Origin

Steam, Uplay, Origin, Xbox Live Marketplace czy PS Network – spoglądając na sukces platform cyfrowej dystrybucji gier, które wyrastają jak grzyby po deszczu, można sądzić, że tego typu kanały sprzedaży powstały wraz z aktualną generacją sprzętu. Bzdura! Steam to młodziak, gołowąs, natomiast początki sklepów z cyfrowymi grami sięgają bardzo daleko wstecz.

Ubisoft, EA, Activision-Blizzard – dla przeciętnego gracza obecność tych molochów na rynku wydaje się tak oczywista, jak to, że jutro wzejdzie słońce i ponownie zaczniemy skwierczeć na patelni. O tym, że tak wcale nie musi być, przekonuje Ed Fries, jeden z ludzi odpowiedzialnych za pierwszą stacjonarną konsolę Microsoftu.

Platforma cyfrowej dystrybucji Electronic Arts to drugi największy podmiot tego typu na rynku gier komputerowych. W przeciwieństwie do dziecka Valve, Origin nie cieszy się jednak przychylnością graczy, którzy widzą go jako smutny obowiązek, podczas którego sprawdzana jest legalność zakupionych przez nas produktów. Jak twierdzą w EA, nadchodzą zmiany, dzięki którym ich platforma stanie się prawdziwym narzędziem zrzeszającym i łączącym ze sobą graczy.

Przed majówką polskie CDP.pl ogłosiło partnerstwo z Electronic Arts i zaproponowało kilka gier w atrakcyjnych cenach. Skusiłem się na trylogię Mass Effect. I strasznie żałuję, bo zakupiona gra to tylko CD Key do platformy Origin, która Steamowi nie dorasta do pięt. Dowiedziałem sie też, że EA wypiera się oficjalnego partnerstwa z polskim serwisem CDP.pl.

Druga największa platforma dystrybucji cyfrowej trafiła wreszcie na komputery produkowane przez Apple. 

Bardzo sobie cenię usługi takie jak Steam oraz Origin. Pozwalają mi one uzyskać dostęp do nowych gier bez zachowania fizycznych nośników. W moim wypadku jest to o tyle istotne, że jestem ogromny bałaganiarzem i wyjątkowo trudno jest mi trzymać w pudełkach jakiekolwiek płyty. Jako że dysponuję szybkim i niezawodnym łączem internetowym, sądziłem, że serwisy tego typu nie mają żadnych wad. Myślałem tak, dopóki nie zainstalowałem Uplay.

Cyfrowego tygodnia na Spider’s Web ciąg dalszy. W obliczu premiery CDP.pl, a także nieco agresywniej budzących się w związku z tym do życia Muve i Gram.pl rozmawiamy na temat przeniesienia dystrybucji gier na drogę wyłącznie cyfrową. A to oznaczałoby koniec z poczciwymi, zasłużonymi, znanymi od lat pudełkami. 

W czwartek CD Projekt odpowiedzialny za wydawanie gier, pieszczotliwie nazywany „niebieskim”, przekształcił się w portal dystrybucji cyfrowej cdp.pl.  Cenega  jakiś czas temu uruchomiła analogiczną usługę (muve.pl), jednak to dla CD Projektu właśnie tego typu inicjatywa być może jest jednym z warunków przetrwania. 

Nie wiesz kto to jest Chris Roberts? W takim razie są dwa możliwe wytłumaczenia twojej niewiedzy: jesteś młodym Czytelnikiem lub nigdy nie pasjonowały cię gry wideo. Wizjoner, po bardzo długiej przerwie, wraca do branży!

3 lipca Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał orzeczenie (sygnatura C-128/11, tekst dostępny tutaj bit.ly/O8GYAO), w którym stwierdził, że zakupione przez Internet programy komputerowe można dalej odsprzedawać. O sprawie pisała Ewa Lalik (bit.ly/LVNMEz), która podniosła szereg pytań związanych z dalszymi konsekwencjami, jakie może wywołać wspomniany wyrok. Kwestia ta zarówno z prawnego, jak i praktycznego punktu widzenia jest szalenie interesująca, dlatego chciałbym bliżej przedstawić argumentację, jaką przyjął Trybunał, jak i rozważyć skutki z niej płynącą z perspektywy konsumenta – czyli nas wszystkich.

Nie wiem czy ktoś już próbował konstruować na Spider’s Web nagłówki z tak oczywistym przekąsem i jak odbiło się to na redaktorskiej pensji, ale zaryzykuję i będę pierwszy. EA bowiem po raz kolejny na targach nikogo nie zaskoczyła, prezentując tytuły spośród których dobre 50% byłby w stanie wymienić ktoś, kto swoją przygodę z grami zakończył jakieś 10 lat temu.

Ciekawa i merytoryczna dyskusja wywiązała się pomiędzy Electronic Arts i Valve w związku z licznymi przecenami gier w systemach dystrybucji cyfrowej. Przypomnę tylko, że do obu koncernów należą odpowiednio Origin oraz Steam, dwie wiodące obecnie na pecetach marki.

Gry lotnicze to zazwyczaj próby odtworzenia jakiegoś przeszłego konfliktu lub wymyślenie sobie nowego i umieszczenie tam gracza. Fabuła w nich praktycznie nie istnieje. Masz graczu kolejne misje, kolejne wyzwania, ale raczej nie identyfikujesz się z żadną z postaci, nie ma w nich żadnej intrygi. Strike Commander był inny.

Jeśli nie podoba nam się film w kinie, a ja ostatnio widziałem przeżyłem „Kac Wawę”, to naszych pieniędzy już nie odzyskamy. Co więcej, czasem wiąże się to z koniecznością zafundowania sobie skutecznej terapii u psychologa. Tymczasem na Zachodzie gracze masowo oddają do sklepów Mass Effect 3, bo nie spodobało się im zakończenie. Pytanie na dziś: czy gracze stali się tak rozpieszczeni, czy BioWare schrzaniło sprawę?