Motoryzacyjny slow life nie jest dla polskiej cebuli. Niech ktoś mnie przytuli

Od kilku dni popijam kawę w nadmorskich kafejkach w hiszpańskim Cambrils i obserwuję, jak wygląda kultura motoryzacyjna w na katalońskim wybrzeżu. To niesamowite, że jest końcówka grudnia, a oni tutaj jeżdżą swoimi klasykami, jakby był środek lata. Bo w zasadzie, jak na polskie standardy, to tutaj jest środek lata. Do tego drogi są równe jak stół, a cały bulwar pełen jest bajkowych scenerii.

Tak to można spędzać motopasterkę. Wyjechać sobie swoim starym Seatem lub Land Roverem Santana na bulwar i zrobić kilka powolnych rundek od ronda do ronda. Nijak mi to nie przypomina przepalania zimą samochodu w ciemnym garażu, jak to ma miejsce w Polsce. Gdybym żył tutaj, to mój klasyczek miałby regularnie robione spacery przez cały rok. I to nie z konieczności, ale dla czystej przyjemności.

Właściciele sportowych samochodów też mają tutaj raj. Po takim powolnym pokazaniu się na promenadzie i zjedzeniu obiadu z widokiem na swoją maszynę oraz morze, mogą oddalić się od plaży i pognać w góry. A tam czekają na nich niezliczone drogi, które są w większości pokryte równiutkim asfaltem, a do tego pełne są ciasnych, wymagających zakrętów. To prawdziwy raj.

W Polsce o tej porze roku coś takiego jak pasja do motoryzacji praktycznie nie istnieje. Większość społeczności zapadła w sen zimowy. Pozostali albo grzebią coś przy zaparkowanych wozach w zimnych i ciemnych garażach albo są właścicielami E36 i czekali na zimę, żeby poczuć się jak królowie driftingu. Są jeszcze off-roadowcy i oni mają swój świat, ale zasadniczo, to większość z nas po prostu czeka na wiosnę.

A nawet jak już spłynie śnieg i przyjdzie wiosna, to w Polsce nie ma lekko, bo np. wszędzie są dziurawe drogi. Jak masz samochód, który darzysz sympatią, to musisz mieć ciągle mieć ściśnięty poślad i omijać wyrwy, żeby nie stracić koła. A to dopiero początek problemów.

Bo w Polsce nie ma motoryzacyjnego luzu. W społeczeństwie jest dużo oceniania siebie nawzajem przez pryzmat czterech kółek. Jak masz fajny, drogi wóz, to w centrum miasta się nie wyluzujesz. Dlaczego? Ja zawsze (przy okazji testów) miałem wrażenie, że ktoś chce mi napluć na głowę. Zero sympatycznych reakcji, za to dużo skrzywionych min.

W ogóle brak pozytywnych reakcji to jeden z głównych powodów, dla którego kierowcy fajnych, nowych i drogich aut nie mają w Polsce łatwo. Ja wiem, że teraz pewnie każdy pomyśli, że co mnie obchodzą reakcje innych - kupuję auto dla siebie. To prawda, ale dobry posiłek lepiej smakuje w dobrym otoczeniu. Odrobinę lepiej jest z klasykami. Tutaj łatwiej ciepły odzew ze społeczeństwa, bo mniej jest zazdrości o stan konta, a więcej sentymentu do przeszłości.

Chodzi o brak ciekawych lokalizacji, żeby sobie pojeździć. Oczywiście, to nie jest tak, że wszędzie brak dobrych dróg (patrz np. Słonne Serpentyny lub Wielka Pętla Bieszczadzka), ale nie będziemy co tydzień jeździć w Bieszczady. Weźmy np. taką Warszawę. Dookoła miasta nie ma zbyt wielu ciekawych szos. No a ile można snuć się na linii Vitkac - Plac Trzech Krzyży - Wilanów - Konstancin? Poza Warszawą jest jeszcze gorzej. Łódzka pętla do lansowania w centrum przebiega przez ulicę Traugutta, gdzie są bardzo wysokie, źle zaprojektowane spowalniacze. Tam jest tak źle, że zwykłą osobówką trudno przejechać bez zawadzania. No to jaka jest przyjemność z jazdy tamtędy jakimś sportowym, nisko zawieszonym autem?

W wielu miejscowościach nadmorskich jest bulwar, a tam lokalni pasjonaci snują się po nim. Z jednej strony jest piękna plaża i chodnik, z drugiej knajpki i balkony nadmorskich apartamentów. A pomiędzy nimi nitka asfaltu, gdzie można się pokazać, popatrzeć na morze. Gdy już się znudzi, to nie trzeba chować swojego cacka do podziemnego garażu. Można zostawić je w pięknej scenerii i pójść na kawę lub spacer.

Polscy pasjonaci czterech kółek byliby zachwyceni. Bo Hiszpanie mają wszystko, żeby cieszyć się motoryzacją, poza sercem. Mam wrażenie, że trochę im miłości do motoryzacji brakuje. Niewiele osób korzysta z dobrodziejstw, jakie daje ten południowy motoryzacyjny slow life. Mała grupa ludzi realizuje pasję do motoryzacji tak, jak rozumiemy ją w Polsce. Jest za to ogromne środowisko vanlife-owe, ale to temat na inny artykuł.

A wspominałem, że Hiszpanie mają też tańsze paliwo?