To najlepsze wirtualne klocki od lat! LEGO Jurassic World - recenzja Spider's Web

Na przestrzeni kilku ostatnich lat seria gier LEGO zdążyła przynajmniej kilkukrotnie zjeść własny ogon. Kolejne Batmany i Hobbity nie były w stanie przyciągnąć mnie to ekranu. Byłem przekonany, że LEGO Jurassic World będzie następną kopią kopii kopii opartej na popularnej licencji. Nie pomyliłem się. To jednak najlepsze, najbardziej grywalne LEGO od wielu, wielu lat.

Park Jurajski z 1993 roku był jedną największych kinowych przygód mojego dzieciństwa. Niesamowity film Spielberga ma wyjątkowe miejsce w mojej pamięci. Z tego powodu zakasałem rękawy i podjąłem rękawicę rzuconą przez LEGO. Ku mojemu zdziwieniu nie zostałem przeniesiony do kwadratowego parku rozrywki z Jurassic World. Zamiast tego zobaczyłem doskonale znaną mi wyspę. To właśnie na niej miały miejsce wydarzenia z pierwszego Jurassic Park.

Wnet odkryłem, że LEGO Jurassic World to opowieść na podstawie nie jednego, nawet nie dwóch, ale wszystkich czterech filmów! Gdyby tego było mało, gra posiada tryb swobodnej eksploracji, pojazdy, którymi można się ścigać, czy nawet grywalne dinozaury. Jak w przypadku większości gier LEGO, również i tym razem ma się wrażenie, że zawartość wręcz wylewa się z tego tytułu.

Pierwszy raz od kiedy sięgam pamięcią klockowi bohaterowie przestali być niemowami! Twórcy z Traveler’s Tale dosłownie wycięli mówione kwestie ze wszystkich filmów kinowych. Nie bacząc na jakość plików audio z 1993 roku, zaimplementowali je do humorystycznych animacji przerywnikowych, które urozmaicają rozgrywkę. Bardzo sympatyczne posunięcie, które na pewno zostanie docenione przez starszych graczy.

Ci młodsi bez problemu mogą wskoczyć bezpośrednio do wyświetlanego aktualnie w kinach świata Jurassic World. Sam zdecydowałem się powrócić najpierw do Parku Jurajskiego z 1993 roku, na nowo przypominając sobie kultowe sceny. To właśnie między ucieczką przed T-Rexem, a walką z przerażającymi raptorami, zrozumiałem co takiego sprawia, że nie potrafię odejść od telewizora.

Weźmy dla przykładu LEGO Marvel Super Heroes albo LEGO Batman 3. To wszystko poprawnie wykonane gry, w których można wcielić się w super-bohaterów o niesamowitych umiejętnościach specjalnych. Potrafimy latać, bujać się na pajęczych sieciach czy wykonywać natychmiastową teleportację. Niesamowite możliwości, które na pewno cieszą wszystkich młodych odbiorców. Umiejętności, które wpływają na styl rozgrywki i wykonanie poziomów.

Podczas zabawy na podzielonym ekranie moje oczy chciały krwawić. Kolejne fale przeciwników, wybuchy, ferie barw - tego było po prostu za dużo. LEGO Jurassic World jest zupełnie inne. Można napisać, że wraz z tym tytułem Warner Bros. wraca do korzeni. Znowu mamy bohaterów z krwi, kości i plastiku. Śmiertelników, którzy nie potrafią dźwigać czołgów ani biegać z prędkością światła. Dzięki temu gra jest dokładnie taka, jaka powinna - platformowa.

Lokacje stały się mniejsze i bardziej skondensowane. Zagadki nie sprawiają już wrażenia, że ich jedyny cel to chwilowe zatrzymanie gracza. Znajdują się w odpowiednich miejsach, zupełnie naturalne i niewymuszone. Walki z kolejnymi falami wrogów nareszcie zostały zastąpione elementami zręczniościowymi. Specjalne umiejętności bohaterów są naturalne i bardzo łatwe w obsłudze. Jest dokładnie tak, jak powinno być.

Grając w LEGO Jurassic World z młodszym członkiem rodziny, odkryłem, że produkcja Traveler’s Tale jest znacznie mniej nurząca i powtarzalna od poprzednich gier z wirtualnymi klockami. Tym razem nie grałem, bo musiałem. Grałem, bo chciałem. To fundamentalna różnica. O ile poprzednie gry LEGO można nazwać sympatycznymi, kolorowymi i zabawnymi, Jurassic World jest po prostu grywalne.

W końcu.