Wczorajszym tematem numer 1 w polskiej branży medialnej jest Piano i zamknięcie za paywallem serwisów różnych wydawców w Polsce. Abonament, nadzieja dla “starych” mediów chcących wejść do internetu, rewolucja, zmiana obyczajów – ogólnie rewolucja. Moją wątpliwość budzi jednak to, czy wydawcy nie będą chcieli przenieść za paywalla Piano nawyków rodem z prasy – czyli płatna treść wsparta reklamami. To co działa od lat na papierze, w sieci niekoniecznie ma rację bytu. A w zasadzie nie ma żadnej.
Wokół projektu ‚ekosystemu płatności dla dostawców treści‚ stworzonym przez Readability na początku 2011 r. narosło szereg kontrowersji. Jego twórcy zbierali bowiem dobrowolnie wpłacane pieniądze przez czytelników, którzy dzięki wtyczce Readbility czytali je w wersji okrojonej z reklam oraz grafik źródła. Przez długi czas twórcy Readability nie informowali opinii publicznej co się dzieje z pieniędzmi. 30 czerwca zdecydowali się zamknąć projekt. W puli do rozdania zostało 150 tys. dol. Wśród nich nasze 13,24 dol.
Rewolucja w Polsce: treści 42 polskich serwisów płatne od września. Piano wchodzi do Polski
7 polskich wydawców we wrześniu zamknie wybrane treści za paywallem w systemie Piano. Agora S.A, Ringer Axel Springer, Polskapresse, Murator, Media Regionalne, Edytor i Polskie Radio dołączą do Projektu Piano, który działa już na Słowacji i Słowenii, i oferuje wydawcom możliwość zdecydowania, które treści na serwisach internetowych będą płatne. 42 serwisy internetowe będą korzystały z możliwości, jakie daje Piano. Tomas Bella, prezes Piano, mówi, że w Polsce zamknięte w ten sposób zostanie około 10-15 procent treści.
