Nowy Shelby GT500 to najmocniejszy seryjny Mustang w historii. Jakie moce sportowy Ford osiągał wcześniej?

Niedawno Ford oficjalnie zaprezentował najmocniejszego Mustanga w historii – model Shelby GT500, napędzany przez wspomaganą kompresorem mechanicznym 5,2-litrową V-ósemkę. Do tej pory nawet nie podano dokładnych parametrów silnika – ale sam fakt, że ma ponad 700 KM wystarczy, by okrzyknąć go tym naj – przynajmniej wśród aut seryjnych. A jak to wyglądało w poprzednich generacjach?

Ze względu na mnogość wersji kultowego Forda, skupimy się tylko na egzemplarzach seryjnych – bez uwzględnienia prototypów czy wariantów tuningowanych jak Saleen, Roush i podobnych.

1. generacja – dla każdego coś dobrego.

Choć pierwsze Mustangi dysponowały dość rachitycznymi silnikami o mocach 106 (w 2,8-litrowym R6) lub 166 KM (w 4,3-litrowym V8), to w kolejnych latach sukcesywnie wprowadzano coraz mocniejsze warianty. Barierę 300 KM przekroczono już w samochodach produkowanych w 1967 r., ale najmocniejsza wersja wjechała na rynek 2 lata później – był to Mustang Boss 429 z silnikiem o mocy 380 KM. Boss 429 powstał w celach homologacyjnych, z myślą o wykorzystaniu w wyścigach NASCAR jego 7-litrowego motoru. Wariant ten był produkowany tylko w 1969 r., ale później silnik o takich samych parametrach wykorzystano również w Mustangu Super Cobra Jet.

Według oficjalnych danych technicznych, żadne późniejsze Mustangi I generacji nie miały już większej mocy. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że przed 1972 r. moc mierzono nie dość, że na wale korbowym silnika, to jeszcze bez zamontowania osprzętu takiego jak alternator, pompa wody czy pompa paliwa. Oprócz tego często stosowano też inne od seryjnych kolektory wydechowe. Późniejsza norma nadal pozwalała na pomiar mocy na wale, ale wymagała, by silnik miał cały potrzebny osprzęt i nie miał zmian konstrukcyjnych względem jednostek montowanych później w samochodach.

2. generacja Mustanga była ofiarą kryzysu paliwowego.

Ford Mustang II trafił na najgorszy możliwy okres, co wyraźnie odbiło się na osiągach samochodu. Bazowa wersja generowała ledwo 89 KM, by po zastosowaniu katalizatora w późniejszych latach moc spadła do wyjątkowo podłych 83 KM. Dostępny był też wariant 6-cylindrowy, ale po Mustangu spodziewamy się oczywiście bulgotu widlastej ósemki. 4,9-litrowy silnik (oznaczany jako 5.0) również nie grzeszył jednak mocą, oferując ledwo 142 KM. Wystarczało to na przyspieszenie do 97 km/h w ok. 10,5 s. i osiągnięcie maksymalnie 171 km/h.

3. generacja – lepiej, ale to jeszcze nie to.

Na samym dole gamy modelowej trzeciego Mustanga nadal widniał 2,3-litrowy benzyniak o mocy nieprzekraczającej 90 KM, wybór jednostek napędowych był jednak znacząco większy niż w poprzedniej generacji. Dostępne były warianty z silnikami 6-cylindrowymi (rzędowymi i widlastymi), V8, a nawet turbodoładowane R4. Stosowany przez pewien czas silnik o pojemności 302 cali sześciennych (4,9 litra) zastąpiono zbudowanym na jego bazie wariantem 4,2-litrowym, co oczywiście pociągnęło za sobą spadek mocy do… 122 KM. Był to najsłabszy Mustang V8 w historii modelu, słabszy nawet od wersji 2.3 Turbo – osiągała ona początkowo 134 KM.

