Jak w połowie XIX wieku podniesiono... Chicago
W połowie XIX wieku większość budynków w Chicago było zbudowanych na poziomie gruntu praktycznie tym samym co poziom wody w jeziorze Michigan. Powodowało to wiele kłopotów. W piwnicach stała woda, ścieki nie wsiąkały w grunt, a miasto w związku z tym nawiedzały plagi chorób tym spowodowanych. Dur brzuszny lub dyzenteria były na porządku dziennym, a po epidemii cholery 1854 roku, która zabiła sześć procent populacji miasta, postanowiono coś z tym zrobić.
Miejscy inżynierowie, pod kierownictwem Ellisa S. Chesbrough przedstawili plan budowy kanalizacji pod miastem, zapewniającej odpływ ścieków. Plan został przez radę miejską zaakceptowany.
Był tylko jeden, mały, problem. Aby go wprowadzić w życie, trzeba było podnieść miasto o jakieś 180 centymetrów.
Podnieść należało budynki mieszkalne, ulice, budynki sklepów i firm, często wraz z sąsiadującymi z nimi chodnikami.
Jak tego dokonano? Podnośnikami śrubowymi, nieco podobnymi do tych używanych do podnoszenia samochodów. W jednym z przypadków udokumentowane jest użycie podnośników hydraulicznych.
W 1858 roku podniesiono pierwszy budynek z cegły - miał cztery piętra, 21 metrów długości i ważył 750 ton. Podniesiono go za pomocą 250 podnośników śrubowych o 188 centymetrów. Był to jeden z 50 budynków podniesionych w 1858 w ramach tego projektu.
Innym dużym osiągnięciem było podniesienie połowy przecznicy na ulicy Lake Street. Na Lake Street stał rząd murowanych budynków, w których mieściły się banki, biura i sklepy. Niektóre miały cztery lub pięć pięter. Razem podniesiono w górę 4000 metrów kwadratowych. Oblicza się że ogółem podniesione budynki i chodniki miały 35 tysięcy ton! Dokonywało się w to w trakcie normalnego użytkowania budynków - zachowały się zapiski zdziwionych osób, zauważających że codziennie wejście do budynku się nieco unosi!
Najwyższym budynkiem uniesionym w ramach "podnoszenia Chicago" był hotel The Tremont House. Był to luksusowy sześciopiętrowy budynek. Był zbudowany z cegieł i został uniesiony na pięciu tysiącach podnośników, bez śladów pęknięcia. W tym samym czasie goście hotelowi normalnie z niego korzystali, nie zdając sobie sprawy z przeprowadzanych prac.
Wiele uniesionych wtedy budynków stoi w Chicago do dziś. Sam projekt, trwający do połowy lat 60-tych XIX wieku pozostawił po sobie bardzo dużo wzmianek w gazetach z tamtego czasu, które teraz są dostępne w internetowych archiwach (np. Chicago Tribune). Do dziś jest swego rodzaju legendarnym wydarzeniem dla mieszkańców miasta nad jeziorem Michigan.
Ilustracje pochodzą z Wikipedii oraz internetowego archiwum Chicago Tribune. Grafika główna pochodzi z serwisu ShutterStock.
