Facebook

Wokół Google i Google+ oraz funkcji wyszukiwania opartej na serwisie społecznościowym Google’a narasta coraz więcej kontrowersji. W zeszłym tygodniu Larry Page poinformował, że na Plusie zarejestrowanych jest już 90 milionów osób, z czego 60% aktywnych dziennie, a 80% tugodniowo. Jednak aktywność na Google+ oznacza używanie w ogóle usług giganta internetu, a nie zalogowanie się na plus.google.com. Podniosły się głosy, że tak liczona aktywność to błąd, ale z drugiej strony Plus jest już niemal wszędzie - w reklamach, w wyszukiwarce, w Gmailu, na zewnętrznych stronach czy w Android Markecie, więc jest to jakaś forma interakcji. Google+ rezygnuje z konieczności publikowania nazwiska i wprowadza pseudonimy. Przy zakładaniu konta Google lub uruchamianiu Androida 4.0 użytkownik skłaniany jest do założenia konta na Plusie.

Z roku na rok polskie firmy coraz bardziej skłonne są prowadzeniu kampanii promocyjnych ze wsparciem internetowym. Również z biegiem czasu przedsiębiorcy coraz bardziej zdają sobie sprawę, że byt firmy w przestrzeni wirtualnej jest konieczny, bo kto nie istnieje w internecie ten nie istnieje prawie w ogóle. Ubiegły rok niewątpliwie upłynął pod znakiem społeczności internetowych, a dokładnie prawie tylko i wyłącznie Facebooka. Serwis społecznościowy z Palo Alto wkracza w życie większości przedsiębiorców, powstają liczne polskie agencje specjalizujące się w mediach społeczenościowych. Niektóre z nich, jak Socializer wkraczają nawet na giełdę NewConnect, potwierdzając realną potrzebę klientów chcących budować swoją pozycję w społecznościówkach. Co będzie się działo w tym roku, jakie można przewidzieć trendy i nowe narzędzia budowania przewagi konkurencyjnej przez firmy w internecie?

Ciężko zrozumieć Facebooka. Z jednej strony wiadomo, jaki jest plan - utrzymanie i zwiększanie przywiązania i zaangażowania użytkowników dzięki zapowiadanym od dawna aplikacjom open graph, Osi Czasu (Timeline) i wizji nowych przycisków na zewnętrznych serwisach, z drugiej ten plan nie trzyma się całości. Od konferencji f8 we wrześniu minęło już kilka miesięcy, kurz opadł, a Timeline czy Ticker, czyli kluczowe w ten nowej “facebookowej rewolucji” funkcje wciąż nie są dostępne dla wszystkich, wprowadzane są wybiórczo i nie wiadomo według jakich zasad.

Na spotkaniu prasowym, które odbyło się w San Francisco Facebook zaprezentował nowe rozwiązania w Open Graph. Pozwalają one na budowanie  w połączonych z serwisem aplikacjach baz innych od „Lubię to” aktywności użytkowników.

W ostatnią sobotę "Wall Street Journal" opublikował wywiad z szefem Facebooka Markiem Zuckerbergiem, który wprawdzie datowany jest na październik zeszłego roku, ale zważywszy na to, że z jednej strony Zuckerberg nie daje zbyt wiele wywiadów, a z drugiej, że status jego firmy nie zmienił się zbytnio od października, to niesie on całkiem duże teraźniejsze walory poznawcze. Szczególnie w jednym kontekście - w kontekście rychłego debiutu Facebooka na giełdzie. 

Facebook obiecał dostosowanie jednego ze swoich najpopularniejszych rozszerzeń, używanych przez setki tysięcy stron internetowych na całym świecie.

Największy portal społecznościowy na świecie od wczoraj zaczyna stopniowo wprowadzać płatne treści na facebookowe tablice użytkowników.

Kilka dni temu pojawiły się doniesienia o "nowym" szkodniku, który zdołał ukraść loginy i hasła 45 tys. użytkowników Facebooka. Informacja przewinęła się przez czołówki większości popularnych serwisów informacyjnych, a ja nie bardzo wiedziałem dlaczego - w końcu 45 tys. "facebookowców" to wcale nie tak dużo, a i modus operandi owego złośliwego programu nie był szczególnie oryginalny. Ale przyjrzałem się sprawie nieco bliżej i już wiem, że rzecz jest bardzo ciekawa, choć z nieco innych powodów niż tylko słabość do haseł i loginów FB.

