Inteligentny dom musi mieć mocne serce. Studium przypadku Sii Polska

Zaczęło się w latach 70. ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych. Idea inteligentnego budynku na początku dotyczyła systemów kontroli produkcji zautomatyzowanej. Dalszy rozwój koncepcji pozwolił na wdrożenie jej do codziennego życia – do powierzchni prywatnych czy biurowych. Dziś inteligentne domy zyskują uznanie wśród kolejnych konsumentów.

Inteligentny dom to nie tylko zbiór gadżetów i sprytnych rozwiązań, które ułatwiają życie. To także, a może przede wszystkim, możliwość minimalizowania kosztów eksploatacji oraz ograniczenie emisji szkodliwych zanieczyszczeń. Inteligentny dom to zatem nie tylko komfort – to również dbanie o nasz portfel i środowisko.

Sterowanie ogrzewaniem, system przeciwpożarowy, alarmowy, monitoring, kontrola dostępu, system pogodowy czy personalizacja – elementów jest sporo, zaś wszystkie muszą złożyć się na działanie w pełni funkcjonalnego inteligentnego domu. U podstaw leży ogromna praca wielu zespołów inżynierów. Co nieco mogą powiedzieć o tym eksperci z firmy Sii, którzy mają okazję współtworzyć system zarządzania inteligentnym domem. Firma zatrudnia w Polsce ponad 3800 specjalistów IT i inżynierii przemysłowej, i otworzyła właśnie 12. oddział w naszym kraju. Oprogramowanie dla inteligentnego domu opracowywane jest w Centrum Kompetencyjnym Systemy Wbudowane – jednym z 13 centrów kompetencyjnych Sii.

Inteligentne domy reagują na zewnętrzne i wewnętrzne zmiany. Wszystko dzięki systemowi czujników i detektorów. Zgodnie z koncepcją Internet of Things, poszczególne urządzenia w domu gromadzą i wymieniają dane za pośrednictwem sieci. Zadanie, które zlecono inżynierom Sii, dotyczyło systemu zarządzania tymi elementami. Klientem był dostawca rozwiązań inteligentnego domu, który pracuje nad koncepcją zintegrowanej łączności dla wszystkich urządzeń elektrycznych, a także urządzeń szerokopasmowych w domu.

Pracownicy Sii otrzymali od klienta dwa zadania. Dom, jak każdy organizm, nie może funkcjonować bez najważniejszego napędu, czyli serca. Pierwsze zadanie dotyczyło zatem serwera całego sytemu zarządzania. Inżynierowie Sii tworzyli jeden z dwóch zespołów klienta, który pracował przy projekcie. Ich zadaniem była część programistyczna. Polegała ona na opracowywaniu nowych funkcjonalności i naprawianiu błędów. Głównym językiem programowania był C++, w zależności od projektu były to standardy 03, 11 lub 14, z naciskiem na innowacyjność i używanie biblioteki Boost. Oprogramowanie było pisane na dedykowane dystrybucje Linuxa (oparte na Poky, OpenEmbedded Core, Bitbake), w tworzeniu których zespół uczestniczył (receptury Yocto). Review kodu był standardem, a ponadto były pisane i wykonywane testy jednostkowe (Google albo Boost tests, w zależności od projektu).

Co prawda każdy z tych elementów działa samodzielnie i jest w stanie „podejmować” pewne decyzje, jednak potrzebne było spoiwo, które połączyłoby je wszystkie.

Temu właśnie zagadnieniu poświęcony był drugi projekt inżynierów z Sii – to grupa zadań kryjąca się pod hasłem „virtual device connectors”. VDC stanowią swego rodzaju „mosty” łączące oprogramowanie klienta z urządzeniami firm trzecich. W skrócie – pomagają one w połączeniu urządzeń z innymi interfejsami i sposobami sterowania poza tymi przewidzianymi w systemie klienta. Prościej mówiąc – to sposób na ujednolicenie systemów sterowania i zgranie ich.

Dzięki VDC udało się włączyć do głównego systemu takie urządzenia, jak czajniki, kontrolery temperatury, prysznice, krany, regulowane blaty, inteligentne żarówki i wiele innych. Tym razem zespół Sii odpowiadał samodzielnie za ten projekt, dostarczając klientowi gotowe, w pełni funkcjonalne i przetestowane rozwiązania.

W efekcie udało się osiągnąć większą zdolność dodawania nowych funkcji do podstawowych rozwiązań Smart Home oraz integracji wielu urządzeń zewnętrznych z systemem inteligentnego domu. A to dopiero początek.

Więcej o projektach Sii i Centrach Kompetencji dowiesz się na stronie Sii Polska.

*Materiał powstał we współpracy z Sii Polska