Kiedy podczas tegorocznych prezentacji produktów na IFA w Berlinie Samsung przedstawił model smartfona z Windows Phone 8 na pokładzie, w społecznościówkach pojawiły się niemal natychmiast komentarze przedstawicieli Nokii głoszące, że to, co zobaczyliśmy to dopiero rozgrzewka. Właściwy flagowiec z nową wersją mobilnego systemu operacyjnego miał dopiero nadejść. Zgodnie z zapowiedziami Nokia ogłosiła kolejną generację serii Lumia kilka dni później i biorąc pod uwagę, iż na konferencji prasowej znalazły się takie osoby jak Joe Belfiore czy Steve Ballmer, faktycznie można było odnieść wrażenie, że Lumia to synonim WP8. Tym samym misja Finów ustawienia dzieła Microsoftu w jednym szeregu z propozycjami od Apple i Google zdaje się być usankcjonowana. Tymczasem losy tej platformy nie przestają mnie fascynować. Jest to historia paradoksalna: najwspanialszy pomysł na system mobilny, zderzył się w tym przypadku z najbardziej karkołomną serią źle podjętych decyzji wdrożeniowych.
Windows Phone 7 w 2012 - wciąż mało, ale to nie znaczy, że przegra
Android na pierwszym miejscu – w tym przypadku nie ma najmniejszych wątpliwości, iPhone na silnej drugiej pozycji (choć daleko za „Zielonym Robotem”), za nimi Windows Phone (choć już z wynikiem o wiele mniej efektownym niż prognozowano jeszcze kilka miesięcy temu), a reszta rynku podzielona pomiędzy BlackBerry OS, Symbiana oraz niedobitki webOS, rozwijanego już wtedy wyłącznie przez społeczność, pod pilną kontrolą HP. Tak według ekspertów Digitimes ma wyglądać krajobraz w świecie smartfonów pod koniec przyszłego roku i choć wydawałoby się, że największym zwycięzcą jest tutaj po raz kolejny Android, który zawładnąć ma prawie 60% całej puli, paradoksalnie przewidywania te są najlepsze dla… Microsoftu i jego mobilnej wersji Windowsa (Phone).
