Zmarł jeden z najważniejszych twórców Nowego Hollywood. Oto 5 filmów, które musisz znać

Peter Bogdanovich nie żyje. Dwukrotnie nominowany do Oscara reżyser zmarł 6 stycznia 2022 roku. Miał 82 lata i pozostawił po sobie filmy, które na zawsze pozostaną w pamięci kinomanów. Razem z takimi tuzami jak Martin Scorsese, Dennis Hopper, czy Francis Ford Coppola tworzył tzw. Nowe Hollywood. Pokolenie "Swobodnych jeźdźców, wściekłych byków" wyznaczało rytm fabryki snów w latach 70., dopóki Steven Spielberg i George Lucas nie wdarli się do mainstreamu swoim Kinem Nowej Przygody.

Wielu twórców Nowego Hollywood pracuje do dzisiaj, serwując nam raz lepsze, raz gorsze filmy. Bogdanovich nie miał jednak na tyle szczęścia, żeby zapisać się na kartach historii kinematografii tak złotymi zgłoskami jak oni. Jego filmografia obejmuje około 30 tytułów. Znajdziemy w niej sukcesy zarówno artystyczne ("Ostatni seans filmowy"), jak i komercyjne ("No i co, doktorku?"), ale nie brakuje w niej również wielu wpadek i box office'owych porażek.

Historia powstania fabularnego, pełnometrażowego debiutu Bogdanovicha jest już legendą. Przyszły reżyser otrzymał szansę zaistnienia w X muzie dzięki Rogerowi Cormanowi. A wyglądało to tak, że Boris Karloff był winien znanemu z szybkiej i oszczędnej realizacji filmów Cormanowi dwa dni zdjęciowe. Bogdanovich mógł to wykorzystać.

Bogdanovich szybko napisał scenariusz, a przy realizacji filmu wykorzystał fragmenty "Strachu" Cormana i "Ludzi za kratami" Howarda Hawksa. Dzięki temu mógł spełnić postawione mu warunki i ograniczenia czasowe. Wyszła z tego opowieść o podstarzałym aktorze kina grozy, który zamierza pożegnać się z publicznością w pewnym kinie samochodowym. Snajper pokrzyżuje jednak jego plany.

Najsłynniejszy film Bogdanovicha. "Ostatni seans filmowy" zdobył osiem nominacji do Oscara (z tego Bogdanovich otrzymał dwie - za scenariusz i reżyserię) i w efekcie mógł pochwalić się dwiema statuetkami (najlepszy aktor drugoplanowy i najlepsza aktorka drugoplanowa). Jest to ciepła i przepełniona emocjami opowieść o dorastaniu. Akcja rozgrywa się w małym miasteczku w Teksasie, gdzie seans w kinie staje się dla dwójki bohaterów - Sonnyego i Duane'a - początkiem wchodzenia w dorosłość.

Kolejny oscarowy film Bogdanovicha. "Papierowy księżyc" zdobył cztery nominacje do nagrody Amerykańskiej Akademii i zdobył jedną statuetkę (najlepsza aktorka drugoplanowa). Akcja osadzona jest w czasie wielkiego kryzysu. Drobny oszust zarabia na życie sprzedając Pismo Święte. Na pogrzebie matki 10-letniej Addie zostaje poproszony, aby odwieźć dziewczynkę do jej ciotki. Podopieczna bardzo się z nim zżyje, a z czasem i on z nią.

Po morderstwie jego dziewczyny, Bogdanovich postanowił zrobić sobie cztery lata przerwy (nie był to zresztą pierwszy raz). Na swój comeback przygotował artystyczny i komercyjny hit. W jednej z głównych ról zobaczymy tu Cher. Piosenkarka wciela się w matkę nastolatka ze zdeformowaną twarzą. Razem mierzą się z codziennymi problemami.

Ostatnim filmem fabularnym Bogdanovicha na zawsze pozostanie już "Dziewczyna warta grzechu". I cóż to jest za pożegnanie tak z fanami, jak i kinem. To w końcu oldschoolowe screwball comedy, które przypadnie do gustu każdemu miłośnikowi Woody'ego Allena. Jest to opowieść o pewnym broadwayowskim reżyserze, zakochującym się w prostytutce. Umożliwia on kobiecie spełnienie marzeń. Ona natomiast zawsze chciała być aktorką i wybiera się dzięki temu na casting do jego sztuki, gdzie główną rolę gra jego żona.

W filmach Bogdanovicha czuć szczerą miłość do kina. W końcu całe życie był on z nim związany. Zanim Corman umożliwił mu zaistnienie jako reżyser, był krytykiem. To zacięcie towarzyszyło mu przez całe życie. Pisał książki o X muzie (m.in. poświęconą Orsonowi Wellesowi), czy realizował o niej dokumenty (m.in. o Johnie Fordzie). Nieraz, w małych rólkach, pojawiał się też przed kamerą. Pozostawił więc po sobie całkiem pokaźną spuściznę. Chociaż od dawna było o nim cicho, kinomaniakom na pewno będzie go brakować.