Co zrobić gdy wybuchnie bomba atomowa? Kluczowe są pierwsze godziny

W obecnych czasach, gdy napięcia geopolityczne rosną, wiedza o tym, jak przetrwać atak nuklearny, może okazać się bezcenna. Choć nikt nie życzy sobie takiej sytuacji, lepiej być przygotowanym.

W momencie eksplozji następuje gigantyczny błysk światła, który może tymczasowo oślepić ludzi nawet w odległości 20 km w dzień i aż 85 km w nocy, jeśli mówimy o bombie o mocy 1 megatony. Najlepsza reakcja? Natychmiast odwrócić wzrok i zasłonić twarz.

Temperatura w pobliżu eksplozji sięga setek milionów stopni Celsjusza, ale nawet kilkanaście kilometrów dalej możesz doświadczyć poważnych oparzeń.

Specjaliści zalecają, aby natychmiast położyć się twarzą do ziemi, chowając dłonie pod ciało, aby chronić się przed latającymi odłamkami i palącym gorącem. Jeśli masz przy sobie szalik lub chusteczkę, zakryj nos i usta. Pamiętaj, aby lekko otworzyć usta, aby uniknąć pęknięcia błon bębenkowych od fali uderzeniowej.

Co ciekawe, badania sugerują, że w budynkach naziemnych lepiej unikać wąskich korytarzy i drzwi, które działają jak tunele aerodynamiczne, wzmacniając falę uderzeniową do niebezpiecznych poziomów. Zamiast tego, szukaj schronienia przy ścianach w dużych, otwartych przestrzeniach i unikaj pomieszczeń z oknami.

6 sierpnia 1945 r. Eizo Nomura znajdował się w piwnicy budynku w Hiroszimie, około 170 m od strefy zero. Przeżył bombardowanie atomowe i zmarł w 1982 r. w wieku 84 lat.

Więcej przeczytasz na Spider's Web:

Jeśli znajdujesz się na zewnątrz, uciekaj jak najszybciej w przeciwnym kierunku do wiatru. W ciągu 10-15 minut po eksplozji opad radioaktywny zaczyna opadać na ziemię. Im szybciej znajdziesz się w budynku o grubej konstrukcji, tym lepiej.

Najlepsze schronienia to piwnice, centra handlowe, podziemne parkingi i masywne budynki biurowe. Unikaj miejsc z dużymi oknami, bo eksplozja mogła je rozbić, a resztki szkła stanowią zagrożenie.

Jeśli już znalazłeś schronienie, nie wychodź. Opad radioaktywny, czyli mikroskopijne cząstki promieniotwórcze, jest najbardziej niebezpieczny w pierwszych godzinach po eksplozji. Po godzinie jego poziom spada o 55 proc., a po dobie nawet o 80 proc. Nie oznacza to jednak, że jest bezpiecznie – najlepiej schronić się na co najmniej 24 godziny.

Jeśli byłeś na zewnątrz, natychmiast zdejmij wierzchnie ubrania, bo mogą być skażone radioaktywnym pyłem. Włącz prysznic i delikatnie umyj skórę letnią wodą, nie pocieraj mocno, aby nie naruszyć bariery skórnej. Nigdy nie używaj odżywek do włosów czy balsamów do ciała – mogą one zatrzymywać cząstki promieniotwórcze.

Siedzenie w zamkniętym pomieszczeniu przez minimum 24 godz. jest koniecznością. W tym czasie warto zorganizować sobie zapasy żywności. Jedzenie w zamkniętych puszkach, słojach czy foliowych opakowaniach jest bezpieczne. Przed otwarciem każdą powierzchnię przemyj wilgotną ściereczką, aby usunąć ewentualny pył radioaktywny.

Nie jedz niczego, co było na zewnątrz i nie było zabezpieczone, np. warzyw z ogrodu czy owoców z drzew. Woda z otwartych zbiorników (rzeki, jeziora) może być skażona, dlatego najlepiej pić tylko wodę butelkowaną, wcześniej zabezpieczoną.

Po tygodniu zagrożenie radioaktywne zaczyna spadać, ale nadal może być niebezpieczne. W tym czasie śledź informacje nadawane przez radio. Internet i sieć komórkowa mogą przestać działać, dlatego najlepiej mieć przy sobie radio na baterie lub z korbką.

Służby mogą wydać polecenie pozostania w miejscu lub zarządzić ewakuację do bezpiecznych stref. W razie konieczności wyjścia na zewnątrz zakryj usta i nos wilgotną chustą i unikaj kontaktu z pyłem.

Chociaż scenariusz ataku nuklearnego wydaje się mało prawdopodobny, to podstawowa wiedza może uratować życie. Warto wiedzieć, gdzie w pobliżu znajdują się solidne budynki, jakie zapasy warto mieć w domu i jak działać w sytuacji awaryjnej.

W ekstremalnych warunkach liczy się każda sekunda – a odpowiednia reakcja może być różnicą między życiem a śmiercią.