Teleskop Horyzontu Zdarzeń

Czarne dziury, które zazwyczaj pochłaniają wszystko wokół siebie, również mogą tracić energię. Do takich wniosków doszli naukowcy, którzy analizują słynną już supermasywną czarną dziurę M87, tą samą, która jako pierwszą w historii udało się uwiecznić na zdjęciu.

Nazwę teleskopu, który w rzeczywistości składa się z sieci radioteleskopów znajdujących się w różnej części globu, możemy już kojarzyć. To on dostarczył nam bowiem spektakularne zdjęcia supermasywnych czarnych dziur w galaktyce M87 oraz w naszej galaktyce - Drodze Mlecznej. To dzięki niemu mogliśmy na własne oczy zobaczyć, jak wygląda materia otaczająca te fascynujące obiekty. Teraz jednak naukowcy z projektu ETH postanowili spojrzeć na coś zupełnie innego.

Zaledwie kilka dni temu po raz pierwszy w historii zobaczyliśmy, jak wygląda bezpośrednie otoczenie supermasywnej czarnej dziury Sgr A* w centrum Drogi Mlecznej, naszej galaktyki. Jej zdjęcie jest bardzo podobne do czarnej dziury położonej w centrum galaktyki M87. Naukowcy już teraz wskazują, że to niepozorne zdjęcie pozwoliło potwierdzić jedno z przewidywań opracowanej przez Alberta Einsteina ogólnej teorii względności.

W licznych komentarzach po wczorajszej konferencji, na której przedstawiono zdjęcie supermasywnej czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej, co i rusz przewijało się zdanie "to zdjęcie to lata już po sieci od kilku lat, nic nowego". Faktycznie, na pierwszy rzut oka można pomylić zdjęcie czarnej dziury w naszej galaktyce ze zdjęciem czarnej dziury w galaktyce M87 opublikowany w 2019 roku.

Po latach pracy zespołu składającego się z ponad 350 naukowców w czwartek opublikowano pierwsze zdjęcie przedstawiające supermasywną czarną dziurę Sagittarius A* w centrum Drogi Mlecznej.

Konsorcjum Teleskopu Horyzontu Zdarzeń zapowiada na czwartek przełomową konferencję prasową. Czarne dziury znowu mają być na ustach wszystkich. Na co liczymy? O jakie badania naukowe chodzi tym razem?

Niemal dwie dekady temu w centrum gromady galaktyk w Perseuszu naukowcy zidentyfikowali czarną dziurę. Emitowane przez nią fale ciśnienia powodują powstawanie zmarszczek na gorącym gazie wypełniającym cała gromadę galaktyk. Owe zmarszczki można zamienić także na dźwięk.

Wszystko, co znajduje się wewnątrz czarnej dziury na zawsze skryte jest przed obserwatorami znajdującymi się na zewnątrz horyzontu zdarzeń. A gdyby tak tego horyzontu po prostu nie było? Wtedy moglibyśmy zobaczyć osobliwość znajdującą się w centrum czarnej dziury.

Supermasywna czarna dziura znajdująca się w samym centrum galaktyki Centaurus A emituje ze swojego bezpośredniego otoczenia bardzo silne dżety promieniowania. Naukowcy pracujący na danych z Teleskopu Horyzontu Zdarzeń, właśnie sfotografowali miejsce, w którym rozpoczynają się owe dżety. Nowe zdjęcie jest szesnaście razy dokładniejsze niż jakiekolwiek wcześniej.

W dwa lata po tym jak naukowcy z Teleskopu Horyzontu Zdarzeń opublikowali pierwsze w historii zdjęcie cienia supermasywnej czarnej dziury w galaktyce M87, dzisiaj opublikowano znacznie dokładniejszy zestaw danych.

55 mln lat świetlnych od Ziemi znajduje się galaktyka M87. W jej ścisłym centrum znajduje się supermasywna czarna dziura. To ta sama czarna dziura, której zdjęcie zobaczyliśmy jakiś czas temu. Teraz mamy o niej nowe informacje.

I wciąż się nie udało. Ogólna Teoria Względności przeszła kolejny test, który części naukowców dawał nadzieję na znalezienie jakichś luk i nieprawidłowości w przewidywaniach teorii opracowanej przez Alberta Einsteina.

Teleskop Horyzontu Zdarzeń (EHT) ponownie dostarcza. Instrument, który jakiś czas temu pozwolił naukowcom stworzyć pierwszy obraz przedstawiający otoczenie supermasywnej czarnej dziury M87*, trzymał w zanadrzu dodatkowe informacje, które naukowcy wykorzystali dopiero teraz.