Jakub Wojtaszczyk

Serial „Rozdzielenie” pokazuje świat, w którym nasze biurowe alter ego nigdy nie opuszcza murów korporacji, ale też my nie zabieramy pracy do domu. Brzmi jak futurystyczny work-life balance, a w rzeczywistości to piekło, w którym żyją niektórzy z nas.

Natolatki marzą o zostaniu influencerem i z chęcią sprzedałyby duszę diabłu, aby ich posty stały się wiralami. Diabeł im podrzuca samotność, pedofilskie zaczepki i mowę nienawiści, ale one i tak chcą być w społecznościówkach. 

Sztuczna inteligencja zmienia branżę rozrywkową. Hollywood chce stworzyć skuteczne metody współdziałania człowieka i technologii, żeby wykorzystanie AI było i etyczne, i opłacalne. Czy w Fabryce Snów jest to możliwe? Czy może wygra strach jednych i żądza zysku drugich? 

Patriotyzm nie kojarzy się z nauką, tylko z mundurem. Naukowcy ciągle są niedofinansowani, bo nikt nie traktuje ich poważnie. To jajogłowi marudzący coś o braku grantów, kiedy Polska ma większe problemy. Czy tę narrację można odwrócić?

Czy można odetchnąć od korporacyjnych struktur, szefa sprawdzającego, czy na pewno pracujesz, i nadgodzin? Jeśli masz pomysł na siebie, odpowiedzią może być marka własna. Podobno można ją rozwijać, śpiąc. Czy zatem da się uciec od pracowniczego wyzysku? A co jeśli szefem i podwładnym jest ta sama osoba? 

Czy można w kinie oglądać film i zarazem scrollować TikToka? Zdarza się. Oglądać kilkusekundowe zajawki zamiast całej produkcji? I to ma miejsce. Dziesiąta muza na postumencie się przewraca, ale szesnastka z dziewiątką miejscami się zamieniają. Nic nie poradzisz, możesz nagrać tylko rzewnego TikToka.