Facebook, Google+, Twitter, Nasza Klasa. Czy kiedyś nadejdzie dzień, kiedy przeglądając mój czytnik RSS nie znajdę ani jednej wiadomości na temat mediów społecznościowych? Tego dni niestety chyba się nie doczekam, a szkoda bo jako obserwator mam wrażenie, że ludziom kompletnie poprzewracało się w głowach.

Oglądam kolejną reklamę kolejnego narzędzia do obsługi sieci społecznościowych. Oczywiście, oprócz pięknego obrazka szczęścia rodzinnego, który ma poruszyć emocje, drugim najważniejszym motywem jest łatwość dzielenia się. Podziel się swoimi wspomnieniami. Podziel się zdjęciami. Podziel się ze znajomymi informacją, gdzie jesteś, z kim jesteś i jak świetnie spędzasz czas. Pokaż się światu. Włącz się w coraz widoczniejszy trend narcystycznego, skupionego z każdym dniem bardziej na sobie społeczeństwa.

Kilka dni temu przy próbie wejścia na mój profil na Facebooku wyskoczyło mi powiadomienie, że Facebook chciałby mi wytłumaczyć po co są reklamy w serwisie. Zgodziłem się, zajrzałem do tego i… kilka rzeczy z lektury tej wielce interesującego materiału przykuło moją uwagę. 

RedItLater, Readability, Flipboard czy dziesiątki innych aplikacji i usług służą do segregowania, filtrowania i układania informacji spływających z całego internetu, czyli kanałów RSS, sieci społecznościowych czy wybranej tematyki. Mają odciążać odbiorców i sprawiać, że informacje i treści są przystępniejsze, łatwiej do nich dotrzeć czy zachować na później. Idea jest świetna, a zainteresowani tematem od jakiegoś czasu twierdzą, że takie formy dystrybucji treści będą przyszłością. I wszystko byłoby prawdą, gdyby nie to, że to wciąż usługi dla geeków i pasjonatów technologii, a nie dla przeciętnego użytkownika, który i tak ginie w szumie informacyjnym. I nic obie z tego nie robi.

Media społecznościowe zacierają granicę między życiem prywatnym a zawodowym. Który użytkownik Facebooka czy Twittera nie spotkał się z wpisami na temat pracy? To bardzo niebezpieczne, bo niestety rozsądek nie jest mocną stroną części społeczeństwa. Kiedyś głośna była sprawa pracownicy która rzekomo miała problemy zdrowotne a firma ubezpieczeniowa przyłapała ją na przebywaniu na wakacjach - wszystko dzięki zdjęciom na Facebooku, które kobieta wrzucała sama. Wiadomo też, że część pracodawców przy przyjmowaniu kogoś do pracy sprawdza jego profile w społecznościówkach, a coraz więcej firm określa zasady zachowania w internecie (np. Apple). To konieczne, bo jak się okazuje ludzie nie traktują jeszcze internetu jako poważnego medium, które może narobić szkód.

Media społecznościowe stanowią doskonały kanał dotarcia działań marketingowych dla każdego podmiotu. Wielkich korporacji, małych i średnich firm. Nawet osiedlowy warzywniak może mieć swoje 5 minut dzięki ciekawej mini kampanii przeprowadzonej np. na Facebooku. Morze możliwości, ale też ocean niebezpieczeństw i zagrożeń wynikających ze psychologii tłumu. Prowadząc działania na portalach społecznościowych można albo wiele zyskać, albo jeszcze więcej stracić. Można też poczynić kroki, które w zamyśle miały mieć odzew tylko i wyłącznie pozytywny, a w rezultacie mogą przynieść więcej szkód niż pożytku. Doskonałym przykładem tego ostatniego jest Legia Warszawa.Stołeczny klub bardzo chciał w krótkim czasie zrównać się liczbą fanów ze swoim największym rywalem (Lechem Poznań) więc postawił na skuteczność. Zamiast z mozołem pracować na swój sukces, zdobywać fanów jak na porządny klub przystało, ciężką codzienną pracą postawił na kupienie (jak podał portal Weszło.com) gotowego “like page’a” z ponad 120 tysiącami fanów. W sumie nic wielkiego, normalny marketingowy zabieg.