Później moc silników zaczęła się powoli zwiększać, a przez kilka lat turbodoładowane R4 i ponownie wprowadzony 4.9 V8 walczyły o palmę pierwszeństwa w kategorii osiąganej mocy – w 1986 r. oba generowały 203 KM. Na najmocniejsze wersje – SVT Cobra i SVT Cobra R – trzeba było poczekać aż do 1993 r. Oferowały one 238 KM, osiągane oczywiście ze wspomnianego silnika V8.

Barierę 300 KM ponownie przekroczyła dopiero 4. generacja.

W tym modelu pożegnano silniki 4-cylindrowe, jako bazową jednostkę oferując 147-konne, 3,8-litrowe V6. Przez niemal wszystkie lata produkcji obok wersji GT z silnikiem V8 oferowano też modele Cobra lub Cobra R. Początkowo (w 1994 r.) Mustang Cobra dysponował mocą 243 KM, 2 lata wariant ten miał już 309 KM.

Najmocniejsze miało jednak dopiero nadejść – po 390-konnym, ospoilerowanym Mustangu SVT Cobra R z 2000 r. pojawiły się jeszcze nieco grzeczniejsze wizualnie modele SVT Cobra o mocy 395 KM. Oferowano je w latach 2003-2004.

5. generacja to eksplozja mocy.

Oczywiście nie w bazowej wersji – ta początkowo oferowała ledwo 213-konny silnik V6. Lepiej było już w pierwszych wersjach V8, które zapewniały soczyste 304 KM. Najlepsze nadeszło oczywiście wraz z powrotem do gamy wersji Shelby GT500, która początkowo oferowała 507 KM. Pomagała jej w tym sprężarka mechaniczna, wspomagająca 5,4-litrowy silnik.

W kolejnych latach wszystko potoczyło się dość szybko – w 2011 r. zarówno wariant bazowy jak i GT otrzymały nowe silniki, dzięki czemu oferowały, odpowiednio, 309 i 417 KM. Shelby GT500 miał już wtedy 557 KM, by kolejne 2 lata później – i po zwiększeniu pojemności silnika o blisko 400 ccm – znacznie przekroczyć 600 KM. Ford Mustang Shelby GT500 z 2013 r. miał 660-671 KM i moment obrotowy przekraczający 800 Nm.

Obecnie na rynku galopuje 6. generacja Mustanga.

Choć nastąpił powrót do 2,3-litrowego silnika R4, to jest to jednostka niemająca nic wspólnego z motorem stosowanym w 2. i 3. generacji kultowego samochodu. Najsłabszy wariant oferuje 290 KM i pozwala na przyspieszenie do setki w 5,5-5,8 s. (zależnie od skrzyni biegów). Pamiętacie marne 10,5 s w 8-cylindrowym Mustangu II?

Modele V8 zaczynały od 421 KM, by obecnie oferować ich 450 lub 460 (Bullitt). Potem dołączył Mustang Shelby GT350 i jego bardziej radykalny brat, GT350R. Pomimo braku doładowania, z 5,2-litrowego silnika osiągają one 533 KM.

Jeśli dla kogoś było to za mało, doczekał się – nowy Mustang Shelby GT500 ma ponad 700 KM. Ile dokładnie – dowiemy się zapewne w najbliższym czasie.

Czy nie było nigdy nic mocniejszego?

Było, oczywiście, ale niemal wszystkie takie auta były po mniejszym lub większym tuningu. Co w takim razie z Mustangiem Shelby Super Snake? – zapytacie. Tak, w latach 2015-2016 powstała taka wersja, choć Ford oficjalnie o niej nie wspomina. Starsza wersja miała osiągać ponad 650 lub ponad 750 KM w zależności od zastosowanego kompresora, nowsza – nawet ponad 850 KM.

Problem w tym, że do pokonania 1/4 mili taki samochód potrzebował według testów 12,3 s., podczas gdy seryjny Mustang GT bieżącej generacji r. z 10-biegowym automatem na to samo potrzebuje… 12,02 s. Można więc chyba bezpiecznie uznać, że to jednak nowy GT500 faktycznie dysponuje największą mocą.

Nie mogę się doczekać na wyniki najnowszego modelu.