Baldur's Gate

Już dwie dekady minęły, od kiedy gracze zaczęli zbierać drużyny, by wyruszyć w drogę, ale dopiero teraz Baldur’s Gate trafiło na konsole. Oceniamy port w wersji na Xbox One.

Dla kogoś World of Warcraft, dla kogoś Diablo, dla kogoś Tibia, a dla jeszcze kogoś Need For Speed lub Counter-Strike. Moją „grą życia” jest Baldur's Gate. 

W grudniu 2014 roku nie było mnie nawet już/jeszcze w redakcji Spider's Web, ale przy okazji składania sobie wzajemnych życzeń świątecznych z ekipą zapytałem czy mogę podrzucić im niezobowiązująco recenzję gry, bo bardzo wpadła mi w oko. "Jasne, super" odpowiedzieli. No więc jestem. 

To pierwsza zupełnie nowa gra z serii - oficjalnie - od 2004 roku, ale wszyscy wiemy, że tak naprawdę to nawet od 15 lat. Chyba jeszcze nigdy nie bałem się żadnej gry tak bardzo, jak Baldur's Gate: Siege of Dragonspear. 

Nigdy nie przyszłoby mi do głowy, aby grać w kultowe produkcje cRPG, takie jak Baldur’s Gate, Icewind Dale czy Planescape: Torment, w trybie kanapowej kooperacji. Wprowadzenie do zamkniętego, hermetycznego, nastawionego na spójną opowieść świata innego żywego gracza wszystko by przecież psuło. Tylko szaleniec mógłby wpaść na taki pomysł. No i wpadł. Efekt końcowy jest niesamowity.

Pech chciał, że stopniowo bankrutujące od lat Atari posiada prawa do kilku bardzo ważnych z punktu widzenia historii gier i wycierając sobie nimi gęby próbuje ratować swą mizerną kondycję finansową. Ostatnio zaprosili do współpracy chłopaczków, którzy oryginalnej ekipie BioWare dowozili pizzę i w ten sposób powstała Edycja Rozszerzona Baldur's Gate. 

Pan Mordu zginie, ale przed śmiercią spłodzi legion śmiertelnych potomków, a ślady ich przejścia znaczyć będzie chaos - tak rzecze mędrzec Alaundo.

Jakiegoś rozległego i ckliwego komunikatu nie ma, ale co z tego, skoro Interplay uruchomił oficjalną stronę producenta, a także jego profile na Twitterze i Facebooku. Black Isle powraca do świata żywych. 

Baldur's Gate to taka marka, że nie sposób - nawet w kontekście plotek - nie mówić o ewentualnych kontynuacjach. Zwłaszcza, że choć Tron Bhaala w ewidentny sposób zamykał tę niesamowitą historię, Interplay szybko pozwolił sobie na swoiste apokryfy, a imię ich brzmiało Dark Alliance (i reszta niech będzie milczeniem). Teraz temat Baldur's Gate 3 znów jest na tapecie, a ja chciałbym zapytać was, jak sobie go wyobrażacie.

Jeśli chodzi o marzec w branży gier, BioWare zgarnia wszystko. Na językach graczy są w zasadzie tylko dwa tytuły - Mass Effect 3 (co zrozumiałe) oraz Baldur's Gate, które Kanadyjczycy stworzyli lata temu, a dziś przywraca je do życia Atari z kolegami.