Po kilku latach bycia zadeklarowanym użytkownikiem iPhone'a (używałem wszystkich modeli od oryginalnego iPhone'a aż po iPhone'a 4), w 2011 r. przesiadłem się na Androida na Samsungu Galaxy SII, najpierw w wersji 2.3.1, a następnie aż do 2.3.5 (obecnie). Pierwszych kilka miesięcy z Androidem w ręku spędziłem na poszukiwaniu najlepszych aplikacji, które z jednej strony mogłyby mi zastąpić najlepsze topowe pozycje z iPhone'a, a z drugiej oferowałyby wartość dodaną związaną z widgetową specyfiką mobilnego systemu Google'a. Jakież było moje zaskoczenie, że… świetnych aplikacji na Androida jest tak niewiele. 

Pamiętam te czasy, gdy na topie był MySpace. Nikt nie zachwycał się wtedy każdym nawet najmniejszym ruchem Facebooka. To były te same czasy gdy Napster i inne jemu podobne spółki uważane był za przyszłość internetu oraz gdy  portale były w rozkwicie, a masową wyobraźnię pobudzały serwisy społecznościowe dla kotów, fanów mp3 i inne. Był taki czas kiedy każdy chciał mieć swoją społecznościówkę. Nieważne czy dużą, czy małą. Ważne, by była. Ilość zapytań od klientów była zastraszająca. Nikt nie chciał forum, serwisu internetowego z rozbudowaną strukturą komentarzy. Każdy chciał mieć portal społecznościowy. Dziś wydaje się, że podobnie jak w modzie, historia zatacza koło.

Google+ ma już 150 milionów aktywnych użytkowników - donosi firma analityczna GlobalWebIndex.  Niestety nie podaje przy okazji w jaki sposób doszła do takiego wyniku, poza tym, że korzysta ze swoich narzędzi analitycznych, ale jeśli to prawda, to Google+ jest już jednym z największych serwisów społecznościowych świata - większym od MySpace, LinkedIn, czy Twittera. Według ostatnich oficjalnych liczb podanych przez Google'a - na koniec trzeciego kwartału z Google+ korzystało 40 mln osób. Czyżby więc w ciągu niecałych trzech miesięcy Google+ ponad potroił bazę aktywnych użytkowników?

“Zastanawiałeś się kiedyś, jak Facebook zarabia? Zobacz szczegóły”. Taka informacja wita od wczoraj część użytkowników Facebooka. Po kliknięciu w link mogą przeczytać, że Facebook jest bezpłatny dzięki reklamom, że nie udostępnia danych firmom trzecim, tylko że dostaje pieniądze za to, żeby dostarczyć reklamy odpowiednim osobom. Użytkownik może obejrzeć też filmik, w którym dowiaduje się, że system reklamowy kosztował w ciągu roku około miliarda dolarów i w końcu, że w odróżnieniu od telewizji w reklamę na Facebooku można wejść w interakcję i zamknąć ją jednym kliknięciem krzyżyka. To piękne przygotowanie do wprowadzenia reklam, a raczej “historii sponsorowanych” w głównych kanałach (czy jak kto woli) strumieniach użytkowników.

Facebook w końcu na globalną skalę wprowadza Timeline, czy jak kto woli, Oś Czasu.Trwają dyskusje nad tym, czy taka forma wyświetlania profilu nie spowoduje zamieszania, spadku przejrzystości i łatwiejszego wyłudzania danych, a tymczasem Google w swoim tempie ulepsza Google+ i coraz bardziej rozmija się z kierunkiem rozwoju Facebooka mimo, że wprowadza podobne w gruncie rzeczy zmiany. Dzisiejsze “podrasowanie” Plusa udowadnia, że Google słucha użytkowników i jednocześnie stawia na zachowanie przejrzystości serwisu tak, by argument “Plus to taki Facebook, tylko lepszy” był wciąż aktualny. I mimo, że Google to gigant i niektórzy lubią straszyć jego wszeobecnością, to jego strategia prowadzenia serwisu społecznościowego ma bardziej ludzką twarz.

Gawker, jeden z blogów Gawker Media, do którego należy m.in. skandalizujący blog Gizmodo, dotarł do niezwykle ciekawych danych finansowych Facebooka. O ile są prawdziwe - a tego mimo zapewnień Gawkera nie można być pewnym - to mamy obraz naprawdę silnego przedsiębiorstwa, które z pewnością jest gotowe na to, by z przytupem zadebiutować w przyszłym roku na giełdzie. Nikt też nie powinien wtedy zadawać pytań o podstawy biznesowe Facebooka, bo wyglądają one naprawdę dobrze, szczególnie jeśli chodzi o stan posiadania firmy. Wygląda więc na to, że świat zyska kilkunastu nowych miliarderów gdy Facebook zadebiutuje na giełdzie.