hibernacja

Naukowcy z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) uważają, że pierwsze badania nad hibernacją z udziałem ludzi mogą być wykonalne już w ciągu dekady.

A czy ty wyłączasz, czy też usypiasz laptopa? Może coś robisz źle? Czy któreś z tych rozwiązań jest lepsze?

Gdyby udało się tak zrobić z ludźmi, spora część prozy science-fiction mogłaby się stać rzeczywistością. Hibernacja jednak jak na razie jest dla nas czymś, co pozostaje w sferze czystej fikcji. Chyba że jesteś wrotkiem. Wtedy to zupełnie inna sprawa.

Teoria na temat zdolności praludzi do hibernacji ukazała się we francuskim czasopiśmie naukowym „L'Anthropologie”. Naukowcy twierdzą, że uszkodzenia i nieprawidłowości w układzie kostnym zaobserwowane w skamieniałych szczątkach naszych praprzodków mogą ją potwierdzać. Mogą, ale nie muszą.

Zacznijmy od ciekawostki na temat lemurów – to jedyne ssaki naczelne, które potrafią spowolnić swoje procesy życiowe. Naukowcy chcą skopiować tę umiejętność i wyposażyć w nią nasz gatunek.

Żaden człowiek nie byłby w stanie przeżyć 101 milionów lat i to 6 kilometrów pod dnem oceanu. Pod tym względem jesteśmy o wiele słabsi niż starożytne mikroorganizmy.

Na jak długo da się wstrzymać wszystkie życiowe funkcje naszego organizmu? Amerykańscy lekarze twierdzą, że maksimum to około dwie godziny, po których pacjenta da się jeszcze przywrócić do życia.

Jedną z największych przeszkód, jeśli chodzi o długodystansowe, załogowe misje kosmiczne jest… długi czas podróży. Agencje kosmiczne mają pomysł, jak to rozwiązać. Odpowiedzią jest wprowadzenie załogi w długotrwały sen.

Hibernacja to sposób często wykorzystywany w podróżach kosmicznych w książkach i filmach science-fiction. Być może już wkrótce zaczniemy wykorzystywać ją w realnym świecie.

Hibernacja astronautów to wizja lansowana nie tylko przez autorów opowiadań science-fiction. Agencje kosmiczne z całego świata szukają sposobu na bezpieczne hibernowanie i wybudzanie załóg pojazdów kosmicznych. NASA inwestuje w to coraz więcej gotówki.

Gdy lekarze ratują ludzkie życie po wypadku, liczy się każda minuta. Często na oddział intensywnej terapii trafia pacjent dosłownie umierający. W momencie rozpoczęcia procedur medycznych rozpoczyna się wyścig z czasem - słabnące funkcje życiowe pacjenta powodują, że trzeba wybierać i priorytetować możliwe do wykonania zabiegi.