REKLAMA
  1. Rozrywka
  2. Seriale

TVP „Gra na Maksa” z okazji Euro 2020. Nowy serial to festiwal seksizmu i żenujących stereotypów

To nie tak, że od serialu złożonego z kilkuminutowych odcinków i wyprodukowanego przez TVP specjalnie pod Euro 2020 oczekiwałem nie wiadomo czego. A jednak czuję się niebywale sfrustrowany, odkrywając, że kolejny twór polskiej telewizji publicznej, „Gra na Maksa”, musi bazować na tak przestarzałych, skrajnych i nudnych stereotypach. I wprawiać w tak ogromne zażenowanie.

Gdyby jeszcze twórcy zdecydowali się te stereotypy wyśmiać, pokazując, że nie warto traktować ich poważnie – w porządku. Niestety, „Gra na Maksa” to kolejny festiwal seksistowskiego humoru, tego z najniższej półki, co więcej: krzywdzącego zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn (bo ze wszystkich robiące idiotów). Nie żeby ktoś miał się czuć seansem tego serialu obrażony (chociaż mógłby, bo inteligencję widzów to bezczelnie obraża). Zastanawia tylko, ile wody w Wiśle musi jeszcze upłynąć, zanim publiczna telewizja w końcu nadgoni współczesność, przestanie się ośmieszać i zadba, by podobne rozrywkowe materiały nie bazowały wyłącznie na związanych z banalnym szufladkowaniem dowcipach sprzed lat? Od czasu nieszczęsnej „Trzeciej połowy” nie zmieniło się zupełnie nic.

Żeby nie być gołosłownym – przykłady. Jak możecie się domyślać, każdy dowcip oparty jest na tym, że gość nie myśli o niczym innym niż mistrzostwa, swoją dziewczynę traktuje bardzo protekcjonalnie, a ona jest właściwie kulą u jego nogi, uniemożliwiającą radosne ekscytowanie się piłką nożną. Widzicie swoje odbicie w postaci Ali, drogie panie? Ach, dodam jeszcze, że całość, zupełnie jak mecz, komentują ze studia przerzucający się sucharami Laskowski z Milą. W oficjalnym opisie TVP podkreśla, że „mimo ewidentnego nawiązania do piłki nożnej jest to przede wszystkim historia obyczajowa, nie tylko dla fanów futbolu”.

17.06.2021
10:58
gra na maksa tvp serial euro 2020
REKLAMA
REKLAMA

Sugerując, że można tam znaleźć coś więcej niż ciągnięcie dowcipów z tej samej kategorii przez kilka odcinków.

W jednym z epizodów dziewczyna (Ala) irytuje się, że chłopak (Maks) od rana zastanawia się nad tym, jak zagrają Anglicy, zamiast poświęcić jej uwagę. By się odegrać (co?), postanawia, uwaga, wywołać zazdrość w monterze dekodera. Monter jest Alą oczarowany, ostatecznie jednak szybko o niej zapomina i wraz z Maksem ekscytuje się rozważaniami na temat Anglii. Panowie postanawiają zagrać razem na konsoli, a Ala zostaje oddelegowana do przygotowania dla nich przekąsek.

W innym epizodzie do Maksa przychodzą koledzy, by obejrzeć mecz, a do Ali koleżanki, by, jakże inaczej, poplotkować. I tak poirytowani panowie siedzą przed telewizorem, a dziewczyny, z nałożonym efektem przyśpieszenia i podwyższenia tonu głosu, trajkoczą za ich plecami. W studiu pokazane są statystyki: panowie prowadzą jedynie w liczbie wypitych piw. Dziewczyny miażdżą przeciwników w kategorii „wypowiedzi” i „przedreptane metry”, przy czym stosunek „celnych wypowiedzi” do całości jest, oczywiście, wyższy po stronie panów. W końcu kibice zapraszają dziewczyny do wspólnego oglądania, ale one wcale nie przestają gadać. By delektować się meczem w spokoju, panowie zamykają się w łazience i oglądają go siedząc w wannie, z laptopa. Kurtyna, boki krwawią, bo zerwane.

REKLAMA

Jest tu dużo takich smaczków. Jak moment, w którym Maks wyjaśnia Ali, że zgodnie z zasadami może odzywać się do niego tylko w czasie przerwy. I tym podobne. Biedni, zmęczeni panowie i głośne, niczego niepojmujące panie. Kolejne epizody trwają, chwała niebiosom, po kilka minut. Niestety, nawet cztery minuty nieśmiesznych, wtórnych i momentami wręcz przykrych żartów rodem z ubiegłego stulecia potrafi dłużyć się w nieskończoność.

Grę na Maksa” obejrzycie na TVP i w TVP VOD.

REKLAMA
Najnowsze
Zobacz komentarze
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA