOPA (Stop Online Piracy Act), powiązaną z PROTECT IP Act i obecnie toczą się przesłuchania dosyć ważnych osobistości w tej sprawie. SOPA i PRO-IP wzbudzaja ogromne kontrowersje, ale w ich cieniu tkwią równie groźne dla wolności sieci i swobodnego przepywu informacji inne akty, takie jak na przykład ACTA (Anti-Counterfeiting Trade Agreement). Czego dotyczą? W większości nadania większych praw i przywilejów właścicielom praw autorskich. Do tego stopnia, że można zacząć mówić o cenzurze internetu.

Nie, brak polskich znaków diakrytycznych w tytule nie jest błędem.  Jak to napisali eksperci w Wall Street Journal - era kropka-com dobiegła końca. Nastała era kropka-wszystko-co-ci-się-zamarzy. Jak widać, niektórych zmian Internet nie był w stanie uniknąć. Jeszcze nie tak dawno cały świat drżał w obliczu nadciągającego niczym tsunami kryzysu związanego z wyczerpywaniem się puli adresów w systemie iPv4*. Obecnie sprawa przycichła, bo pozostające 5 bloków adresów zostało w miarę rozsądnie rozdystrybuowanych, natomiast problemem stała się kwestia samych domen.

W starożytnej Grecji i Rzymie do przekazywania ważnych informacji używano gońców. Grupa dobrze wysportowanych mężczyzn charakteryzujących się dużą wytrzymałością była wykorzystywana do wymiany informacji między stronami, które dzieliły nie rzadko setki kilometrów. W średniowieczu zawód gońca nie zaginął, jednak jego rolę zaczęły przejmować gołębie pocztowe. W okresie rewolucji przemysłowej goniec i gołąb zostały wyparte przez telegraf, a telegraf zastąpił telefon. Dzisiaj mamy Internet, do którego dostęp ma większość ludzi, a swoim zasięgiem obejmuje niemal każdy zakątek świata. Pojęcie prywatności i cenzury w sieci oficjalnie nie istnieje, jednak coraz częściej pojwiają się osoby i państwa, które próbują ten stan rzeczy zmienić.

Sprawę strony internetowej WikiLeaks i losy jej założyciela Juliana Assange komentujemy w serwisie spidersweb.pl na bieżąco. Przecieki tajnych rządowych dokumentów do sieci, aresztowanie Assange i akcje odwetowe grupy bliżej nie zidentyfikowanych ludzi nazywających się Anymous (Anonimowi) stały się tematem numer jeden nie tylko w Internecie ale i tradycyjnych mediach. WikiLeaks zdobywa popularność w oszałamiającym tempie do tego stopnia, że zaczynają powstawać bliźniacze odpowiedniki tego serwisu.

Kuba uruchomiła swoją własną encyklopedię internetową, na wzór Wikipedii, tylko że z kubańską ideologią. Chiny od lat cenzurują internet, za Wielką Ścianę Ogniową wiele informacji prawie nie dociera. Cały czas trwa wojna o WikiLeaks, o Juliana Assange, można powiedzieć - o wolność słowa. To koniec internetu, jaki znamy.

Polowanie na WikiLeaks trwa w najlepsze. Po tym jak serwis opublikował tysiące tajnych dokumentów dotyczących wojny w Afganistanie i Iraku oraz skompromitował wielu czołowych światowych polityków, ze współpracy rezygnują kolejne firmy, które mają kontakt z WikiLeaks.

Znaczenie informacji przekazywanej przez internet w ostatnich dniach zyskuje na wartości. Wyciek WikiLeaks przeanalizowano w mediach z każdej możliwej strony. Przeczytać i usłyszeć można o rewolucji, przeniesieniu środka ciężkości z tradycyjnych dróg przekazu na sieć. Ogólnie wszechogarniająca cyfryzacja. Ale WikiLeaks wywołało także burzę na temat kontroli internetu - czy czeka nas cenzura?