Apple Music to po prostu streaming muzyki. Tylko, że grożący monopolem

Nie ma to jak wystawić pana w średnim wieku by opowiedział o usłudze dla ludzi młodych, i to usłudze bardzo ważnej, związanej z emocjami - w końcu muzyka to głównie emocje. Zaserwowano nam więc przegląd fragmentów kawałków z różnych bajek a nawet nerwowe wystąpienie Drake’a, który oprócz standardowych ogólników nie powiedział nic konkretnego. Cała prezentacja była chaosem uwydatniającym to, że Apple czasem nie radzi sobie z nowościami.

Za 10 dol. - według Cue cenę jednego albumu (może w iTunes, spora część świata od kilku lat nie płaci tyle albo mniej za dostęp do streamingów) - użytkownicy Apple Music dostaną dostęp do ponad 30 milionów utworów. Oprócz tego do radia muzycznego Beats1 nadającego na żywo, 24 godziny na dobę w którym oprócz muzyki pojawią się też wywiady z gośćmi itp. W cenie zmieści się też dostęp do playlist i rekomendacji od ekspertów, rekomendacji opartych na guście tworzonych przez algorytmy oraz do funkcji Connect. Connect ma być takim Twittero-Facebookiem, na którym artyści mogą udostępniać fanom treści, zdjęcia, muzykę czy wideo.

Apple Music zintegrowane będzie z Siri, która ma zapewnić nowe ciekawe funkcje typu odtwarzanie muzyki z konkretnych lat czy według pozycji na listach przebojów.

Apple Music dostępne będzie w 100 krajach ekosystemie Apple’a od 30 czerwca, jesienią także na Windowsie, Androidzie i Apple TV.

Apple Music jest więc serwisem streamingowym z ciekawą paletą dodatkowych funkcji i olbrzymim zapleczem już istniejących użytkowników iTunes'a z podłączonymi kartami płatniczymi. Jest to jednocześnie sposób na powrót na rynek muzyczny - iTunes jako sklep z muzyką stawał się po prostu przestarzały w obliczu rosnącej konkurencji serwisów streamingowych.

Cena nie jest specjalnie konkurencyjna, zapowiada się też, że na razie nie będzie czegoś takiego jak player webowy. Z artystami słuchacze i tak “łączą” się już na Twitterze czy Facebooku jeśli mają na to ochotę i nie są ograniczeni platformą. Na konferencji postawiono na przekonywanie, że chcemy słuchać muzyki, którą ktoś poleca - że chcemy być zaskakiwani wyborem utworów.

Nie jestem do tego przekonana. Dzisiejsze pokolenie 15-25 latków wyrosło w świecie niemal bez radia, w świecie w którym liczy się jak najmniejszy koszt i dostępność wszystkiego po kliknięciu, szybko i wygodnie, a nie w świecie w którym czeka się na wybór radiowych prezenterów. Jednak może się mylę.

Zapowiada się jednak, że Apple przekonał czymś artystów, którzy wycofali się z innych serwisów streamingowych - na przykład Taylor Swift. Swift skrytykowała Spotify i “uciekła” sprzedawać album w iTunes, jednak na prezentacji widać było, że dostępny jest w streamingu Apple’a.

W trakcie keynote’a mówiono, że muzyka nie powinna być pofragmentowana, że wszystko powinno być dostępne w jednym miejscu. Obawiam się, że zdobycie wielkiej części rynku muzycznego w sprzedaży i streamingu, w usłudze sparowanej z tak potężnym ekosystemem użytkowników przyzwyczajonych do płacenia, może stworzyć wielkiego monopolistę. Takiego, który może nie potrafi porządnie zaprezentować usługi, ale który potrafi wykorzystywać swoją pozycję do “wykaszania” konkurencji a później narzucania swoich własnych warunków wszystkim, od użytkowników po artystów i wydawców.

Czytaj więcej o konferencji Apple WWDC 2015: