Superlajki, czyli mała rewolucja na Tinderze

Konsumując popkulturę co i rusz natykam się na nawiązanie do Tindera. Tak, jak googlowanie weszło do rzeczywistości i zagnieździło się w niej na dobre, tak fenomen popularności i prostoty Tindera wpłynął na postrzeganie randkowania przez internet i aplikacje.

Dziś często natykam się na nawiązania do tak zwanego “swype’owania” w prawo czy w lewo, czy na samą obecność Tindera w serialach czy filmach.

Jednocześnie czytam non-stop o nowoczesnej kulturze randkowania, “Tinder hookup culture”, polegającej na rozluźnieniu obyczajów i używaniu Tindera jako narzędzia do znalezienia partnera na jedną noc.

Niektórzy obwiniają Tindera o kreowanie tej kultury i zmiany w obyczajach, Tinder się broni, twierdzi że w serwisie powstają pary, że ludzie korzystają z niego by poznawać nowe osoby, a nie tylko uprawiać seks.

Problem w tym, że obie strony mają trochę racji - Tinder to tylko narzędzie i serwis nie może kontrolować tego, jak używają go użytkownicy. A użytkownicy lubią ułatwiać sobie życie i skoro dostają możliwość otwarcia aplikacji zamiast wyjścia do baru i podrywania na żywo, to korzystają. Tyle i aż tyle.

Użytkownik dostanie raz dziennie możliwość wysłania takiego superlajka do osoby, która mu się podoba, ta osoba dostanie powiadomienie. Superlajki prawdopodobnie będą też możliwe do dokupienia, za pieniądze.

Trochę to zabawne - serwisy przeznaczone do randkowania wykorzystują możliwość płacenia za dodatkowe usługi jako sposób na zarabianie. Superlajk stanie się więc symbolem statusu.

Oto moment, w którym Tinder staje się kolejnym serwisem randkowym. Być może traci już ten nimb nowości i świeżości, być może faktycznie był wykorzystywany do znalezienia partnerów na jedną noc.

Ja już jednak jestem zmęczona tą tinderyzacją wszystkiego, sprowadzeniem kontaktów międzyludzkich do przesuwania zdjęcia w prawo i w lewo, teraz także w górę za opłatą.

* Grafika: Shutterstock