glonass

Nic nie startowało, a na orbicie okołoziemskiej pojawiło się kilkanaście nowych obiektów. To nie jest dobra wiadomość. 15 kwietnia w bezpośrednim otoczeniu Ziemi pojawiło się kilkanaście nowych śmieci kosmicznych.

GLONASS, czyli rosyjski odpowiednik GPS-u, nie będzie dostawał danych pomiarów laserowych satelitów od Centrum Badań Kosmicznych PAN. To może przeszkodzić Rosjanom i ich armii w korzystaniu z urządzeń, które opierają na nim swoje działanie.

Europejski system nawigacji satelitarnej nie działa już od kilkudziesięciu godzin. Gdyby nie fakt, że żyjemy w czasach względnego pokoju, byłaby to absolutna katastrofa.

Jak dowiedział się Spider’s Web, dzisiaj - dosłownie w chwili, w której piszemy ten tekst - po 17 latach przygotowań i wydaniu ponad 10 mld euro, rusza program Galileo, czyli europejski system nawigacyjny.

Po naszym niebie krążą setki sztucznych satelitów. Służą celom badawczym, meteorologicznym czy wreszcie telekomunikacji i nawigacji. Dziś najpopularniejszym systemem nawigacji satelitarnej jest kontrolowany przez departament obrony USA, Global Positioning System w skrócie GPS. Prace nad GPS rozpoczęły się na początku lat 70 ubiegłego wieku. By nie być gorszym w czasach zimnej wojny, w 1976 roku Związek Radziecki rozpoczął pracę nad systemem GLONASS. Europa, by nie być uzależniona od USA czy ZSRR, także od lat 80 ubiegłego wieku pracuje nad własnym rozwiązaniem nawigacyjnym.