Największa pełnia Księżyca od 68 lat już w poniedziałek. Jak ją fotografować?

Superksiężyc, Supermoon, czy też Superpełnia, to potoczne określenia zjawiska, które na niebie zaobserwujemy już w najbliższy poniedziałek, a konkretnie w nocy z poniedziałku na wtorek (z 14 na 15 listopada). Zjawisko z powodzeniem będzie można oglądać również noc wcześniej, z niedzieli na poniedziałek.

W tym czasie Księżyc na niebie będzie największy i najjaśniejszy nie tylko w skali całego roku, ale całych dziesięcioleci. Księżyc będzie znajdował się w swoim perygeum, czyli w punkcie najbliższym naszej planety, a dodatkowo będzie w fazie pełni. Nasz satelita znajdzie się w odległości 356515 km od Ziemi, podczas gdy przeciętnie ta odległość jest o ok. 30 tys. km większa.

Jeśli dopisze nam odrobina szczęścia, czyli na niebie nie będzie chmur, Superksiężyc będzie świetnym „modelem” do zdjęć. Jak się do nich przygotować?

Najważniejszy będzie odpowiedni moment do wykonania zdjęć, a także odpowiedni kadr. Superksiężyc zrobi największe wrażenie kiedy sfotografujesz go na tle innych obiektów, co pozwoli pokazać skalę zjawiska. Jeśli zrobisz zdjęcie Supersiężyca na tle ciemnego nieba, tak naprawdę nie sposób będzie odróżnić go od zwykłej pełni Księżyca.

Dlatego najlepiej jest robić zdjęcia tuż po wschodzie Księżyca, kiedy jest on nisko nad horyzontem i dopiero zaczyna wznosić się nad budynki. 13 listopada Księżyc wzejdzie o godz. 15:48, a 14 listopada o 16:34 (czas dla centralnej Polski).

Polowanie na Księżyc ze smartfonem ma szansę się udać, ale efekty na pewno nie będą spektakularne. Najlepiej będzie skorzystać z dedykowanego aparatu. Jakiego? Tak naprawdę sam aparat ma drugorzędne znaczenie, bo bardziej liczy się obiektyw. Im dłuższa ogniskowa, tym lepiej.

Najlepiej użyć lustrzanki/bezlusterkowca z obiektywem o ogniskowej 300 mm lub dłuższej. Jeśli masz tańszy wariant telezoomu o ogniskowych 55–200, możesz z niego skorzystać, ale do optymalnych efektów przesadą nie będzie nawet obiektyw o ogniskowej 500 czy 600 mm.

Jeśli masz kompakt typu „megazoom”, on także może się sprawdzić. Przykładowo, zoom x50 może dać ogniskową na poziomie… 1200 mm. Warto z niej skorzystać.

Statyw bez wątpienia przyda się przy fotografowaniu Księżyca. Jeśli chodzi o parametry aparatu, najprościej będzie zacząć od trybu preselekcji przysłony. Na kółku trybów jest to, w zależności od producenta, „A” lub „Av”.

W tym trybie sam dobierasz przysłonę i czułość ISO, a aparat dobiera do tego odpowiedni czas naświetlania. Zacznijmy od czułości ISO. Ustaw najniższą możliwą, dzięki czemu uzyskasz najlepszą jakość zdjęć i najniższe szumy. W większości aparatów będzie to ISO 100 lub ISO 200.

Teraz przejdźmy do przysłony. W większości przypadków najostrzejszy obraz uzyskamy dla przysłony f/8 i taką właśnie dobrze jest ustawić jako punkt wyjścia.

Takie parametry przy fotografii nocnej wpuszczą do aparatu naprawdę mało światła, co aparat będzie rekompensował długim czasem naświetlania. Bez obaw, o to właśnie nam chodzi. Przygotuj się na to, że czas naświetlania osiągnie kilka, czy wręcz kilkanaście sekund. Właśnie dlatego statyw będzie niezbędny.

Jeśli nocą aparat nie będzie w stanie ustawić poprawnie ostrości, musisz przełączyć się na manualny dobór ostrości i próbować dobrać ją ręcznie kręcąc pierścieniem na obiektywie.

Jeśli uda ci się ustrzelić ciekawe zdjęcia Superksiężyca, pochwal się nimi w naszych komentarzach. Powodzenia!